ZORBA THE CHRISTIAN

ZORBA THE CHRISTIAN

 

Ο χριστιανός του ελλαδικού χώρου, που φαντασιώθηκε ότι κατάγεται από τους αρχαίους έλληνες

 

 Οι λαοί τού -πολυεθνικού- Βυζαντίου είχαν εκβυζαντινισθεί κι όχι εξελληνισθεί, όπως λανθασμένα υποστηρίζεται. Τους επιβλήθηκε η γλώσσα τής αυτοκρατορίας [τα ελληνικά (ρωμέικα), τα «αγγλικά» τής εποχής, δηλαδή] και η ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία.

Δεν είμαστε έλληνες, που μεταλλαχτήκαμε -δια τής βίας ή μή- σε χριστιανούς, αλλά ακριβώς το αντίθετο. 

 

Ένα συνονθύλευμα βαλκανικών -και όχι μόνον- χριστιανικών λαών ήμασταν, που μόλις από τον 19ο αιώνα κι ύστερα, μάς μπήκε η ιδέα, ότι δήθεν καταγόμαστε από τους αρχαίους έλληνες. Αυτό συνήθως αναφέρεται ως: «απόκτηση ελληνικής εθνικής συνείδησης».

Οι μεγάλες αυτές ιδέες περί ευγενούς καταγωγής, που συνεπάγονται εξ άλλου έλλειψη παιδείας και αυτογνωσίας, είναι οι κύριες αιτίες για τα διαχρονικά χάλια τής Ρωμιοσύνης. Κι άλλοι λαοί είναι χριστιανοί στις μέρες μας, δεν είναι όμως τόσο άφρονες και φαντασμένοι όσο οι ρωμιοί, αλλά πορευόμενοι με παιδεία και αυτογνωσία, προοδεύουν.

Διαφωτιστές: Οι πρωτεργάτες
τής φαντασίωσης τής ευγενούς καταγωγής

 

Οι πρώτες φορές, που υποστηρίχτηκε έντονα η φυλετική καταγωγή μας από τους αρχαίους έλληνες, ήταν από τον λεγόμενο ελληνικό διαφωτισμό (ύστερες δεκαετίες 18ου αι. - πρώτα χρόνια 19ου αι.), λίγο αργότερα από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό, από τον οποίο δέχτηκε επιδράσεις. Ήταν απαρασκεύαστος όμως, χωρίς δηλαδή, να έχει γνωρίσει την προπόνηση τής ευρωπαϊκής αναγέννησης.

Παρά τις αντιδράσεις τής Εκκλησίας, που ένοιωθε να απειλείται εξ αιτίας αυτής τής φανταστικής σύνδεσης τού ελληνόφωνου -και όχι μόνον- χριστιανικού ποιμνίου της με τους αρχαίους έλληνες, στο πέρασμα των χρόνων, οι διαφορές αμβλύνθηκαν κι έτσι σήμερα η Ρωμιοσύνη τα έχει ενστερνισθεί όλα, μπερδεύοντάς τα και κάνοντάς τα μια «σαλάτα».

Έτσι, τιμάει εξ ίσου τον Αδαμάντιο Κοραή για παράδειγμα και τον Γρηγόριο Ε΄, που κυνήγησε τον Κοραή μετά μανίας, φτιάχνοντάς τους αγάλματα δίπλα- δίπλα στο κέντρο τής Αθήνας. Ίσως να έχει και κάποιο δίκιο πάντως, δεδομένου, ότι και οι δυο συνέβαλαν -εκούσια ή μή- στη θεμελίωση τού εθνικοθρησκευτικού της μύθου. 

 

Ο Κοραής ήταν χριστιανός, από τους πρωτεργάτες τής θεωρίας περί ύπαρξης δεσμών με την αρχαία Ελλάδα, ενώ ο Γρηγόριος ο Ε΄ θεωρήθηκε εθνομάρτυρας, καθ΄ότι τον σκότωσαν οι οθωμανοί, άσχετα για το λόγο, για τον οποίο το έκαναν. (Στο Θεματολόγιο / Ιστορία / Οθωμανική Περίοδος τής «Ελεύθερης Έρευνας» μπορείτε να βρείτε σχετικά άρθρα).

