- Στη γλώσσα(μπακάλης, μανάβης, ντενεκές, γρουσούζης, λεβέντης, τσολιάς κ.ά.. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Φουστανέλλα
Κατά
την επιχείρηση διάπλασης ελληνικής εθνικής συνείδησης μετά τη
δημιουργία τού νέου κράτους, ρωμιοί διανοούμενοι άρχισαν να πλάθουν νέες
αρχαιοπρεπείς λέξεις, προκειμένου να αντικαταστήσουν τις τούρκικες -και
όχι μόνον- λέξεις τής καθομιλουμένης. Μια από αυτές, ήταν το
αρχαιοπρεπές «περίπτερον», που αντικατέστησε το τούρκικο «κιόσκι»
(köşk).
Τι
περίπτερα και αηδίες όμως;
Τέτοιες λέξεις δεν συνάδουν με τις
ανατολίτικες καταβολές τής Τουρκορωμιοσύνης, που έμπλεη υπερηφάνειας
επανέφερε το τούρκικο όνομα και ξανάκανε τα περίπτερα... κιόσκια.
Κιόσκια απλά, κιόσκια premium κ.λπ., κιόσκια πάντως κι
επ΄ουδενί περίπτερα.
Τέρμα επίσης και τα παντοπωλεία, κρεοπωλεία κι αυτά, που ξέρατε...
Η Τουρκορωμιοσύνη επιστρέφει στις τουρκόριζές της: Μπακάλικα, χασάπικα, τσαγκαράδικα και... άγιος ο θεός.
Πολύ
ορθά πράττουν κατά τη γνώμη μου! Τι Ελλάδα, έλληνες και κουραφέξαλα;
Για φαντασιώσεις και μόνο πρόκειται.
Ψευδωνύμως φέρει το όνομα Ελλάς
αυτό το χρεωκοπημένο κρατίδιο - περίγελως και επίσης ψευδωνύμως φέρουν
το όνομα έλληνες, οι τουρκοσλαβοαρβανιτο- βλαχοαρμενιοαφρικανοί κ.λπ.
κ.λπ. χριστιανοί κάτοικοί του - περίγελως τού πολιτισμένου κόσμου.
Ένα
νέο βίντεο έκανε την εμφάνισή του και προκάλεσε ρίγη συγκίνησης στην
απανταχού Ρωμιοσύνη. Δείχνει πώς οι γόνοι των ρωμιών στις ΗΠΑ αποκτούν
την κατʼ επίφαση «ελληνική» συνείδηση μέσα από τη θρησκεία, το ένδοξο
αρχαίο παρελθόν και φυσικά τη... μαγειρική.
Μεγάλο
μέρος τής συνέντευξης είναι αφιερωμένο στην Ορθοδοξία με έναν παπά να
εξηγεί αγγλιστί τα περί ελληνορθόδοξου πολιτισμού(!), ενώ σε αρκετά
πλάνα, ένας γλυκύτατος μπόμπιρας εκδηλώνει την ρωμέικη περηφάνειά του
παίζοντας τάβλι με τον αμερικανορωμιό μπαμπά του. Είναι
αλήθεια, πως οι ρωμιοί του εξωτερικού έχουν περισσότερο ταραγμένο
εγκέφαλο από τους ντόπιους ίσως επειδή αναγκάζονται να εξιδανικεύσουν
πιο πολύ τη ζοφερή πραγματικότητα τής Ρωμιοσύνης και να προσδώσουν στον
εαυτό τους μια ταυτότητα, που τόσο πολύ έχουν ανάγκη ειδικά εκεί που
ζουν και βιοπορίζονται.
Το λίγων δευτερολέπτων παραπλεύρως βίντεο, είναι ένα μικρό απόσπασμα από ντοκυμαντέρ του BBC για τις σταυροφορίες.
Η σκηνή έχει τραβηχτεί σε καφενείο τής Δαμασκού.
Πρόσεξε: Άντρες (μόνο), χαρτιά, τσιγάρο, τούρκικος καφές και τάβλι...
