ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ
Ρωμιοί
φύγανε και Ρωμιοί παραμείνανε (με μοναδική ίσως εξαίρεση, το ότι δεν
είναι επιρρεπείς στη διαφθορά, αφού ζούν σε χώρες, όπου υπάρχει μια
συλλογική κουλτούρα υπευθυνότητας, αξιοκρατίας κ.λπ.). Κατά τα άλλα
εξακολουθούν να κουβαλούν όλους τούς παραπλανητικούς μύθους, τις
ανούσιες φοβικές εμμονές και τα ολέθρια συμπλέγματα τής (β)ρωμηοσύνης.
Να γιατί:
Διαβάζουμε στο από 17 Μαΐου 2010 Δελτίο Τύπου (Νο 24) τού ΣΑΕ Καναδά: «Την
Πέμπτη, 13 Μαΐου 2010 ολοκληρώθηκε μία σειρά επαφών και συναντήσεων τής
ηγεσίας τής οργανωμένης Ελληνικής ομογένειας τού Καναδά με μέλη τού
Καναδικού Υπουργικού Συμβουλίου, τής Βουλής, τής Γερουσίας και τής
Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης.
Μόνο ως ιστορική θα μπορούσε κανείς να
χαρακτηρίσει την 13η Μάιου “Ημέρα Ελληνικής Φιλίας”, όπου
για πρώτη φορά οι ηγέτες των μεγάλων ομογενειακών οργανισμών μέσα σε
πνεύμα ενότητας, σύμπνοιας και φιλίας μετέβηκαν στην πρωτεύουσα για
συνομιλίες με την Καναδική Κυβέρνηση.
»Οι ομογενειακοί οργανισμοί,
που εκπροσωπήθηκαν σε αυτές τις συναντήσεις, ήταν το Συμβούλιο Απόδημου
Ελληνισμού (ΣΑΕ) περιφέρειας Καναδά, το ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, η
συντονιστική επιτροπή κυπριακού αγώνα (ΠΣΕΚΑ) τού Καναδά και η
ελληνοαμερικανική εκπαιδευτική προοδευτική οργάνωση (ΑΧΕΠΑ) τού Καναδά.»
Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό τού Καναδά, υπουργούς,
γερουσιαστές, βουλευτές κι επιτελείς τού καναδικού υπουργείου
εξωτερικών.
Τα θέματα που συζητήθηκαν σε όλες τις διαδοχικές συναντήσεις ήταν:
1. Το Κυπριακό με έμφαση στις καταστροφές των χριστιανικών μνημείων, εικόνων και ναών.
2. Η ονομασία τής Π.Γ.Δ.Μ..
3.
Η παραβίαση των θρησκευτικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων των
χριστιανών στην Τουρκία και ειδικότερα στο οικουμενικό πατριαρχείο, όπου
«ο προκαθήμενος τής ορθοδοξίας και αναμφισβήτητος πνευματικός ηγέτης
εκατοντάδων εκατομμυρίων ορθοδόξων δίνει καθημερινό αγώνα επιβίωσης...». Τα αιτήματα τής αντιπροσωπείας ήταν να σταθεί αρωγός η καναδική κυβέρνηση στην προσπάθεια για τη δέουσα διεθνή αναγνώριση τής οικουμενικότητας τού πατριαρχείου και η επαναλειτουργία τής θεολογικής σχολής τής Χάλκης.
4.
Η αναγνώριση τής γενοκτονίας των Ποντίων από το Καναδικό Κοινοβούλιο,
ως ένδειξη αναγνώρισης τής μνήμης των αθώων, που εξοντώθηκαν «λόγω τής θρησκείας, γλώσσας και καταγωγής τους».
Πρόκειται γιά τα ίδια θέματα, που απασχολούν τους Pωμιούς τις τελευταίες δεκαετίες. Η
παράνοια τής Ρωμιοσύνης σε όλο της το μεγαλείο! Τριάντα χρόνια στην
Ευρωπαϊκή Ένωση κι αντί η Ελλάδα να είναι πρότυπο ανάπτυξης και μεγάλη
δύναμη στα Βαλκάνια με τέτοιες αντιλήψεις των κατοίκων της κατάφερε και
χρεωκόπησε.
Αντί
να στρέψουν την προσοχή τους στο -μέσω Δ.Ν.Τ.- ξεπούλημα, όχι τής
«πατρίδας» τους (αυτής, που τούς εξόρισε ως ανεπιθύμητους), αλλά των
συγγενών τους, οι οποίοι είχαν την ατυχία να εγκλωβιστούν σε αυτή,
αναλίσκονται σε ανύπαρκτα (και καταφανώς γελοία) «εθνικά» ζητήματα.