 

Αδριάντες τού Αδ. Κοραή και τού Γρηγορίου Ε΄έξω από το Πανεπιστήμιο. Το θύμα και ο θύτης τιμώνται μαζί, όχι άδικα ίσως, δεδομένου, ότι κι οι δυο συνέβαλαν ο καθένας με τον τρόπο του στη δημιουργία τού εθνοθρησκευτικού μύθου τής Ρωμιοσύνης.

 

 Βυζάντιο:
Ο αδύναμος κρίκος τής φαντασίωσης

 
Αφού πίστεψε λοιπόν η Ρωμιοσύνη, ότι έχει δεσμούς αίματος με την αρχαία Ελλάδα, βρέθηκε κατόπιν, μπροστά σε ένα μεγάλο τείχος, αυτό τού Βυζαντίου, μιας πολυεθνικής χριστιανικής αυτοκρατορίας, η οποία, για την περαιτέρω τεκμηρίωση τού μύθου, έπρεπε να γίνει κι αυτή ελληνική.

Το Βυζάντιο αποτέλεσε τον αδύναμο κρίκο στη συνέχεια τού ελληνικού έθνους, οπότε επινοήθηκε μια νέα φαντασίωση, η ελληνοχριστιανική θεωρία.

Το ιδεολόγημα ελληνοχριστιανισμός

 
Πρώτος σθεναρός υπέρμαχος τής αδιάσπαστης χωροχρονικής εθνικής συνοχής, ο οποίος «πειράθηκε να εύρη την ενότητα τού βυζαντιακού κράτους, να εισδύσει εις το πνεύμα του, να αναδείξη δι΄ιστορικής και φιλοσοφικής ανασκαφής τον έλληνα υπό τον ρωμαίον», ήταν ο βυζαντινολόγος Σπυρίδων Ζαμπέλιος (1813-1881), στο έργο του «Βυζαντιναί μελέται» (Αθήνα, 1857).

 

 

 

 

 

Η Ρωμιοσύνη τιμάει τον εμπνευστή τής ελληνοχριστιανικής φαντασίωσης, βυζαντινολόγο, Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο.

 

 

 Τη σκυτάλη, αμέσως μετά, ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος (1815-1891), ο οποίος στην «Ιστορία τού ελληνικού έθνους» (ο πρώτος τόμος της εκδόθηκε το 1860 και ο τελευταίος το 1877), καταδίκαζε την περιφρόνηση τού νεότερου κόσμου προς το Βυζάντιο και με γλαφυρότητα κι ενθουσιασμό αναδείκνυε τη βαθειά του πίστη στην ελληνική φυλή.

 

 

Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος

 

 

 

 Έκτοτε, το ιδεολόγημα τού ελληνοχριστιανισμού, δεν αποτέλεσε απλά μέρος των εθνοποιητικών διαδικασιών τού νεοϊδρυθέντος έθνους-κράτους, αλλά το θεμέλιο λίθο, το «ευαγγέλιο» τής επίσημης κρατικής ιδεολογίας.

Διάφορες, αντίθετες στον «ελληνοχριστιανισμό» φωνές, που ακούστηκαν στο πέρασμα των χρόνων, με πρώτες τού ιστοριοδίφη Κωνσταντίνου Σάθα, ο οποίος στα 1887 έφτασε να αρνηθεί πλήρως την ελληνικότητα τού Βυζαντίου, συνάντησαν τη σφοδρή αντίδραση τού κατεστημένου με αποτέλεσμα τον πλήρη παραγκωνισμό τους.

 

 

 

 Ο Κωνσταντίνος Σάθας (1842-1914) παραγκωνίστηκε από το ελληνοχριστιανικό κατεστημένο, γιατί αμφισβήτησε τις θεωρίες τού Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου περί τής δήθεν ελληνικότητας τού Βυζαντίου.

 

 Μαζί με αυτούς στοχοποιήθηκαν και δαιμονοποιήθηκαν από το ρωμαίικο εθνικισμό κι ορισμένοι ξένοι καθηγητές, που τόλμησαν να αμφισβητήσουν τη φυλετική καθαρότητα τής Ρωμιοσύνης, όπως π.χ. ο καθηγητής Fallmerayer. (Διαβάστε σχετικά στην : «Εσλαυώθη πάσα η χώρα...»).