Νομίζεις, ότι βλέπεις σκηνή από καφενείο τής Ελλάδας.
Οι περισσότεροι εκ των ρωμιών αρνούνται πεισματικά να αποδεχτούν τη σλαβο-βλαχο-τουρκο-αφρικανο-αρβανίτικη
καταγωγή τους αναμεμειγμένη με μπόλικες δόσεις Ανατολής.
Η ιστορική
αλήθεια και το γεγονός, ότι ουδεμία σχέση με την αρχαιότητα έχουν δέν
φαίνεται να τους έχει αγγίξει, πράγμα φυσιολογικό μιας και το οικοδόμημα
τού νεορωμέικου κράτους - προτεκτοράτου χρησιμοποίησε ως συγκολλητικά
στοιχεία τους κατασκευασμένους εθνικούς μύθους, όπως για παράδειγμα
αυτόν για την απʼ ευθείας καταγωγή από τους αρχαίους έλληνες, αλλά και
τού θρησκεύματος, την ορθόδοξη χριστιανική πίστη.
Οι νεορωμιές είναι παντελώς απολιτίκ και άσχετες,
γιατί πάσχουν από χοντοσεντερίαση
(όλο θέλουν να επισκέπτονται τα Hondos Center).
Αυτά
τα συγκολλητικά στοιχεία ενοποίησαν τον τουρκοβαλκανικό αχταρμά των
επήλυδων μετατρέποντάς τον σε ένα τυφλό, αγελαίο και κακομαθημένο
συνονθύλευμα φυλών και φατριών, που αρέσκεται στο να αυτοαποκαλείται
«ελληνικός λαός».
Τί και αν η ορθοδοξία και ο χριστιανισμός καταδίωξαν
τους αρχαίους φιλοσόφους, έκαψαν τα βιβλία τους και στο παρελθόν
προσέδωσαν στο επίθετο «έλληνας» αρνητική σημασία;
Τί και αν η Ορθόδοξη
Εκκλησία συνεργάστηκε με τους τούρκους, τους δικτάτορες, τους φασίστες
και τους ναζί;
Τί και αν δια ροπάλου απαγορεύτηκαν στο παρελθόν τα
αρβανίτικα και τα βλάχικα από τα σχολεία;
Τί και αν ακόμα και σήμερα ο
μεγαλύτερος γαιοκτήμονας τής χώρας είναι η Εκκλησία;
Όλα αυτά για τον νεορωμιό και ειδικά αυτόν τού εξωτερικού, είναι πράγματα άγνωστα και κάνουν τζιζ...
Ναι, η μάνα μου είπε να είμαι καλός χριστιανός - αλληλούια
στο σχολείο με ‘μάθαν τάχα πως είμαι απόγονος - αρχαία δόξα
δε γουστάρω τη Μέκρελ, τον Σόρος, τους σιωνιστές - Νέα Τάξη
Και για πρώτος καυχιέμαι, μα είμαι σωστός σκερβελές.
[Φωνή Πατριάρχη]
Και ιδού ότι κατόπιν της αδείας των εντίμων τοπικών αρχών της Τουρκίας,
τας οποίας και διά τούτο και επαινούμεν και ευγνωμόνως ευχαριστούμεν...
Χαιρετίζομεν επίσης με πολλήν τιμήν, την παρουσίαν των εκπροσώπων της εντίμου τουρκικής κυβερνήσεως και των τοπικών αρχών...
Διότι
πάρα πολλά θαύματα και θεραπείας ποικίλων ασθενειών έκανε αδιακρίτως η
Σουμελιώτισσα και εις χριστιανούς και εις μουσουλμάνους και εις ρωμιούς
και εις τούρκους και εις ρώσους και εις γεωργιανούς και εις ρουμάνους...
...
και εφώτιζεν και καθοδηγούσε την πορείαν όλων των ποντίων, όλων των ρωμιών, όλων των ορθοδόξων, που έλεγαν στην προσευχή των...
