Χωριά και πληθυσμός της περιοχής Παραμυθιάς
(1856-1928) [2009]
Η
εξεταζόμενη περιοχή ταυτίζεται γεωγραφικά
με τα όρια του προ των βαλκανικών πολέμων
οθωμανικού καζά Παραμυθιάς που είναι
ίδια με εκείνα της πρώτης ελληνικής
υποδιοίκησης Παραμυθίας του 1913.
Σύμφωνα
με την οθωμανική στατιστική του 1895,
στους 63 οικισμούς του καζά Παραμυθιάς
κατοικούσαν περίπου 14.600 άτομα.
Συνυπολογίζοντας
τις πληροφορίες του Αραβαντινού και
του Κοκίδη, προκύπτει μετά από επεξεργασία
των στοιχείων του πίνακα που ακολουθεί,
πως από αυτούς τους 14.600:
α)
Σε 35 χωριά ζούσαν μόνοι τους 6.200 χριστιανοί
Έλληνες (Γραικοί ή Ρωμιοί).
β)
Σε 18 χωριά ζούσαν μόνοι τους 3.240 χριστιανοί
Αλβανοί (Αρβανίτες).
γ)
Σε 3 χωριά ζούσαν μόνοι τους 2.040
μουσουλμάνοι Αλβανοί (Τουρκαλβανοί).
δ)
Σε 5 χωριά ζούσαν από κοινού 1.060 χριστιανοί
και 1.980 μουσουλμάνοι Αλβανοί.
ε)
Σε 2 χωριά ζούσαν 80 χριστιανοί, Αρβανίτες
ή Γραικοί (απροσδιόριστο).
Υπήρχαν
δηλαδή στον καζά, ως μεν προς τη θρησκεία,
10.580 ορθόδοξοι χριστιανοί και 4.020
μουσουλμάνοι, ως δε προς τη γλώσσα, 6.200
Έλληνες, 8.320 Αλβανοί και 80 απροσδιόριστοι
(από τις πηγές). Γεωγραφικά, η ελληνική
γλώσσα επεκτεινόταν στο ανατολικό τμήμα
της περιοχής και η αλβανική στο δυτικό.
Κατά
θρησκεία και γλώσσα υπήρχαν: 6.200 χριστιανοί
Έλληνες, 4.020 μουσουλμάνοι Αλβανοί, 4.300
χριστιανοί Αλβανοί και 80 χριστιανοί
(Αλβανοί ή Χριστιανοί).
Ας
σημειωθεί ότι η συγκεντρωτική ελληνική
προξενική στατιστική του 1906 για τον
πληθυσμό της Ηπείρου, που παραθέτει ο
Τάσος Κωστόπουλος στο βιβλίο του «Πόλεμος
και εθνοκάθαρση» (σ. 167), δίνει για το
πληθυσμό του καζά Παραμυθιάς 17.336 άτομα.
Από αυτούς, 9.936 χαρακτηρίζει ελληνόφωνους
Έλληνες, 2.600 αλβανόφωνους Έλληνες, 1.800
ελληνόφωνους Μουσουλμάνους, 2.900
αλβανόφωνους Μουσουλμάνους και 100
μουσουλμάνους Αθίγγανους.
Υπολογίζοντας
με την ίδια μέθοδο (συνυπολογίζοντας
τα στοιχεία για τη γλώσσα και τη θρησκεία
του Αραβαντινού και του Κοκίδη) τη
σύνθεση του πληθυσμού στην ίδια περιοχή
της υποδιοίκησης Παραμυθίας, σύμφωνα
με τους αριθμούς της απαρίθμησης των
κατοίκων των νέων επαρχιών του 1913, που
πραγματοποίησε ο ελληνικός στρατός,
έχουμε τα εξής στοιχεία:
α)
Συνολικός πληθυσμός 16.746 κατανεμημένος
σε 63 οικισμούς.
β)
Σε 35 χωριά ζούσαν μόνοι τους 7.758 χριστιανοί
Έλληνες.
γ)
Σε 18 χωριά ζούσαν μόνοι τους 3.419 χριστιανοί
Αλβανοί.