Έτσι λοιπόν, με ιδεολογικό δεκανίκι τη θεωρία τού ελληνοχριστιανισμού, οι σημερινοί κάτοικοι τού ελλαδικού χώρου (απόγονοι σλάβων, αρβανιτών, βλάχων, βορειοαφρικανών κ.λπ.), απόκτησαν την ψευδαίσθηση τής συνέχειας στο χώρο και στο χρόνο ως δήθεν φυλετικά απόγονοι αρχαίων ελλήνων, οι οποίοι σε κάποια φάση όμως, τής ιστορίας τους, εκχριστιανίστηκαν. (Στο Θεματολόγιο /  Η πραγματική καταγωγή μας, μπορείτε να βρείτε σχετικές έρευνες τής «Ελεύθερης Έρευνας», που αποδεικνύουν τη σλάβικη, αρβανίτικη, βλάχικη κ.ά. καταγωγή των σημερινών αποκαλούμενων ελλήνων).

Η παγίδα τού ελληνοχριστιανισμού

 

Τόσο οι οπαδοί τής ελληνοχριστιανικής θεωρίας όμως. όσο κι όσοι την εναντιώνονται, έχουν πέσει στην ίδια παγίδα.

Ας ανακεφαλαιώσουμε, προκειμένου να αντιληφθούμε την παγίδα, στην οποία έχουν πέσει και οι μεν και οι δε.

 

 

 

 Σύμφωνα με τους θιασώτες τού ελληνοχριστιανικού ιδεολογήματος:

* Είμαστε έλληνες, απόγονοι των αρχαίων ελλήνων, οι οποίοι στο πέρασμα των αιώνων «είδομεν το φως το αληθινόν» ασπαζόμενοι το χριστιανισμό - φυσική εξέλιξη τού αρχαίου ελληνικού πνεύματος.

*  Υποδουλωθήκαμε στους τούρκους για τετρακόσια χρόνια, αλλά διατηρήσαμε τα στοιχεία τής ελληνοχριστιανικότητάς μας.

* Επαναστατήσαμε «δια τού Χριστού την πίστιν την αγίαν και τής πατρίδος την ελευθερίαν».

* Απελευθερωθήκαμε κι έτσι φτάσαμε ως τις μέρες μας, περήφανοι για την ελληνική μας καταγωγή και τη χριστιανική μας θρησκεία.

Σύμφωνα με αυτούς,
που αμφισβητούν την ελληνοχριστιανική θεωρία:

Είμαστε έλληνες, απόγονοι των αρχαίων ελλήνων, στους οποίους όμως, επιβλήθηκε δια τής βίας ο χριστιανισμός σφάζοντας και γκρεμίζοντας.

* Τα τετρακόσια χρόνια δουλείας στους τούρκους αποτέλεσαν συνέχεια των 1.100 χρόνων δουλείας στους βυζαντινούς.

* Επαναστατήσαμε για την ελευθερία τής πατρίδας μας κι έτσι φτάσαμε ως τις μέρες μας, περήφανοι για την ελληνική μας καταγωγή, όχι όμως για τη χριστιανική θρησκεία.

Και οι μεν και οι δε, έχουν πέσει στην ίδια ιδεολογική παγίδα. Θεωρούν ως  αδύναμο κρίκο τού ελληνοχριστιανισμού την ελληνικότητα ή μη τού Βυζαντίου, αλλά κανείς δεν αμφισβητεί τη βάση τής θεωρίας: τη δήθεν αρχαιοελληνική καταγωγή των σημερινών κατοίκων τού ελλαδικού χώρου.

Αμφοτέρων το ζήτημα είναι αν στα 1.100 χρόνια τής βυζαντινής ιστορίας, ο έλληνας συνέχισε απλά την ιστορική του πορεία ή υποχρεώθηκε να εκχριστιανισθεί κι από ορθολογιστής και προοδευτικός, που δήθεν ήταν, να καταντήσει ρωμιός, ένας μεσαιωνικός δηλαδή, οπισθοδρομικός, βαθειά θρησκευόμενος άνθρωπος.