Μαζί
των πιστεύομεν ότι θα αισθάνονται χαράν και ικανοποίησιν και αι ψυχαί
των οθωμανών σουλτάνων Μπεγιαζήτ Β΄, Σελήμ Α΄ και Β΄, Μουράτ Γ΄, Ιμπραήμ
Α΄, Μεχμέτ Δ΄, Σουλεϊμάν Β΄ και άλλων.
Αμήν
[Φωνή πλήθους]
Άξιος – άξιος - άξιος - άξιος
Ναι, η μάνα μου είπε να είμαι καλός χριστιανός - βασκανία
στο σχολείο με ‘μάθαν τάχα πως είμαι απόγονος - Καιάδας
δε γουστάρω τη Μέκρελ, τον Σόρος, τους σιωνιστές - Τούρκοι - Σκόπια
και για πρώτος καυχιέμαι, μα είμαι σωστός σκερβελές.
Όλοι το ξέρουν, πως εγώ είμαι ρωμιός
ναι ρωμιός – λαμόγιο
βαθιά βυζαντινός
ναι ρωμιός – σελέμης
και τριτοκοσμικός
ναι ρωμιός – γλοιώδης
εγώ είμαι ρωμιός
ναι ρωμιός.
Εγώ είμαι ρωμιός, ναι ρωμιός
βαθιά βυζαντινός
και τριτοκοσμικός
εγώ είμαι ρωμιός, ναι ρωμιός.
Εγώ είμαι ρωμιός, ναι ρωμιός
βαθιά βυζαντινός
και τριτοκοσμικός
εγώ είμαι ρωμιός, ναι ρωμιός,
ναι ρωμιός, ναι ρωμιός.
Η
Ρωμιοσύνη και οι ρωμιοί, που δημιούργησαν το νεοελληνικό κράτος τής
ρεμούλας, τής διαπλοκής, των ημετέρων, των υπόδουλων σε ξένα συμφέροντα
πολιτικών, των απατεώνων και διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών, θα
συνεχίσει να υπάρχει,
όπως θα υπάρχει και η δυσοσμία, η κατάντια και η
μιζέρια, που απορρέουν από αυτό.
Δέν
χρειάζεται κανείς να αναρωτιέται γιατί η Ρωμιοσύνη και η βυζαντινού
τύπου νοοτροπία, που διαθέτει, πάντοτε θα γεννάει συμφορές, οικονομικές
κρίσεις και τριτοκοσμικά καθεστώτα.
Το γιατί καταντήσαμε έτσι είναι προφανές και εμμέσως διαφαίνεται από το παραπάνω βίντεο των ομογενών.
Μάλιστα, είναι τόσο προφανές, που ο Σέρλοκ Χόλμς θα το χαρακτήριζε... «elementary».
Ο υπεύθυνος για τη λαοσύναξη των Αθηνών, ο μητροπολίτης Καισαριανής
Δανιήλ, απαντώντας στην ερώτηση για τους εμπνευστές των συνθημάτων των
λαοσυνάξεων απάντησε: «Στη «Βασίλειον Τάξιν» ο λαός επευφημούσε τους αξιωματούχους,τον Πατριάρχη και τη Σύνοδο».
Ο ιεράρχης ισχυρίστηκε ότι οι πολιτικοί έκλεψαν την παράδοση της Εκκλησίας και συνεχίζει: «Εμείς αποδεικνύουμε ότι έχουμε τίτλους πνευματικής κληρονομιάς αρχαιότερους από αυτούς που έχουν οι πολιτικοί.Ολα είναι γραμμένα και όταν τα μελετά κανείς βλέπει το υψηλό ήθος της κοινωνίας η οποία ζούσε συν Θεώ.Και αυτό το οποίο πράγματι μας λυπεί είναι ότι η κοινωνία μας δεν θέλει να ζήσει με τον Θεό».
