Ας δούμε την άλλη όψη του νομίσματος: Τι
συνέβη στην ελληνική πλευρά στις 9
Σεπτεμβρίου 1922 και μετά;
9 Σεπτεμβρίου 1922;
Είναι μια ημέρα μεγάλης σημασίας για τη χώρα μας, όπου η Μεγάλη Επίθεση ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
Η νίκη μας είχε μεγάλο αντίκτυπο και στην ελληνική πλευρά αλλά και σε εμάς.
Επίσης, ο συγγραφέας του λεξικού «βέτο» παραθέτει το άρθρο που μας επιτρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά του ζητήματος.
Η 9η Σεπτεμβρίου είναι η μέρα που ξεκίνησε στην Ελλάδα η πολιτική αναταραχή που κράτησε από το 1922 έως το 1981.
Όσον αφορά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, που έληξε στις 9 Σεπτεμβρίου, εξετάζουμε πάντα την τουρκική πλευρά και αγνοούμε τις πολιτικές εξελίξεις της ελληνικής πλευράς.
Ωστόσο, η ελληνική πλευρά συνάντησε πολύ ενδιαφέρουσες πολιτικές εξελίξεις μεταξύ 1919 και 1922.
Τα ιστορικά μας βιβλία αναφέρουν πάντα το όνομα του πρωθυπουργού Βενιζέλου όταν μιλούν για την Ελλάδα.
Ως εμπνευστής μιας σημαντικής πολιτικής κλίκας, ο Ελευθεριος Βενιζέλος είναι ένας πολιτικός που έχει προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην τουρκική πλευρά από τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Είναι ο πρωθυπουργός που πήρε την απόφαση να καταλάβει τη Σμύρνη το 1919 και διέταξε τις ελληνικές δυνάμεις να εγκαταλείψουν τη Σμύρνη και τα περίχωρά της το 1920
και να αναλάβουν δράση για να καταστρέψουν την τουρκική πολιτική οντότητα που επιχειρήθηκε να επανιδρυθεί στην Άγκυρα υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ.
Βενιζέλος
Όμως μέχρι το 1920, η ελληνική κοινωνία είχε χάσει το ενδιαφέρον του για τον πόλεμο.
Οι αντιβενιζελικές δυνάμεις, χρησιμοποιώντας την πολεμική κούραση του λαού, ανέτρεψαν τον Βενιζέλο στις εκλογές και ήρθαν στην εξουσία με τα συνθήματα «τέλος του πολέμου» και «μικρή αλλά έντιμη Ελλάδα».
Ωστόσο, η κυβέρνηση που συστάθηκε υπό την προεδρία του Γκουνάρη έκανε το ακριβώς αντίθετο από τις υποσχέσεις της και αποφάσισε να συνεχίσει με μεγάλη ένταση το σχέδιο των ελληνικών δυνάμεων για εισβολή στην Ανατολία.
Όλες οι συγκρούσεις κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας δεν έγιναν κατά την εποχή του Βενιζέλου, ο οποίος δημιούργησε το ιδανικό της Μεγάλης Ελλάδας, το οποίο γνωρίζουμε ως Μεγάλη Ιδέα, αλλά με εντολή της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Γκούναρη, ο οποίος ανέβηκε στην εξουσία με αντιπολεμική ρητορική.
Τον δεύτερο χρόνο της διακυβέρνησης του Γκουνάρη, οι ελληνικές δυνάμεις έπρεπε να υποχωρήσουν στην πατρίδα τους μπροστά στην τουρκική επίθεση που ξεκίνησε στις 26 Αυγούστου 1922 και έληξε στις 9 Σεπτεμβρίου, προκαλώντας μεγάλη αναταραχή στη χώρα.
Αυτή η απώλεια κατέχει τόσο μεγάλη θέση στην ελληνική κοινωνική συνείδηση που οι Έλληνες αναφέρουν αυτό το γεγονός ως Μικρασιατική Καταστροφή - Μικρασιατική καταστροφή.
Εκτός από την οργή του ελληνικού λαού, που δεν άντεχε άλλο το βάρος του πολέμου, οι Έλληνες κομμουνιστές, που είχαν αντιταχθεί στον ελληνικό στρατό ως εργαλείο ιμπεριαλιστικών στόχων από τη στιγμή που καταλήφθηκε η Σμύρνη το 1919, είχαν αποδειχθεί ότι είχαν δίκιο. και το ενδεχόμενο μιας κομμουνιστικής επανάστασης στη χώρα προέκυψε, 5 μέρες μετά την απελευθέρωση της Σμύρνης.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1922, επιτελείς στην Αθήνα ανέτρεψαν την κυβέρνηση με πραξικόπημα.
Η διοίκηση του πραξικοπήματος, που ήθελε να καταστείλει τις μαζικές διαδηλώσεις 100.000 ανθρώπων στην Αθήνα, ίδρυσε αμέσως μια επιτροπή επανάστασης και καταδίκασε τον πρωθυπουργό Gunaris, 4 άλλους πολιτικούς και τον Hacıanesti, τον τελευταίο αρχιστράτηγο των ελληνικών στρατών στην Ανατολία, σε θάνατο στις 15 Νοεμβρίου, τον οποίο θεώρησαν ότι έφταιγε στον πόλεμο.