Σύμφωνα μάλιστα με τη δεύτερη τάση, η μετάλλαξη αυτή τού έλληνα σε ρωμιό αποτελεί τη βασική αιτία τής σημερινής κακοδαιμονίας μας, η οποία πιστεύουν, ότι θα διορθωθεί, όταν ξεφορτωθούμε το Βυζάντιο από το μυαλό μας και ξαναγίνουμε ορθολογιστές, όπως οι δήθεν πρόγονοί μας.

 

 

 Ελληνοχριστιανική υποχρεωτική παιδεία. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»:
Με το ζόρι έλληνες!).

 

 Η εξιδανικευμένη αρχαιότητα

 

Στα σχολεία τού νέου κράτους, η ελληνική αρχαιότητα παρουσιάζεται εξιδανικευμένη. Έτσι, οι σημερινοί κάτοικοι τού χώρου, με τυποποιημένα τα μυαλά τους από την επίσημη προπαγάνδα τής κρατικής παιδείας έχουν μια στρεβλή εικόνα για την αρχαιότητα και για το τι εννοούν λέγοντας έλληνας και ελληνισμός. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Οι τής ημετέρας τουρκοβυζαντινής (παρα)παιδείας μετέχοντες). Για την ακρίβεια, έχουν πάρει από εδώ κι από εκεί ό,τι νομίζουν, ότι τους βολεύει κι έχουν φτιάξει μια τελείως ιδανική, στρεβλή και ανιστορική εικόνα.

Μιλάμε για τον ορθολογισμό τού αρχαίου έλληνα. Ορθολογιστές ήταν μόνο η μειοψηφία των άθεων επιστημόνων - φιλοσόφων. Στον αντίποδά τους όμως, ζούσε ένας κόσμος, η συντριπτική πλειοψηφία, που πίστευε στις μετά θάνατον ζωές, στις κατάρες, στις επικλήσεις των ψυχών των νεκρών κ.λπ., ανάλογες  δοξασίες με αυτές, που κληρονόμησε -κι όχι εφηύρε- ο χριστιανισμός αργότερα. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Όταν η φιλοσοφία αποκόπηκε από τα μαθηματικά).

* Ήταν ορθολογιστές αυτοί, που έβαζαν στους τάφους τους κατάδεσμους με κατάρες; (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η εξέλιξη τής μαγείας στην αρχαία Ελλάδα).

* Ήταν ορθολογιστές οι πιστοί, που σέρνονταν στους ναούς για να θεραπευτούν θαυματουργά, αλλά και για να ακούσουν τους κεραυνούς τού Δία να βροντούν, να δουν τα αγάλματα των θεών να κλαίνε αίμα και σε ορισμένες περιπτώσεις να δουν ακόμα και άρματα των θεών να αιωρούνται μέσα στο ναό, «θαύματα», που με τη βοήθεια τής πλέον σύγχρονης τεχνολογίας τής εποχής, σκάρωναν οι ιερείς; (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η αρχαία επιστήμη στην υπηρεσία τού 12θεϊστικού ιερατείου).

* Ήταν ορθολογιστές οι προσκυνητές, οι οποίοι πήγαιναν στα νεκρομαντεία και παραδίδονταν στους ιερείς τού 12θεου, που τους προσέφεραν γεύματα και ποτά με παραισθησιογόνα, τούς έβαζαν μέσα σε τάφους για μέρες και κατόπιν διοργάνωναν με διάφορα τεχνάσματα «παραστάσεις» τύπου Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, στις οποίες με διάφορους μηχανισμούς κυκλοφορούσαν σε διπλούς τοίχους, ώστε να νομίζουν οι επισκέπτες, ότι μιλούσαν με τους νεκρούς; (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Κάτω Κόσμος: Μια προσοδοφόρα επιχείρηση τού 12θεϊστικού ιερατείου).

* Εξιδανικεύεται η επί 32 χρόνια (!) επωνομαζόμενη δημοκρατία τού Περικλή (461-429), ένα ιμπεριαλιστικό καθεστώς, που αιματοκύλισε πολλές ελληνικές πόλεις και κατέστρεψε τελικά την Αθήνα.