Ποια είναι αυτή η κοινωνία με το υψηλό ήθος που ζούσε «συν Θεώ» και την
οποία έχει κληρονομήσει η Εκκλησία αλλά δεν θέλει να αναφέρεται το
όνομά της;
Η αναφορά στη «Βασίλειον Τάξιν», που δεν πρέπει να είναι άλλη
από το έργο Εκθεσις της βασιλείου τάξεως, το γνωστό και ως De Ceremoniis aulae Byzantinae (Για τις τελετές της βυζαντινής Αυλής),
του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ’ του Πορφυρογέννητου, πείθει ότι η θεϊκή
αυτή κοινωνία είναι το Βυζάντιο.
Βέβαια το έργο του πορφυρογέννητου
συγγραφέα είχε αντικείμενο τις τελετές με πρωταγωνιστή τον αυτοκράτορα,
στον οποίο άλλωστε απευθύνονταν οι τυποποιημένες επευφημίες των
οργανωμένων από την κεντρική εξουσία δήμων.
Οικόσημο των Παλαιολόγων
Στις λαοσυνάξεις μαζί με την ελληνική σημαία κυμάτιζε και ένα κίτρινο
φλάμπουρο με έναν δικέφαλο αετό.
Το φλάμπουρο έχει και ένα βασιλικό
στέμμα, όπως των βασιλιάδων της Δύσης, όχι των βυζαντινών αυτοκρατόρων. Ο
αετός κρατά στα νύχια του από τη μία μεριά μια λόγχη και από την άλλη
μια σφαίρα, στην κορυφή της οποίας υπάρχει ένας σταυρός.
Το φλάμπουρο
αυτό, μαζί με την ελληνική σημαία, απεικονίζεται και στις φωτογραφίες
των μελών της Ιεράς Συνόδου, όπως εμφανίστηκαν πρόσφατα για να δείξουν
την ομοψυχία στο θέμα των ταυτοτήτων.
Είναι το φλάμπουρο που κυματίζει
και σε ναούς και ναΰδρια όλης της επικράτειας.
Κοινή πεποίθηση είναι ότι
πρόκειται για τη σημαία της Εκκλησίας, που θεωρείται το σύμβολο της
Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ωστόσο ο δικέφαλος αετός δεν υπήρξε ποτέ
σύμβολο του βυζαντινού κράτους.
Εμφανίστηκε αρκετά αργά, μετά τον 13ο
αιώνα, και αποτέλεσε διακοσμητικό μοτίβο στις σέλες, στις κάλτσες, στα
υποδήματα και στα υποπόδια μαξιλαράκια του αυτοκράτορα.
Η χρήση του από
κάποια μέλη της οικογένειας των Παλαιολόγων, κυρίως μετά την Αλωση,
μπορεί να οδηγήσει στην υπόθεση ότι θεωρήθηκε οικόσημο των Παλαιολόγων.
Ο
δικέφαλος αετός, ως έμβλημα, υιοθετήθηκε από την τρίτη ρωμαϊκή
αυτοκρατορία, αυτήν της Μόσχας.
Από εκεί επέστρεψε και την εποχή της
Τουρκοκρατίας χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο των πατριαρχικών σταυροπηγιακών
μονών.
Μια κληρονομιά που δεν θέλει να πει ότι είναι
βυζαντινή και ένα σύμβολο που δεν είναι του Βυζαντίου θέτουν στον
ερευνητή ένα πρόβλημα ερμηνείας.
Ωστόσο αυτή δεν είναι δυνατόν να γίνει
εδώ, γιατί θα έπρεπε να αναφερθούμε στη διαδρομή του Βυζαντίου στη
συνείδηση του νέου Ελληνισμού (τη Μεγάλη Ιδέα), αλλά και στη θέση του
στην ιδεολογία του επίσημου ελληνικού κράτους (με τελικό στάδιο το
καθεστώς της 4ης Αυγούστου), προτού γίνει ένα στοιχείο στις ακροδεξιές
ιδεολογικές κατασκευές.
Στις ημέρες μας είναι κοινή πεποίθηση ότι η
Εκκλησία είναι ο εκφραστής των «ιδανικών» του Βυζαντίου.