δ)
Σε 3 χωριά ζούσαν μόνοι τους 1.980
μουσουλμάνοι Αλβανοί
ε)
Σε 5 χωριά ζούσαν από κοινού 1.640 χριστιανοί
και 1.855 μουσουλμάνοι Αλβανοί.
στ)
Σε 2 χωριά ζούσαν 94 χριστιανοί, Αρβανίτες
ή Γραικοί (απροσδιόριστο).
Με
διαφορετική ομαδοποίηση έχουμε για το
1913:
α)
Ως προς τη θρησκεία, 12.911 ορθόδοξους
χριστιανούς και 3.835 μουσουλμάνους.
β)
Ως προς τη γλώσσα, 7.758 Έλληνες, 8.894 Αλβανούς
και 94 Έλληνες ή Αλβανούς (απροσδιόριστο).
Συνδυάζοντας
δε θρησκεία και γλώσσα υπήρχαν: 7.758
χριστιανοί Έλληνες, 5.059 χριστιανοί
Αλβανοί, 3.835 μουσουλμάνοι Αλβανοί και
94 χριστιανοί Έλληνες ή Αλβανοί.
Στην
ελληνική βιβλιογραφία, σαν Τσάμηδες
θεωρούνται οι μουσουλμάνοι Αλβανοί της
Τσαμουριάς (Θεσπρωτίας). Οι νεότεροι
έλληνες συγγραφείς αγνοούν ή αποκρύπτουν
την ύπαρξη στην περιοχή χιλιάδων
χριστιανών Αλβανών ή Αρβανιτών, οι
οποίοι στα τέλη του 19ου αιώνα
μιλούσαν την ίδια γλώσσα με τους
μουσουλμάνους γείτονές τους Αλβανούς,
που ήταν η τοσκική διάλεκτος της
αλβανικής, η διάλεκτος στην οποία ο
Μάρκος Μπότσαρης έγραψε το ελληνοοαλβανικό
λεξικό του (βλ. φιλολογική έκδοση υπό
Τίτου Γιοχάλα, έκδοση Ακαδημίας Αθηνών,
Αθήναι 1980, σελ. 72)
Τόσο
με τα στοιχεία της οθωμανικής στατιστικής
του 1895, όσο και με τα στοιχεία της
ελληνικής απαρίθμησης του 1913, οι
αλβανόφωνοι της Παραμυθιάς ήταν
περισσότεροι από τους ελληνόφωνους
κατοίκους της.
Στην
απογραφή του 1928 ο πραγματικός πληθυσμός
της επαρχίας Παραμυθίας ήταν 15.688 άτομα,
εκ των οποίων 323 ήταν πρόσφυγες (87 είχαν
έρθει πριν και 236 μετά την «μικρασιατική
καταστροφή»). Επομένως γηγενείς και
πάσης φύσεως ξενομερίτες του διοικητικού
μηχανισμού ήταν 15.365 άτομα.
Από
τους 15.688, οι 13.611 χαρακτηρίζονται στην
απογραφή «ορθόδοξοι ελληνικής» γλώσσας.
Οι μουσουλμάνοι διακρίνονται σε 1.367
«μουσουλμάνους αλβανικής» γλώσσας και
521 «μουσουλμάνους ελληνικής» γλώσσας.
Οι δεύτεροι προφανώς ήταν αλβανόφωνοι
που (ίσως) γνώριζαν και ελληνικά. Στην
απογραφή σημειώνονται ακόμα 172 «ορθόδοξοι
κουτσοβλαχικής» γλώσσας και 15 «ισραηλίτες
ελληνικής».
Είναι
φανερό πως όσοι ήταν «ορθόδοξοι αλβανικής»
γλώσσας (όπως και χιλιάδες άλλοι σε όλη
την Ελλάδα), βαφτίστηκαν το 1928 «ορθόδοξοι
ελληνικής» γλώσσας και στατιστικά
εξαφανίστηκαν.
Επανερχόμενοι
στον αριθμό των μουσουλμάνων Αλβανών,
γνωστών και ως των Τουρκαλβανών ή αλβανών
Τσάμηδων, βλέπουμε πως ο αριθμός τους
επί ελληνικής διοίκησης σταδιακά
μειώνεται, προφανώς λόγω της εχθρικής
συμπεριφοράς των αρχών απέναντί τους.