* Εξιδανικεύεται η άσχημη θέση τής γυναίκας στην αρχαία κοινωνία. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Ο μισογυνισμός των αρχαίων ελλήνων 

και Η ιερή πορνεία στην αρχαία Ελλάδα).

* Εξιδανικεύονται τα οικονομικοπολιτικά συμφέροντα, η διαφθορά, οι  δωροδοκίες, οι μυστικές συναλλαγές, ο επαγγελματισμός, το ντοπάρισμα, η βία και τη βαρβαρότητα των αρχαίων ολυμπιακών αγώνων, που έχουν εξιδανικευμένα ονομαστεί: «ολυμπιακό πνεύμα». (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Το παραμύθι «ολυμπιακό πνεύμα» τής αρχαιότητας και Η ανάπλαση τής ζωής ενός αρχαίου πρωταθλητή).

Μιλάμε για έλληνες και ελληνισμό. Ποιοί ήταν έλληνες; Ήταν έλληνας ο Σωκράτης, που ήπιε το κώνειο ή αυτοί που τού το έδωσαν; Ήταν έλληνας ο Ηράκλειτος ή οι εφέσιοι, που τον έριξαν και τον έφαγαν τα σκυλιά; (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Ένα χρονικό τού διωγμού των φιλοσόφων δια μέσου των αιώνων). Ήταν έλληνες οι σπαρτιάτες, που έσφαζαν τους αθηναίους ή οι αθηναίοι, που έσφαζαν τους σπαρτιάτες ή ήταν έλληνας ο Μ. Αλέξανδρος, που τους έσφαζε όλους; Ήταν έλληνες αυτοί, που πολέμησαν τους πέρσες ή αυτοί που πήγαν με το μέρος των περσών; Ποιός ήταν τελικά αυτός ο ιδανικός αρχαίος έλληνας, που μεταλλάχτηκε σε ρωμιό;

Και τι είναι ελληνισμός; Ακούμε, ότι ελληνισμός είναι το αρχαίο πνεύμα, το Βυζάντιο, ακούμε για ελληνισμό τής Μικράς Ασίας (πολυεθνικό συνονθύλευμα εκβυζαντινισμένων χριστιανών), ακόμα και για ελληνισμό τού Πόντου (ρωμιών χριστιανών) κ.λπ.. Ποιός είναι ο ορισμός τού ελληνισμού; Απλά, δεν υφίσταται αυτό, είναι ένα ιδεολόγημα, που έχουμε φτιάξει στα μυαλά μας, όπως όλα τα λήγοντα σε -ισμός (χριστιανισμός, σοσιαλισμός κ.λπ.). Ρωτήστε εκατό διαφορετικούς ανθρώπους τι είναι ελληνισμός και θα πάρετε εκατό διαφορετικούς ορισμούς.

Ακρότατος εθνικισμός: Όταν μια ιδεολογία γίνεται πράξη, η κατάσταση είναι πραγματικά επικίνδυνη. Φανατισμός, μισαλλοδοξία, αλαζονεία, μισανθρωπία, ρατσισμός και πολλά άλλα πάθη ακολουθούν τους ιδεολόγους τού οποιουδήποτε κινήματος.
Στη  φωτογραφία ακροδεξιοί χρυσαυγίτες ελληναράδες, καθαρίζουν την Ελλάδα από τους μετανάστες.  

 

Δηλαδή, απόγονοι σλάβων, αλβανών, τούρκων, αρμένιων, βλάχων κ.λπ., που όμως έχουν την ψευδαίσθηση, ότι είναι απόγονοι των αρχαίων ελλήνων, κυνηγούν πακιστανούς, ινδούς κ.λπ. ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουν την ίδια ψευδαίσθηση. Αν όμως, μείνουν λίγο ακόμα στην Ελλάδα, οι ίδιοι ή τουλάχιστον τα παιδιά τους θα αποκτήσουν κι αυτοί, όπως κι οι υπόλοιποι «έλληνες», την ίδια επίσης ψευδαίσθηση κι ας είναι και λίγο πιο σκούροι στο δέρμα. Εξ άλλου αρκετοί σημερινοί «έλληνες» είναι κι αυτοί λίγο πιο σκούροι... (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Οι τής ημετέρας τουρκοβυζαντινής (παρα)παιδείας μετέχοντες).