Ωστόσο για την
ηγεσία της Εκκλησίας το ιδανικό πολίτευμα στο παρελθόν δεν είναι το
Βυζάντιο αλλά η Οθωμανική Αυτοκρατορία (η οποία ενίοτε ονομάζεται και
Μεταβυζάντιο), περίοδος κατά την οποία η συμμετοχή στην εξουσία περνούσε
μέσα από τη θρησκευτική κοινότητα.
Ορθόδοξη ουτοπία
Το Βυζάντιο ως παραδειγματικός πολιτειακός φορέας ή ως πηγή έμπνευσης
δεν αποτέλεσε ποτέ αντικείμενο του λόγου του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου,
αν και η φραστική δραστηριότητά του για τις αλύτρωτες πατρίδες, την
Πόλη και την Αγιά Σοφιά συνδηλώνει τη βυζαντινή παρουσία.
Στην
ενθρονιστήρια ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος τονίζει ότι «δεν
μας χρειάζονται τόσο οι θριαμβολογίες για το παρελθόν όσο η αγωνιώδης
προσπάθεια να φέρουμε την Εκκλησία πιο κοντά στον κόσμο,στον λαό».
Στον ίδιο λόγο τονίζει ότι «στην
ιστορική διαδρομή το έθνος μας από νωρίς συνταυτίστηκε με την Ορθοδοξία
και έμεινε μέχρι σήμερα με αυτήν στενά συνυφασμένο», για να συμπληρώσει λέγοντας ότι η Ορθοδοξία δεν είναι μόνον ένα γεγονός εκκλησιαστικό αλλά και «δημιουργός πολιτισμού…που νοηματοδοτεί τη ζωή και αξιολογεί τους διαχρονικούς στόχους του λαού».
Η Ορθοδοξία, έτσι ιδωμένη, είναι μια ολοκληρωτική ιδεολογία.
Το
Βυζάντιο από μόνο του δεν είναι ένας ιδανικός τόπος, είναι ένα στάδιο
για ένα πολίτευμα που έρχεται, μια εθνικιστική – ορθόδοξη ουτοπία.
Η
«Μεγάλη Ιδέα» απαιτούσε και έναν ανώτατο πολιτειακό άρχοντα, τον
βασιλιά, με αυτοκρατορικές διαστάσεις. Ετσι την περίοδο των Βαλκανικών
Πολέμων έγιναν συζητήσεις για το αν η βασιλεύουσα στην Ελλάδα δυναστεία
όφειλε να υιοθετήσει ως έμβλημά της τον δικέφαλο αετό, το υποτιθέμενο
σύμβολο του Βυζαντίου.
Οι βασιλόφρονες λόγιοι δεν κατέληξαν σε
συμπέρασμα, γιατί το δικέφαλο πουλί μπορεί να ήταν και τουρκικό.
Πάντως
στο εικαστικό υλικό των μελετών που έγιναν τότε, αλλά και σε αυτό της
μεταγενέστερης έρευνας, δεν εμφανίστηκε ποτέ δικέφαλος αετός με ρομφαία
και σφαίρα, ενώ το στέμμα, όταν υπάρχει, έχει το σχήμα της κορόνας ενός
κόμητος, όπως αυτά που φόραγαν στη Δύση.
Αντίθετα ο
δικέφαλος αετός, που κρατά ρομφαία και σφαίρα, στεμμένος με τη βασιλική
κορόνα, επάνω σε κίτρινο φόντο, όπως τα φλάμπουρα της Εκκλησίας, είναι
ένα σύμβολο κατασκευασμένο και χρησιμοποιείται ως έμβλημα και από την
ποδοσφαιρική ομάδα ΑΕΚ.
Πολύ πριν από την άνοδο του κ. Χριστόδουλου στον
αρχιεπισκοπικό θρόνο το σύμβολο αυτό είχε κάνει την εμφάνισή του στην
ακροδεξιά εφημερίδα «Στόχος» συνοδευόμενο από συνθήματα όπως «Με όρθιο
κεφάλι / Βυζάντιο και πάλι» ή «Κωνσταντινούπολις πρωτεύουσα της
Ελλάδος».