Στην περίπτωση της επαρχίας Παραμυθιάς,
από τις 4.020 άτομα το 1895, έχουμε 3.835 το
1913 και 1.888 το 1928.
Η
οριστική λύση πάντως, η εκδίωξη δηλαδή
όλου του μουσουλμανικού πληθυσμού, πλην
κάποιων λίγων συνεργατών του ελληνικού
κράτους που παρέμειναν, πραγματοποιήθηκε
στην Παραμυθιά ( όπως και στις δύο άλλες
επαρχίες της Τσαμουριάς), το φθινόπωρο
του 1944, όταν οι ένοπλες ελληνικές κρατικές
και παρακρατικές δυνάμεις κυνήγησαν
με τα όπλα τους Αλβανούς Τσάμηδες και
τους υποχρέωσαν να περάσουν στην Αλβανία
για να σωθούν, εγκαταλείποντας τις
περιουσίες τους, που διανεμήθηκαν στη
συνέχεια σε εθνικόφρονες έλληνες
υπηκόους.
Πίνακας
1856 - Αραβαντινός: Χρονογραφία της Ηπείρου
των τε όμορων ελληνικών και ιλλυρικών
χωρών … , συντεταγμένη υπό Π. Α. Π. (Π.
Αραβαντινού), τόμος δεύτερος, εν Αθήναις,
εκ του τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, κατά
την οδόν Ερμού, αριθ. 212, 1856.
Δρομολόγιον
1878 – Ζώτος: Ηπειρωτικαί μελέται, τόμος
Δ’ – τεύχος Α’, δρομολόγιον της ελληνικής
χερσονήσου … , υπό Β. Δ. Μολοσσού, εγκρίσει
του υπουργείου των Στρατιωτικών, εν
Αθήναις, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου,
1878.
Πίνακας
1880 - Κοκίδης: Οδοιπορικά Ηπείρου και
Θεσσαλίας υπό του παρά τω Υπουργείων
των Στρατιωτικών Επιτελικού Γραφείου
(Ι. Κοκίδης – ταγματάρχης των Γενικών
Επιτελών), εν Αθήναις, εκ του Εθνικού
Τυπογραφείου, 1880.
Στατιστική
1895 - Κοκολάκης: Μιχάλης Κοκολάκης, Η
τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο
σαλναμέ του 1895, στο συλλογικό: Πληθυσμοί
και οικισμοί του ελληνικού χώρου:
ιστορικά μελετήματα, Ινστιτούτο
Νεοελληνικών Ερευνών, 2003.
Απαρίθμηση
1913 - Χουλιαράκης: Γεωγραφική διοικητική
και πληθυσμιακή εξέλιξις της Ελλάδος
1821-1971, τόμος δεύτερος 1912-1944, υπό Μιχαήλ
Χουλιαράκη, Εθνικόν Κέντρον Κοινωνικών
Ερευνών, Αθήναι 1975.
Απογραφή
1920 – Λεξικό: Βασίλειον της Ελλάδος,
Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας –
Διεύθυνσις Στατιστικής, Λεξικόν των
δήμων, κοινοτήτων και συνοικισμών της
Ελλάδος επί τη βάσει της απογραφής του
πληθυσμού του έτους 1920, εν Αθήναις, εκ
του Εθνικού Τυπογραφείου, 1923.
Απογραφή
1928: Ελληνική Δημοκρατία, Υπουργείον
Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική
Υπηρεσία της Ελλάδος, Πληθυσμός της
Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου
1928, Πραγματικός Πληθυσμός, Αθήναι 1929.
Αλεξ.
Δρακάκη και Στυλ. Κούνδουρου, Αρχεία
περί της Συστάσεως και εξελίξεως των
δήμων και κοινοτήτων 1836 – 1939 και της
διοικητικής διαιρέσεως του Κράτους,
τόμος πρώτος, Αθήναι 1939.
Στατιστική
1940 - Λάμπρου: Χαρίτωνος Λάμπρου, Οι
Τσάμηδες και η Τσαμουριά, Αθήνα 1949.
Χάρτες
αυστριακού επιτελείου 1:200.000, Korfu
(Kerkira) και Preveza.
Πίνακας
1856 - Αραβαντινός: Χρονογραφία της Ηπείρου
των τε όμορων ελληνικών και ιλλυρικών
χωρών … , συντεταγμένη υπό Π. Α. Π. (Π.