Για να ταπεινώσουν τους κρατούμενους, εκτελέστηκαν με πυροβολισμό στην πλάτη καθισμένοι σε καρέκλες με την πλάτη τους αντίθετη από την έννοια της εκτέλεσης.
Αν και ένας γιος του Έλληνα Βασιλιά, που ήταν στρατηγός, καταδικάστηκε επίσης σε θάνατο, η ποινή του δεν εκτελέστηκε λόγω τελεσίγραφου της βρετανικής κυβέρνησης.
Οι
εκτελεστικές αποφάσεις λήφθηκαν τόσο γρήγορα και παράνομα που, ως
απάντηση στον κίνδυνο που ο στρατηγός Τρικόπης, ο αρχιστράτηγος του
ελληνικού στρατού, που συνελήφθη αιχμάλωτος πολέμου από τον τουρκικό
στρατό μετά τη μεγάλη επίθεση της 26ης Αυγούστου , 1922, θα εκτελούνταν
στην Ελλάδα, ο Μουσταφά Κεμάλ κράτησε τον Έλληνα στρατηγό για λίγο ακόμα
στην Καϊσέρη.
Οι επιπτώσεις της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922 δεν μπορούσαν να διαγραφούν από την ελληνική κοινωνία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1930.
Αν και ο Βενιζέλος, ο οποίος επανεξελέγη πρωθυπουργός λίγο μετά το πραξικόπημα, φαινόταν να παρέχει σταθερότητα προς τα τέλη της δεκαετίας του 1930, η ελληνική κοινωνία παρασύρθηκε σε μια νέα αναταραχή με την ιταλική και γερμανική κατοχή στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία ξεκίνησε το 1939.
Η
ελληνική κοινωνία, που ταρακουνήθηκε από αλλεπάλληλα πραξικοπήματα μετά
τον πόλεμο μέχρι τη δεκαετία του 1980, πέρασε μισό αιώνα στη συνεχή
σπείρα βασίλειο-δημοκρατία-
Η Ελλάδα μπόρεσε να βρει ειρήνη μόνο μετά την ένταξη της στην ΕΕ το 1981.
Με απόφαση που ελήφθη το 2010, το Ελληνικό Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε παράνομη τη δίκη που κατέληξε σε εκτέλεση και αποκατέστησε την αξιοπρέπεια των 6 ατόμων που εκτελέστηκαν.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι η διεξαγωγή του πολέμου κάποιου άλλου μπορεί να είναι δαπανηρή.
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
- Ρωμιός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Ρωμαῖος (πολίτης του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, του Βυζαντίου), < ελληνιστική κοινή Ῥωμαῖος (πολίτης του Ρωμαϊκού κράτους) < λατινική Romanus, Ῥώμη Roma[1]
Αρβελέρ: Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες!
GEORGE SOROS : ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Αλβανίδα ιστορικός: Οι Έλληνες είναι Αλβανοί
Αλβανική προπαγάνδα στα σχολεία
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα έθνος Αλβανων απο τον Καυκασο - life
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα αρχαίο έθνος με μεγάλη ιστορία
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
«Στο αλβανικό κράτος του
Καυκάσου υπήρχαν 26 φυλές. Οι Ούντις ήταν μία απο τις πιο ισχυρές.
Ξεχώριζαν για την πίστη τους, τη Βίβλο, τη γλώσσα τους και τα γραπτά
τους κείμενα»
υποστηρίζει μιλώντας στο euponews, o Όλεγκ Ντανακίρι, διευθυντής του πολιτιστικού κέντρου των Ούντις.
Ο Χριστιανισμός ήταν η επίσημη θρησκεία της Αλβανίας του Καυκάσου. Οι Ούντοι της Νίτζ διατήρησαν την πίστη τους, ακόμα και στη σοβιετική εποχή, όταν δεν υπήρχε χώρος προσευχής. Μία αρχαία εκκλησία αναστηλώθηκε το 2007. Ο ιερέας που θα λειτουργεί εδώ, αυτή την περίοδο σπουδάζει σε θεολογική σχολή στο εξωτερικό.
«Οι Ούντις είναι πολύ ιδιαίτεροι άνθρωποι. Η γλώσσα τους είναι μια σπάνιας ομάδας γλωσσών του Καυκάσου. Ανήκουμε στην χριστιανική εκκλησία της Ανατολής. Τώρα στόχος μας είναι να αποκαταστήσουμε την ανεξαρτησία της αλβανικής εκκλησίας στο Αζερμπαϊτζάν» δήλωσε ο Ρόμπετρτ Μομπίλι, επικεφαλής του χριστιανικού κέντρου της πόλης.
Τα χριστιανικά σύμβολα πάντα ήταν κομμάτι της καθημερινότητας των Ούντις. Τα κοστούμια των μουσικών παραμένουν ίδια εδώ και αιώνες, και έτσι διηγούνται την ιστορία μιας πίστης.