Ηταν η ίδια εφημερίδα που κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο «Κλήρος –
Στρατός – Λαός με όρθιο το κεφάλι στο Βυζάντιο και πάλι» και με
φωτογραφία του Αρχιεπισκόπου, τον οποίο χαρακτήριζε
«Αρχιεπίσκοπο-Κεραυνό».
Η εφημερίδα «Στόχος» έκλεισε, όμως το πουλί με
τα δύο κεφάλια μένει. *
* Ο κ. Πάρις Γουναρίδης είναι ερευνητής στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Οι
όροι «Βυζάντιο» και «βυζαντινή αυτοκρατορία» επινοήθηκαν τον ιη΄
αιώνα, προκειμένου να εμπεδώσουν τον δήθεν ελληνικό χαρακτήρα της
ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Στα ιστορικά κείμενα του μεσαίωνα, η
συγκεκριμένη αυτοκρατορία ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε βυζαντινή ή ελληνική.
Το Βυζάντιο ουδέποτε υπήρξε ελληνικό, ούτε καν φιλελληνικό.
Ουδέποτε εξελληνίστηκε,όπως λανθασμένα διδάσκεται, τουναντίον όλες οι
συνιστώσες του ελληνικού πολιτισμού (Φιλοσοφία, Θέατρο, Αθλητισμός,
Τέχνες, Επιστήμες κ.τ.λ.), αλλά και το ίδιο το όνομα έλλην είχαν κηρυχθεί από την πολιτικοθρησκευτική του εξουσία υπό άγριο διωγμό.
Οι δε βυζαντινοί αυτοκράτορες ουδεμία σχέση με την Ελλάδα είχαν, καθʼ
ότι στα 1100 χρόνια βυζαντινής ιστορίας κανείς τους δεν είχε καν
ελληνική καταγωγή.
Ούτε ένας δεν καταγόταν από περιοχές με συμπαγή
ελληνικό πληθυσμό, πολλοί δε εξ αυτών αγνοούσαν την ελληνική γλώσσα.
Ο Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος, ένας από τους τελευταίους αυτοκράτορες –με σαφώς μή ελληνική αμφίεση– ο οποίος αποκαλείται «αυτοκράτωρ των Ρωμαίων».
Το Βυζάντιο ήταν αποικία των μεγαρέων από τον η΄ αι. π.Χ., με βασιλιά τον Βύζαντα.
Το 330 μ.Χ. ο
ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Α΄, ίδρυσε την νέα πρωτεύουσα τής
αυτοκρατορίας του και την ονόμασε Nova Roma (Νέα Ρώμη), επίσημη
ονομασία, που διατηρείται μέχρι σήμερα στον τίτλο τού οικουμενικού
πατριάρχη. Σε χειρόγραφα μοναστηριών αποκαλείται συχνά «Νέα Σιών».
Ναι, η μάνα μου είπε να είμαι καλός χριστιανός - αλληλούια
στο σχολείο με ‘μάθαν τάχα πως είμαι απόγονος - αρχαία δόξα
δε γουστάρω τη Μέκρελ, τον Σόρος, τους σιωνιστές - Νέα Τάξη
Και για πρώτος καυχιέμαι, μα είμαι σωστός σκερβελές.
[Φωνή Πατριάρχη]
Και ιδού ότι κατόπιν της αδείας των εντίμων τοπικών αρχών της Τουρκίας,
τας οποίας και διά τούτο και επαινούμεν και ευγνωμόνως ευχαριστούμεν...
Χαιρετίζομεν επίσης με πολλήν τιμήν, την παρουσίαν των εκπροσώπων της εντίμου τουρκικής κυβερνήσεως και των τοπικών αρχών...
Διότι
πάρα πολλά θαύματα και θεραπείας ποικίλων ασθενειών έκανε αδιακρίτως η
Σουμελιώτισσα και εις χριστιανούς και εις μουσουλμάνους και εις ρωμιούς
και εις τούρκους και εις ρώσους και εις γεωργιανούς και εις ρουμάνους...