Αραβαντινού), τόμος δεύτερος, εν Αθήναις,
εκ του τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, κατά
την οδόν Ερμού, αριθ. 212, 1856.
Δρομολόγιον
1878 – Ζώτος: Ηπειρωτικαί μελέται, τόμος
Δ’ – τεύχος Α’, δρομολόγιον της ελληνικής
χερσονήσου … , υπό Β. Δ. Μολοσσού, εγκρίσει
του υπουργείου των Στρατιωτικών, εν
Αθήναις, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου,
1878.
Πίνακας
1880 - Κοκίδης: Οδοιπορικά Ηπείρου και
Θεσσαλίας υπό του παρά τω Υπουργείων
των Στρατιωτικών Επιτελικού Γραφείου
(Ι. Κοκίδης – ταγματάρχης των Γενικών
Επιτελών), εν Αθήναις, εκ του Εθνικού
Τυπογραφείου, 1880.
Στατιστική
1895 - Κοκολάκης: Μιχάλης Κοκολάκης, Η
τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο
σαλναμέ του 1895, στο συλλογικό: Πληθυσμοί
και οικισμοί του ελληνικού χώρου:
ιστορικά μελετήματα, Ινστιτούτο
Νεοελληνικών Ερευνών, 2003.
Απαρίθμηση
1913 - Χουλιαράκης: Γεωγραφική διοικητική
και πληθυσμιακή εξέλιξις της Ελλάδος
1821-1971, τόμος δεύτερος 1912-1944, υπό Μιχαήλ
Χουλιαράκη, Εθνικόν Κέντρον Κοινωνικών
Ερευνών, Αθήναι 1975.
Απογραφή
1920 – Λεξικό: Βασίλειον της Ελλάδος,
Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας –
Διεύθυνσις Στατιστικής, Λεξικόν των
δήμων, κοινοτήτων και συνοικισμών της
Ελλάδος επί τη βάσει της απογραφής του
πληθυσμού του έτους 1920, εν Αθήναις, εκ
του Εθνικού Τυπογραφείου, 1923.
Απογραφή
1928: Ελληνική Δημοκρατία, Υπουργείον
Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική
Υπηρεσία της Ελλάδος, Πληθυσμός της
Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου
1928, Πραγματικός Πληθυσμός, Αθήναι 1929.
Αλεξ.
Δρακάκη και Στυλ. Κούνδουρου, Αρχεία
περί της Συστάσεως και εξελίξεως των
δήμων και κοινοτήτων 1836 – 1939 και της
διοικητικής διαιρέσεως του Κράτους,
τόμος πρώτος, Αθήναι 1939.
Στατιστική
1940 - Λάμπρου: Χαρίτωνος Λάμπρου, Οι
Τσάμηδες και η Τσαμουριά, Αθήνα 1949.
Χάρτες
αυστριακού επιτελείου 1:200.000, Korfu
(Kerkira) και Preveza.
ΟΙΚΙΣΜΟΙ
ΤΟΥ ΚΑΖΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ
(1856-1928)
ΒΑΛΑΝΤΙΑ
(Valandia),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Βαλανιδιά,
τσιφλίκι, 8 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Βελανιδιά,
80 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Βαλανιδιά,
τσιφλίκι, 3 ώρες από Παραμυθιά, 25
σπίτια, 172 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Βαλανιδιά
Παραμυθίας, 248 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Βαλανιδιά
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Βαλανιδιά
Παραμυθίας, 235 κάτοικοι - 77 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 18, 138-139].
Βαλανιδιά
Παραμυθίας, 278 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
|
ΒΑΡΙΜΠΟΜΠΗ
(Varibobi),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Βαρμπόμπα,
τσιφλίκι, 7 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Βαρυμπόπη,
48 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Βαρμπόμπα
(Φτέρη), τσιφλίκι,
4 ώρες από Παραμυθιά, 6 σπίτια, 38 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 268].
Βαρμπόβα
Παραμυθίας, 51 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Βαρπόβα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Βαρπόβα,
μετονομάστηκε εις Φτέρη
[ΦΕΚ 81/14.5.1928].