«Εδώ μπορείτε να δείτε έναν αρχαίο σταυρό της Αλβανίας του Καυκάσου. Στην πίσω πλευρά υπάρχει ένας ήλιος με οκτώ βέλη. Συμβολίζει το προσκύνημα στο Ισραήλ. Όποιος φοράει αυτό τον σταυρό, σημαίνει πως βαφτίστηκε εκεί» υποστηρίζει ο μουσικός, Κάρλεν Σχιρβάνι
Οι Ούντις ξεκινούν να μαγειρεύουν, μόνο όταν η ζύμη έχει την ευλογία του θεού. Η τσουκνίδα είναι το κύριο συστατικό του Αφάρ. Αυτό το άγριο φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και στην αρχαιότητα αποτελούσε πηγή δύναμης για τους φτωχούς
Σύντομα η κοινότητα του Νίτζ θα εκδώσει βιβλίο με 100 σπάνιες συνταγές των Ούντις.
«Έμαθα να το μαγειρεύω από τη μητέρα μου. Εκείνη είχε διδαχθεί από τη γιαγιά μου. Τώρα εγώ μαθαίνω την κόρη μου να μαγειρεύει. Το Αφάρ είναι δύσκολο φαγητό, δεν είναι εύκολο να γίνει. Αυτό το πιάτο θα υπάρχει όσο εμείς, οι Ούντις βρισκόμαστε σε αυτόν τον κόσμο. Θα είναι πάντα ένα μέρος της ζωής μας» λέει η Ρίτα Ντανακίρι.
Οι Ούντις μιλούν την γλώσσα των Αζέρων, όμως κυρίως χρησιμοποιούν την δική τους, γλώσσα. Το αρχαίο αλφάβητο έχει αντικατασταθεί από λατινικά γράμματα, που είναι πιο εύκολα για τα μικρά παιδιά.
Νέα σχολικά βιβλία δημοσιεύονται κάθε χρόνο. Η δημιουργός τους και δάσκαλος , Βενέρα Αντόνοβα, ετοιμάζει τα ηλεκτρονικά λεξικά από Ούντι στα αγγλικά και από Ούντι σε Αζέρικα.
Ο Γκριγκόρι άρχισε να γράφει ποιήματα στην γλώσσα των Ούντις, όταν ήταν μικρό αγόρι.
Υποστηρίζει πως αυτή είναι η γλώσσα του Θεού.
Το βράδυ που συνάντησε την δημοσιογράφο του euronews, δούλευε ένα ποίημα που πρόσφερε ως δώρο γενεθλίων στη μητέρα του.
«Η μητρική μου γλώσσα είναι η μούσα μου. Οι ήχοι της είναι τόσο τέλειοι. Μου επιτρέπει να μεταφράζω την ομορφιά του κόσμου σε λέξεις» υποστηρίζει ο ποιητής Γκριγκόρι Μεσάρι.
Όταν φτάσαμε στο Νίτζ, το χωριό ετοιμαζόταν για μια μεγάλη γιορτή. Δύο νέοι άνθρωποι παντρεύονται, όμως οι παραδόσεις τηρούνται. Γι’ αυτό και νεαρά κορίτσια βοηθούν τη νύφη να ετοιμαστεί.
Το ψωμί κόβεται πάνω από το κεφάλι της. Αυτό σημαίνει πως από εδώ και μπρος, εκείνη είναι υπεύθυνη για την οικογενειακή εστία.
Την ίδια ώρα, ο γαμπρός ξυρίζεται. Οι επισκέπτες δίνουν χρήματα για τον επαγγελματία κουρέα. Η αποστολή του είναι πολύ σημαντική.
«Όταν
ένα παιδί γεννιέται είναι μωρό, μετά γίνεται παιδί και μετά έφηβος. Όμως
για να γίνει άνδρας πρέπει να παντρευτεί. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Αυτό το ξύρισμα συμβολίζει το μεγάλο βήμα προς την ενήλικη ζωή. Δείχνει ότι γίνεται άνδρας» υποστηρίζει ο Αλεξάντρ Κανκάλοβ.
Το τελετουργικό του γάμου, έχει τις ρίζες του στην εποχή που οι άνδρες έφευγαν για κυνήγι, ώστε να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Κάποιος πυροβολεί ένα στόχο. Αυτή τη φορά πρόκειται για ένα κρεμμύδι που κρέμεται από το δέντρο.
Αυτός που θα πετύχει τον στόχο έχει την τιμή να παραδώσει το όπλο στο γαμπρό.
«Από το Νίτζ φεύγουμε για τα Γκομπουστάν, γνωστά και ως «φλεγόμενα βουνά».Έτσι αποκαλούν οι ντόπιοι τα περίφημα ηφαίστεια λάσπης. Θα γνωρίσουμε την μαγική τους δύναμη στο επόμενο επεισόδιο του προγράμματος «Η ζωή των Αζέρων» μεταδίδει η απεσταλμένη του euronews, Γκαλίνα Πολόνσκαγια.
theologos vasiliadis