...
και εφώτιζεν και καθοδηγούσε την πορείαν όλων των ποντίων, όλων των ρωμιών, όλων των ορθοδόξων, που έλεγαν στην προσευχή των...
Μαζί
των πιστεύομεν ότι θα αισθάνονται χαράν και ικανοποίησιν και αι ψυχαί
των οθωμανών σουλτάνων Μπεγιαζήτ Β΄, Σελήμ Α΄ και Β΄, Μουράτ Γ΄, Ιμπραήμ
Α΄, Μεχμέτ Δ΄, Σουλεϊμάν Β΄ και άλλων.
Αμήν
[Φωνή πλήθους]
Άξιος – άξιος - άξιος - άξιος
Ναι, η μάνα μου είπε να είμαι καλός χριστιανός - βασκανία
στο σχολείο με ‘μάθαν τάχα πως είμαι απόγονος - Καιάδας
δε γουστάρω τη Μέκρελ, τον Σόρος, τους σιωνιστές - Τούρκοι - Σκόπια
και για πρώτος καυχιέμαι, μα είμαι σωστός σκερβελές.
Όλοι το ξέρουν, πως εγώ είμαι ρωμιός
ναι ρωμιός – λαμόγιο
βαθιά βυζαντινός
ναι ρωμιός – σελέμης
και τριτοκοσμικός
ναι ρωμιός – γλοιώδης
εγώ είμαι ρωμιός
ναι ρωμιός.
Εγώ είμαι ρωμιός, ναι ρωμιός
βαθιά βυζαντινός
και τριτοκοσμικός
εγώ είμαι ρωμιός, ναι ρωμιός.
Εγώ είμαι ρωμιός, ναι ρωμιός
βαθιά βυζαντινός
και τριτοκοσμικός
εγώ είμαι ρωμιός, ναι ρωμιός,
ναι ρωμιός, ναι ρωμιός.
Η
εισαγωγή των όρων «βυζαντινή αυτοκρατορία» και «βυζάντιο» στις αρχές
του ιη΄ αιώνα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες παραχαράξεις τής
Ιστορίας.
Ο όρος «βυζαντινός» ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από αυτούς που
χαρακτηρίζει (δηλαδή τους ίδιους τους βυζαντινούς κατοίκους του
πολυεθνικού ρωμαϊκού κράτους). Στην περίοδο τού ΄21 ,το επίθετο
«βυζαντινός» εσήμαινε «σουλτανικός» (π.χ. «εξήλθε των Δαρδανελλίων ο βυζαντινός στόλος»: από το Ημερολόγιο της ναυαρχίδας του Μιαούλη «Θεμιστοκλής»).
Aπό
αριστερά: Κωνσταντίνος Θ΄ Μονομάχος (ια΄αι.). Αλέξιος Κομνηνός (ιβ΄
αι.). Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρις (ιγ΄ αι.). Όλοι τους φέρουν μή ελληνικές
ενδυμασίες κι αποκαλούνται βασιλείς των ρωμαίων.
Παραθέτουμε παρακάτω τον πίνακα των αυτοκρατόρων τής ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με την εθνική καταγωγή ενός εκάστου.
Οι
παρατιθέμενες στο άρθρο φωτογραφίες από ψηφιδωτά, νομίσματα, έγγραφα
κ.α. ελήφθησαν δειγματοληπτικά από την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»
(«Εκδοτική Αθηνών»).
Απεικονίζουν διάφορους αυτοκράτορες με τους τίτλους
τους, στους οποίους πουθενά δεν υπάρχουν οι λέξεις «Ελλάς» ή «έλλην»·
ακόμα και σʼ αυτούς της τελευταίας δυναστείας, των Παλαιολόγων,
δεσπόζουν οι τίτλοι: «αυτοκράτωρ των ρωμαίων» και «βασιλεύς των ρωμαίων».
Eπάνω: Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος (ιδ΄-ιε΄ αι.).