Φτέρη
(Βάρποβα) Παραμυθίας,
66 κάτοικοι [Απογραφή 1928, 153].
|
ΒΕΛΙΑΝΙ
(Veljani),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Βέλιανη,
τσιφλίκι, 10 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Βέλιαννη,
78 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Βέλιανη
(Χρυσαυγή), τσιφλίκι,
1 ώρα από Παραμυθιά, 15 σπίτια, 85 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 268].
Βέλλιανη
Παραμυθίας, 142 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Βέλλιανη
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Βαλανιδιά
Παραμυθίας, 103 κάτοικοι - 24 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 19, 140-141].
Βέλιανη,
μετονομάστηκε εις Χρυσαυγή
[ΦΕΚ 5/7.1.1959].
Βέλιανη
Παραμυθίας, 144 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
|
ΒΛΑΧΩΡΙ
(Vlahori),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Βλαχώρι,
τσιφλίκι, 15 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Βλαχώρι,
120 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Βλαχώρι
(Πολύδροσο), τσιφλίκι,
6 ώρες από Παραμυθιά, 30 σπίτια, 195
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Βλαχώρι
Παραμυθίας, 258 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Βλαχώριον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Βλαχώριον
Παραμυθίας, 234 κάτοικοι - 44 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 21, 142-143].
Βλαχώρι
Παραμυθίας, 216 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
Βλαχώριον,
μετονομάστηκε εις Πολύδροσον
[ΦΕΚ 119/3.7.1957].
|
ΒΟΪΝΙΚΟΥ
(Vojniku),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Βοϊνίκου,
τσιφλίκι, 40 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Βοϊνίκου,
280 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Βοϊνίκο
(Προδρόμι), τσιφλίκι,
1 ώρα και 30 λεπτά από Παραμυθιά, 60
σπίτια, 352 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Βοϊνίκον
Παραμυθίας, 367 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Βοϊνίκον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Βοϊνίκον
Παραμυθίας, 357 κάτοικοι - 70 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 21, 142-143].
Βοϊνίκον,
μετονομάστηκε εις Προδρόμι
[ΦΕΚ 179/30.8.1927].
Προδρόμι
(Βοϊνίκον)
Παραμυθίας, 387 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΒΡΕΝΙΚΙ
(Vreniki),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Βρενίκον,
τσιφλίκι, 14 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Βερνίκου,
180 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Βερνίκο
(Βερενίκη), τσιφλίκι,
4 ώρες από Παραμυθιά, 35 σπίτια, 208
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Βερνίκον
Παραμυθίας, 260 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Βερνίκον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Βερνίκον
Παραμυθίας, 243 κάτοικοι - 52 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 20, 140-141].
Βερνίκον,
μετονομάστηκε εις Βερενίκη
[ΦΕΚ 76/2.5.1927].
Βερενίκη
(Βερνίκον) Παραμυθίας,
290 κάτοικοι [Απογραφή 1928, 153].
|
ΒΡΙΣΙΝΟ
(Vrisino),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Βουρσίνα,
τσιφλίκι, 22 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Βουρσίνα,
100 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Βρουσίνα,
τσιφλίκι, 6 ώρες από Παραμυθιά, 26
σπίτια, 148 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Βρωσύνα
Παραμυθίας, 154 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Βρουσίνα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Βρουσίνα
Παραμυθίας, 187 κάτοικοι - 38 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 22, 144-145].
Βρουσίνα
Παραμυθίας, 211 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
|
ΒΡΥΣΟΠΟΥΛΑ
(Vrisopula),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Βρυσοπούλα,
τσιφλίκι, 6 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Βρυσοπούλα,
70 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Βρυσοπούλα,
τσιφλίκι, 3 ώρες από Παραμυθιά, 7 σπίτια,
72 κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Βρυσοπούλα
Παραμυθίας, 63 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Βρυσοπούλα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Βρυσοπούλα
Παραμυθίας, 62 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 23].
Βρυσοπούλου
Παραμυθίας, 55 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΓΚΑΡΔΙΚΙ
(Garziki),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία μουσουλμανική.
Πηγές:
Καρδίκι,
χωριό, 150 μουσουλμανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Γαρδίκι,
μισή ώρα από Χοϊκά, κώμη 200 σπιτιών,
1.200 ψυχές υπερήφανων τουρκαλβανών
Τσιάμιδων [Δρομολόγιον 1878 – Ζώτος,
55].