 

Εκβυζαντινισμένοι χριστιανοί, όχι έλληνες 

 

Είναι αβάσιμο και αποπροσανατολιστικό λοιπόν, το ερώτημα αν το Βυζάντιο ήταν ή όχι ελληνικό. Δεν ήμασταν έλληνες, που κάποτε -δια τής βίας ή μή- γίναμε χριστιανοί, οπότε μπερδευτήκαμε ιδεολογικά. Συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

Εκβυζαντινισμένοι χριστιανοί ήταν όλοι οι λαοί στον ελλαδικό χώρο, που ξαφνικά τους φόρτωσαν στην πλάτη έναν εξιδανικευμένο αρχαίο πολιτισμό. (Διαβάστε για παράδειγμα στο β΄μέρος τού άρθρου μας «Εσλαυώθη πάσα η χώρα...», πώς ο απεσταλμένος τής βυζαντινής εξουσίας, Νίκων ο Μετανοείτε, εκχριστιάνισε δια τής βίας τούς σλάβους τής Λακωνίας).

 

 

 

 Η έννοια τής ροϊκότητας ήταν βασική στην αρχαία ελληνική φιλοσοφική σκέψη. Πάντα ρει, δυό φορές δεν μπορείς να μπεις στο ίδιο ποτάμι, έλεγε ο Ηράκλειτος. Η φύση δεν ανασταίνει τίποτε, αλλά γεννάει καινούρια.

Οι αρχαίοι έλληνες και η αρχαία Ελλάδα έχουν πεθάνει εδώ και πολλούς αιώνες. Και μόνο, που κάποιοι επιχειρούν να αναστήσουν το φάντασμά τους, αποδεικνύει, ότι εκτός τού ότι δεν έχουν καμμιά φυλετική σχέση μαζί τους, δεν έχουν ούτε επίσης καμμία σχέση με την αρχαία ελληνική φιλοσοφική αντίληψη. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: «Απόγονοι» και «απόγονοι»).

 

 

 Αυτό είναι το πρόβλημα και το βασικό αίτιο τής κακοδαιμονίας των σημερινών ρωμιών. Δεν έχουν προσπαθήσει να σταθούν στα δικά τους πόδια, αλλά στα πόδια ενός εξιδανικευμένου αρχαίου παρελθόντος, το οποίο εξ άλλου δεν τους ανήκει. Έτσι, αντί να αγωνισθούν με αυτογνωσία για το παρόν και το μέλλον τους, επαναπαύονται σε κάποιες αρχαίες δάφνες, που έχουν φτιάξει στο μυαλό τους και βολοδέρνουν ιδεολογικά εκστομίζοντας τις συνήθεις ανοησίες τού τύπου: «όταν εμείς χτίζαμε παρθενώνες, εσείς ήσασταν επάνω στα δέντρα...»

 

 

 «Έλληνας είναι όποιος έχει βαπτιστεί...» Όσο κι αν ακούγονται αστεία ή παράξενα αυτά, που ισχυρίζεται ο ιερέας στο παραπάνω βίντεο, δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. [Το βίντεο αποτελείται από αποσπάσματα από βίντεο με τίτλο «Greek identity, greek constitution», το οποίο έχει ανεβάσει στο youtube ο χρήστης Egeomakedon].

«Έλληνες είναι όσοι πιστεύουν στο Χριστό» (δεξιά), διευκρινίζεται στο «Πολιτικόν Σύνταγμα τής Ελλάδος» (Γ' Εθνοσυν. Τροιζήνας, 1827).

Οι ανταλλαγές των πληθυσμών στις αρχές τού περασμένου αιώνα επίσης, έγιναν με βάση θρησκευτικά κριτήρια. Αρκετοί σημερινοί κάτοικοι τής Ελλάδας είναι χριστιανοί τουρκικής καταγωγής. Ο «Ζορμπάς», που ακούγεται στο βίντεο, είναι τούρκικη λέξη και σημαίνει: βίαιος, τυραννικός, κατακτητής. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Αμάν κουζούμ, αμάν γιαβρούμ...).