Στο
μετάλλιο (Hôtel des Medailles, Παρίσι) εικονίζεται ο προτελευταίος
Βυζαντινός αυτοκράτορας, Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος, αδελφός του τελευταίου
αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, με δυτική ενδυμασία και κάλυμμα κεφαλής,
τιτλοφορείται δε: «Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.»
Κάτω:
Η ιδιόχειρη υπογραφή του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου ΙΑ΄
Παλαιολόγου, ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως:
«Κωνσταντίνος ο εν Χριστώ
τω Θεώ πιστός βασιλεύς και αυτοκράτωρ Ρωμαίων ο Παλαιολόγος».
Η αυτοκράτειρα Ειρήνη, η οποία φέρεται ως γεννηθείσα στην Αθήνα, ήταν πιθανότατα εβραϊκής καταγωγής.
Αφού
δηλητηρίασε τον άνδρα της, Λέοντα Δ΄, ακρωτηρίασε και δολοφόνησε με
φρικτούς τρόπους διάφορους στρατιωτικούς, καθώς και του έξι γυιούς του
Κωνσταντίνου Ε΄ και τύφλωσε το μονογενή γυιό της και συμβασιλέα
Κωνσταντίνο ΣΤ΄. Δύο αδέλφια από άλλη μητέρα του Κωνσταντίνου τα εξόρισε
σε ένα μοναστήρι του Υμηττού· κι επειδή οι κρατούμενοι είχαν τον τίτλο
του Καίσαρα, από τότε το μοναστήρι πήρε το όνομα Καισαριανή.
Η
πραγματική καταγωγή αρκετών αυτοκρατόρων έχει εσκεμμένα αποκρυβεί,
γεγονός, που δημιουργεί εύλογες υπόνοιες, όπως π.χ. του Θεοδοσίου, ο
οποίος φέρεται ως ίβηρας με διαφορετικό αρχικά –άγνωστο– όνομα κι επίσης
άγνωστη καταγωγή.
Οι ρωμιορθόδοξοι υποστηρίζουν διάφορες αστείες
αρκετές φορές θέσεις, όπως ο Φ. Κουκουλές στην «Επετηρίδα της Εταιρείας
των Βυζαντινών Σπουδών», τομ. Ε΄, ο οποίος διατύπωσε τη γνώμη, πως το
όνομα Λάσκαρις (lascar=πολεμιστής στα Περσικά) προέρχεται από το
δάσκαλης, άρα ο πρώτος Λάσκαρις ήταν δάσκαλος!
Για
άλλους αυτοκράτορες υπάρχουν αντικρουόμενα στοιχεία, όπως π.χ. για τη
δυναστεία των Ισαύρων, η οποία φέρεται να έχει μάλλον συριακή κι όχι
ισαυρική καταγωγή.
Σε καμμία όμως περίπτωση στη χιλιόχρονη βυζαντινή
Ιστορία δεν παρουσιάστηκε κάποιος αυτοκράτορας, όχι κατʼ ανάγκην
έλληνας, αλλά έστω φορέας τού αρχαίου ελληνικού πολιτισμού,
πλήν του
Ιουλιανού από την Ιλλυρία.
(Πρόκειται για τον μόνο μή μισέλληνα
αυτοκράτορα, ο οποίος -για το λόγο αυτό- δολοφονήθηκε κι ονομάστηκε από
την Εκκλησία Παραβάτης.)
Ο συνήθης τίτλος, που έφεραν όλοι οι βυζαντινοί αυτοκράτορες, ήταν: «Βασιλεύς και απόλυτος μονάρχης των Ρωμαίων».
Η βυζαντινή αυτοκρατορία, η οποία υπήρξε ένα πολυεθνικό συνονθύλευμα
δεκάδων λαών, δεν απέκτησε ποτέ ελληνικό εθνικό χαρακτήρα, το αντίθετο
μάλιστα.
Η λέξη έλληνας ταυτιζόταν με τον ειδωλολάτρη και θεωρείτο
ύβρις.