Γαρδίκι
ή Καρδίκι, 800 μουσουλμάνοι
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 77].
Γαρδίκι,
χωριό, 3 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά,
156 σπίτια, 780 κάτοικοι [Στατιστική 1895
- Κοκολάκης, 268].
Γαρδίκι
Παραμυθίας, 645 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Γαρδίκιον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Γαρδίκι
Παραμυθίας, 234 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 24].
Γαρδίκι
Παραμυθίας, 543 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Γαρδίκι,
υπήρχαν 270 μουσουλμάνοι στην κοινότητα
[Στατιστική 1940 – Λάμπρου].
|
ΓΚΛΑΒΙΤΣΑ
(Glavica),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Γλαβίτζα,
μουαντζέλι, 14 χριστιανικά σπίτια,
γλώσσα ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Γλαβίστα,
114 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Γλαβίτσα
(Αυλότοπος), τσιφλίκι,
3 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά, 29
σπίτια, 200 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Γλαβίτσα
Παραμυθίας, 318 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Γλαβίτσα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Γλαβίτσα
Παραμυθίας, 349 κάτοικοι - 71 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 27, 150-151].
Γλάβιτσα,
μετονομάστηκε εις Αυλότοπος
[ΦΕΚ 81/14.5.1928].
Αυλότοπος
(Γλαβίτσα) Παραμυθίας,
344 κάτοικοι [Απογραφή 1928, 153].
|
ΓΚΡΑΖΝΤΑΝΙ
(Grazdani),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Γράτζιανη,
τσιφλίκι, 9 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
354].
Γριάσδανη
ή Γραζανή, 180 χριστιανοί
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 63].
Γράσδανη
(Καταμάχη), τσιφλίκι,
4 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά, 20
σπίτια, 117 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Γραζδάνη
Παραμυθίας, 154 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Γράσδανη
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Γράσδανη
Παραμυθίας, 349 κάτοικοι - 28 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 28, 150-151].
Γράσδανη
Παραμυθίας, 163 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
Γράσδανη,
μετονομάστηκε εις Καταμάχη
[ΦΕΚ 431/12.12.1929].
|
ΓΚΡΑΝΙΤΣΑ
(Granica),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Γρανίτζα,
τσιφλίκι, 13 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Γρανίτσα,
100 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Γρανίτσα,
τσιφλίκι, 6 ώρες από Παραμυθιά, 33
σπίτια, 225 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Γρανίτσα
Παραμυθίας, 258 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Γρανίτσα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Γρανίτσα
Παραμυθίας, 218 κάτοικοι - 48 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 28, 150-151].
Γρανίτσα
Παραμυθίας, 231 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
|
ΓΚΡΙΚΑ
(Grika),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Γκρίκα,
μουαντζέλι, 10 μουσουλμανικά και 20
χριστιανικά σπίτια, γλώσσα αλβανική
[Πίνακας 1856 - Αραβαντινός, 351].
Γκρίκα,
180 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Γκρίκα,
τσιφλίκι, 2 ώρες από Παραμυθιά, 40
σπίτια, 218 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Γκρίκα
Παραμυθίας, 241 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Γκρίκας
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Γκρίκα
Παραμυθίας, 216 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 27].
Γκρίκα
Παραμυθίας, 228 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
|
ΔΡΑΓΚΑΝΙ
(Zragani),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Δράγανη,
τσιφλίκι, 38 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Δράγανη,
450 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Δράγανη
(Αμπελιά), χωριό, 2 ώρες
και 30 λεπτά από Παραμυθιά, 93 σπίτια,
517 κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Δράγανη
Παραμυθίας, 525 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Δράγανη
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Δράγανη,
μετονομάστηκε εις Αμπελιά
[ΦΕΚ 84/2.6.1958].
Δράγανη
Παραμυθίας, 483 κάτοικοι - 121 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 33, 154-155].