Zorba the Christian

 

 

https://youtu.be/OdtzAFgdrHM

Η «θρησκεία» έθνος

 

Στη δυτική Ευρώπη τού 18ου αιώνα ο εθνικισμός -διαθέτοντας ορθολογικό προκάλυμμα- ήρθε να αντικαταστήσει το θρησκευτικό τρόπο σκέψης. Με τη χρήση και τον χειρισμό τής ιστορίας και των εθνικών συμβόλων πρόταξε την υπέρτατη εθνική ιδέα, τη διατήρηση τού έθνους στο χρόνο.

Ο εθνικισμός είναι θρησκεία χωρίς θεό. Υποκαθιστά την πίστη στο θεό με την πίστη στην πατρίδα, την ενισχύει ή τη συγχέει μ΄αυτήν.

 

 

Σε θρησκείες ανάγονται τα κάθε είδους μαντριά, π.χ.: ΠΑΟ θρησκεία - θύρα 13, Θρύλε θεέ μου, ολυμπιακέ μου κ.λπ.. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Στα γήπεδα η Ρωμιοσύνη αναστενάζει).  

Πολλοί ρωμιοί στις μέρες μας, στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από το μαντρί τής θρησκείας, έχουν ταμπουρωθεί μέσα στο άλλο μαντρί, αυτό τής «θρησκείας» έθνος κι από εκεί είναι μάλλον δυσκολότερο να γλυτώσουν, διότι δεν το αντιλαμβάνονται, ότι ένα μαντρί είναι κι αυτό, μια θρησκεία.

Η χειρότερη κατάσταση δουλείας είναι αυτή, κατά την οποία ο δούλος δεν αντιλαμβάνεται τη δουλεία του. Αν την αντιλαμβανόταν, υπήρχε και μια ελπίδα να αγωνιστεί, να κάνει κάποτε κάτι να την αποτινάξει. Αν δεν την αντιλαμβάνεται όμως, δεν πρόκειται να γλυτώσει ποτέ. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Οι φρουροί τού Συστήματος).

 

 

 Η μεγαλύτερη φαντασίωση τού σημερινού ρωμιού είναι, ότι κατάγεται από τους αρχαίους έλληνες. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Τελευταίοι σε όλα! Νεορωμιοί - νεοέλληνες: Περίγελως τού πολιτισμένου κόσμου).

 

 

 Από τον Καραγκιόζη, στη μαντάμ Σουσού

 

Εκτός από τον Καραγκιόζη, τον πάντα χρεωκοπημένο, τον τεμπέλη, τον χαμερπή, τον κουτοπόνηρο, με τα πλείστα όσα ακόμη ελαττώματα, τον αυτοδίκαια αναγνωρισμένο εθνικό ήρωα τής Ρωμιοσύνης (διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Ο Καραγκιόζης τής Ρωμιοσύνης κι η Ρωμιοσύνη-καραγκιόζης και Καραγκιόζης και καραγκιόζηδες), μεγάλη επιτυχία είχε διαχρονικά και ο χαρακτήρας τής μαντάμ Σουσούς, μιάς ρωμιάς, επίσης  χρεωκοπημένης, που διακατεχόταν επί πλέον, από μεγάλες ιδέες σχετικά με τη δήθεν ευγενή της καταγωγή.

 

 

Πολλές συζητήσεις γίνονται, για το αν θα πρέπει να αποκαλούμαστε έλληνες ή γραικοί. Αστεία πράγματα. Ούτε το ένα ούτε το άλλο: Ρωμιοί έπρεπε να λεγόμασταν και το κράτος μας (που ψευδωνύμως καλείται Ελλάδα) θα έπρεπε να λεγόταν Ρωμιοσύνη, Ρωμιοσυνιστάν ή κάτι τέτοιο. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: I am romia).