Ζητήματα από αυτά, με τα οποία οι διεφθαρμένοι νεοέλληνες πολιτικάντηδες
και το χριστιανορθόδοξο ιερατείο αποκοιμίζουν (δια τού εθνικιστικού
φανατισμού) τα εν Ελλάδι ποίμνιά τους. |
Κοιμούνται με τα τσαρούχια (τα οποία κατά βάθος ποτέ δεν έβγαλαν) οι
«ομογενείς», αφού οι εναπομείναντες εγκλωβισμένοι στο ελληνόφωνο
προτεκτοράτο «συγγενείς» τους πολύ σύντομα θα έχουν να αντιμετωπίσουν
τις συνέπειες τής υπαγωγής τής «πατρίδας» στη μαφιόζικη δικαιοδοσία τού
Διεθνούς Νομισματικού «Προστάτη».
Φαίνεται,
ότι οι «εθνικές» παρωπίδες και αγκυλώσεις των «ομογενών» είναι τέτοιες,
που δεν μπορούν να αντιληφθούν, ότι στην «πατρίδα» έρχεται εκχώρηση
(ακόμα περισσότερου) δημόσιου πλούτου, (ακόμα περισσότερη) εργασιακή
απαξίωση και ανεργία, καταρράκωση τού (ήδη αστείου σε σχέση με την
υπόλοιπη Ε.Ε.) βιοτικού επιπέδου, πείνα, αρρώστειες, ενδοκοινωνικός
πόλεμος (αν και αυτό δεν είναι απαραιτήτως κάτι αρνητικό) και όλα όσα οι
διεθνείς έρευνες και στατιστικές συσχετίζουν με την ολέθρια δράση τού
Δ.Ν.Τ.. |
Θα
ήταν απείρως πιο «εθνωφελές» (ακόμα και με τα ίδια τα δικά τους
κριτήρια) αν οι «ομογενείς» ασκούσαν την επιρροή τους -όχι για αστεία
ζητήματα προς άσχετους διεθνείς «φορείς» και «προσωπικότητες», αλλά- για
ουσιαστικούς λόγους και προς την ίδια την δωσίλογη κυβέρνηση τής
«πατρίδας» τους, ώστε να την πιέσουν να κάνει τα επιστημονικώς
αυτονόητα: κήρυξη πτώχευσης, στάση πληρωμών, έξοδο από το ευρώ και
επιστροφή στη δραχμή.
Δεν
ενημερώνονται οι «ομογενείς» από τους οικονομολόγους τών χωρών, στις
οποίες ζουν (οι οποίοι γελούν με τα αλά Δ.Ν.Τ. παραμύθια, που η δωσίλογη
κυβέρνηση τού ελληνόφωνου προτεκτοράτου σερβίρει στον ρωμηολαό); Δεν
βλέπουν οι «ομογενείς», ότι οι οικονομολόγοι όλου
του πλανήτη εξ΄ αρχής προέκριναν σαν την μόνη συμφέρουσα (από «εθνικής»
πλευράς) μέθοδο για την αντιμετώπιση τής ελληνικής χρεωκοπίας, την
έξοδο από την ευρωζώνη;
Κι ότι οι μόνοι «οικονομολόγοι» διεθνώς, που
επιμένουν στην ολέθρια παραμονή τής χώρας στο ευρώ, είναι κάτι θλιβερά
και παντελώς αναξιόπιστα φερέφωνα, σαν τους νεοέλληνες πολιτικάντηδες
και δημοσιογραφίσκους και τους πάτρωνές τους (βλ. Δ.Ν.Τ.);
Θα
μπορούσαν οι «ομογενείς» -αν είχαν καταφέρει βέβαια να απεμπλακούν από
τις αγκυλώσεις τής Ρωμιοσύνης, αντί για την προβολή καταγέλαστων
αιτημάτων, που κανείς ξένος τόσα χρόνια δεν τα παίρνει στα σοβαρά- με
όλα τα μέσα, τα οποία διαθέτουν στις χώρες που ζούν, να προβούν π.χ. σε
μια -αδέσμευτη από την νεοελληνική κυβερνητική προπαγάνδα- ενημέρωση
συνεισφέροντας έτσι στην αφύπνιση των παντελώς χειραγωγούμενων
«ομοεθνών» τους κορόιδων.
Αλλά, τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις! Νάτη πετιέται (και στο εξωτερικό) κι αντριεύει και θεριεύει...
https://www.freeinquiry.gr/
theologos vasiliadis