Δράγανη
Παραμυθίας, 449 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
Δράγανι,
υπήρχαν 285 μουσουλμάνοι στην κοινότητα
[Στατιστική 1940 – Λάμπρου].
|
ΖΑΛΟΝΓΚΟΣ
ΑΝΩ (Zalongos
Ano),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Ζάλογκον
Άνω, τσιφλίκι, 7 χριστιανικά σπίτια,
γλώσσα ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Ζάλογκον
Άνω, 75 χριστιανοί [Πίνακας 1880 -
Κοκίδης, 77].
Ζάλογκο
Επάνω, τσιφλίκι, 5 ώρες και 30 λεπτά
από Παραμυθιά, 10 σπίτια, 59 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 268].
Ζάλογγον
Άνω Παραμυθίας, 76 κάτοικοι
[Απαρίθμηση 1913 – Χουλιαράκης, 101].
Ζάλογγον
Άνω Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Ζάλογγον
Άνω Παραμυθίας, 77 κάτοικοι [Απογραφή
1920 – Λεξικό, 36].
Ζάλογγον
Άνω Παραμυθίας, 113 κάτοικοι
[Απογραφή 1928, 154].
|
ΖΑΛΟΝΓΚΟΣ
ΚΑΤΩ (Zalongos
Kato),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Ζάλογκον
Κάτω, τσιφλίκι, 9 χριστιανικά
σπίτια, γλώσσα ελληνική [Πίνακας 1856
- Αραβαντινός, 352].
Ζάλογκον
Κάτω, 75 χριστιανοί [Πίνακας 1880 -
Κοκίδης, 77].
Ζάλογκο
Κάτω, τσιφλίκι, 6 ώρες από Παραμυθιά,
15 σπίτια, 124 κάτοικοι [Στατιστική 1895
- Κοκολάκης, 268].
Ζάλογγον
Κάτω Παραμυθίας, 131 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Ζάλογγον
Κάτω Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Ζάλογγον
Κάτω Παραμυθίας, 112 κάτοικοι
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 36].
Ζάλογγον
Κάτω Παραμυθίας, 129 κάτοικοι
[Απογραφή 1928, 154].
|
ΖΑΡΑΒΟΥΤΣΙ
(Zaravuci),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Ζαραβούτζι,
τσιφλίκι, 8 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Ζαραβούτσι,
200 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
64].
Ζαραβούτσι
(Αγ. Νικόλαος), τσιφλίκι,
4 ώρες από Παραμυθιά, 30 σπίτια, 111
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Ζαραβούτσι
Παραμυθίας, 119 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Ζαραβούτσι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Ζαραβούτσι
Παραμυθίας, 116 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 37].
Ζαραβούτσι
Παραμυθίας, 143 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Ζαραβούτσιον,
μετονομάστηκε εις Άγιος
Νικόλαος [ΦΕΚ 287/10.10.1955].
|
ΖΕΛΕΣΟΣ
(Zelesos),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Ζελεσσός,
τσιφλίκι, 28 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Ζεπλέσσο
ή Ζελεπόν, 230 χριστιανοί
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 77].
Ζελεσό
(Ξηρόλοφος), τσιφλίκι,
1 ώρα από Παραμυθιά, 25 σπίτια, 100 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 268].
Ζελεσσός
Παραμυθίας, 174 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Ζελεσσό
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Ζελεσσό
Παραμυθίας, 167 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 37].
Ζελεσό,
μετονομάστηκε εις Ξηρόλοφος
[ΦΕΚ 76/2.5.1927].
Ξηρόλοφος
(Ζελεσσό) Παραμυθίας,
183 κάτοικοι [Απογραφή 1928, 154].
|
ΚΑΪΤΣΑ
(Kajca),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Καΐτζα,
τσιφλίκι, 5 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Καΐτσα,
42 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Καΐτσα,
χωριό, 2 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά,
20 σπίτια, 78 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Κάιτσα
Παραμυθίας, 49 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Καΐτσα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Καΐτσα
Παραμυθίας, 68 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 41].
Καΐτσα
Παραμυθίας, 49 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
|
ΚΑΜΙΝΙ
(Kamini),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία μουσουλμανική.
Πηγές:
Καμίνια,
χωριό, 30 μουσουλμανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Κραμίνι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919]
Κομηνιού
Παραμυθίας, 100 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΚΑΡΒΟΥΝΑΡΙ
(Karvunari),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία μουσουλμανική.