 

 Σε ιδιωτική συζήτηση, που είχα τις προάλλες με «ελληνίδα» από την Κεφαλονιά, μού διαμαρτυρήθηκε, όταν υποστήριξα, ότι στο νησί έχουν γίνει εκτεταμένοι αλβανικοί εποικισμοί. (Η κατάληξη -ατ είναι αθροιστική και σημαίνει τους οικιστές, όταν τη βρίσκουμε σε ονόματα χωριών ή ολόκληρη μία φάρα αρβανιτών. Επικράτησε στην Κεφαλλονιά με τον τύπο -άτα, από τους πρώτους αρβανίτες εποίκους, που εγκαταστάθηκαν εκεί κατά τις αρχές τού 16ου αιώνα, όπως και σε άλλα μέρη εξ ολοκλήρου αλβανικά, π.χ. στην περιοχή τού Σουλίου. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα» Από τον Σπάτα και τον Τατόη, στο Χαλάνδρι και τη Λούτσα...) Τη ρώτησα το επώνυμό της, μού το είπε και πρόσθεσε, ότι γνώριζε, πως ήταν αλβανικό, όπως επίσης τελικά γνώριζε και για τους αλβανικούς εποικισμούς στο νησί, φώναζε όμως, ότι αυτή είναι ελληνίδα κι είχε εκνευρισθεί, που τολμούσα να αμφισβητήσω την ευγενή της καταγωγή από τους αρχαίους έλληνες, για την οποία -όπως δήλωσε- ήταν πολύ υπερήφανη.

 

 

 

 

 

 

Πλήθος καραγκιόζηδων και μαντάμ σουσούδων κατάφερε να παράγει διαχρονικά η μονίμως χρεωκοπημένη και φαντασμένη με τις μεγάλες ιδέες περί ευγενούς καταγωγής, Ρωμιοσύνη.

Αυτή είναι βασική αιτία τής κακοδαιμονίας μας, που ξεκίνησε από το λεγόμενο νεοελληνικό διαφωτισμό. Αυτό είναι το λάθος όλων εκείνων των διαφωτιστών (Κοραή, Κούμα κ.λπ.). Κι άλλοι λαοί υπήρξαν στο χώρο και συγκρότησαν έθνη (π.χ. βούλγαροι), δεν φαντασιώθηκαν όμως, τόσο ευγενείς καταγωγές.

Δεν έπρεπε να επενδύσουν στη φαντασίωση τής δήθεν ελληνικής καταγωγής. Αυτό, που κατάφεραν να φτιάξουν, είναι ένα συνονθύλευμα χρεωκοπημένων καραγκιόζηδων και φαντασμένων μαντάμ σουσούδων. Στα ψέματα στήριξαν το κράτος από τη δημιουργία του, γι΄αυτό ένα κράτος-ψέμα είναι έκτοτε, μέχρι και τις μέρες μας.

Ρωμιοί γράφει, έλληνες διαβάζει!

https://youtu.be/HmXTWfhMqyI

Στο «Θούριο» ο Ρήγας δεν αναφέρεται σε έλληνες,
αλλά σε χριστιανούς και ρωμιούς:
«Να σφάξουμε τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,
και χριστιανούς και τούρκους, σκληρά τους τυραννούν...»
«...και τούρκοι και ρωμιοί...»
«Βουλγάροι κι αρβανίτες, αρμένιοι και ρωμιοί,
αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή...»

Παρατηρείστε, ότι, ενώ στο παραπάνω απόσπασμα από τη σειρά «1821» τού Σκάι, εικονίζεται το μέρος τού «Θούριου», που κάνει λόγο για βούλγαρους, αρβανίτες, αρμένιους και ρωμιούς, ο ρωμιός -παρουσιαστής τότε και εκλεγμένος «εθνοσωτήρας» σήμερα- δεν διαβάζει ρωμιούς, αλλά έλληνες!: «Έλληνες, τούρκοι, βούλγαροι, αρβανίτες, αρμένιοι και άραβες...»

Μια ακόμα χαρακτηριστική περίπτωση τού πώς
παραχάρασσουν την Ιστορία κατά το δοκούν, οι ταγοί τής Ρωμιοσύνης.

Δεν ήμασταν έλληνες, που δια τής βίας ή μή, μεταλλαχθήκαμε σε χριστιανούς.

Χριστιανοί ήμασταν, που δια τής βίας και μή, φαντασιωθήκαμε, ότι είμαστε έλληνες...

 

 

 

 

https://www.freeinquiry.gr 

 

 

 

theologos vasiliadis