Πηγές:
Καρβουνάρι,
χωριό, 150 μουσουλμανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Καρβουνάρι,
μία ώρα και τριάντα λεπτά από το
Μεσοβούνι, κώμη με 200 σπίτια, 1.200
Τουρκαλβανούς [Δρομολόγιον 1878 –
Ζώτος, 57-58].
Καρβουνάρι,
650 μουσουλμάνοι [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Καρβουνάρι,
χωριό, 2 ώρες από Παραμυθιά, 188 σπίτια,
1.060 κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Καρβουνάρι
Παραμυθίας, 1.146 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Καρβουνάρι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Καρβουνάρι
Παραμυθίας, 737 κάτοικοι - 166 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 46, 168-169].
Καρβουνάρι
Παραμυθίας, 548 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
Καρβουνάρι,
υπήρχαν 297 μουσουλμάνοι στην κοινότητα
[Στατιστική 1940 – Λάμπρου].
|
ΚΑΡΙΣΤΙΑΝΗ
(Karistiani),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Κορίστιανη,
τσιφλίκι, 19 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Καριστιανή,
150 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Κορίστιανη
(Φροσύνη), τσιφλίκι,
3 ώρες από Παραμυθιά, 32 σπίτια, 250
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Κορύστιανη
Παραμυθίας, 312 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Κορύστιανη
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Κορύστιανη
Παραμυθίας, 295 κάτοικοι - 64 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 55, 178-179].
Κορύστιανη,
μετονομάστηκε εις Φροσύνη
[ΦΕΚ 76/2.5.1927].
Φροσύνη
(Καρύστανη)
Παραμυθίας, 320 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΚΑΡΙΩΤΗ
(Karjoti),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Καρυότη,
τσιφλίκι, 9 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Καργιότι,
100 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Καριώτι,
τσιφλίκι, 3 ώρες από Παραμυθιά, 12
σπίτια, 148 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Καρυότη
Παραμυθίας, 182 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Καργιώτιον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Καρυώτη
Παραμυθίας, 153 κάτοικοι - 34 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 48, 170-171].
Καρυώτη
Παραμυθίας, 172 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΚΕΡΑΣΟΒΑ
(Kerasova),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Κεράσοβον,
τσιφλίκι, 6 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Κεράσοβον,
75 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
64].
Κεράσοβο
(Κερασιά), τσιφλίκι,
3 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά, 10
σπίτια, 65 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Κεράσοβον
Παραμυθίας, 132 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Κεράσοβον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Κεράσοβον
Παραμυθίας, 159 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 51].
Κεράσοβον
Παραμυθίας, 165 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Κεράσοβον,
μετονομάστηκε εις Κερασέα
[ΦΕΚ 287/10.10.1955].
|
ΚΟΠΡΑ
(Kopra),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Κόπρα,
τσιφλίκι, 9 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Κόπρα,
110 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
64].
Κόπρα
(Ανθοχώρι), τσιφλίκι,
6 ώρες από Παραμυθιά, 13 σπίτια, 86
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Κόπρα
Παραμυθίας, 146 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Κόπρα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Κόπρα
Παραμυθίας, 105 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 55].
Κόπρα
Παραμυθίας, 146 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Κόπρα,
μετονομάστηκε εις Ανθοχώριον
[ΦΕΚ 287/10.10.1955].
|
ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ
(Kukules),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Κουκουλιοί,
μουαντζέλι, 15 χριστιανικά σπίτια,
γλώσσα ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Κουκουλιούς,
120 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Κουκουλιούς,
τσιφλίκι, 5 ώρες από Παραμυθιά, 30
σπίτια, 160 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Κουκουλιούς
Παραμυθίας, 239 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Κουκουλιούς
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Κουκουλιούς
Παραμυθίας, 264 κάτοικοι - 46 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 56, 180-181].
Κουκλιού
Παραμυθίας, 255 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΛΑΛΙΖΑ
(Laliza),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Λάλυζα,
τσιφλίκι, 8 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Λάλιζα,
130 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
64].
Λάλιζα,
τσιφλίκι, 6 ώρες από Παραμυθιά, 20
σπίτια, 167 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Λάλιζα
Παραμυθίας, 197 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Λάλιζα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Λάλιζα
Παραμυθίας, 152 κάτοικοι - 31 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 60, 186-187].
Λάλιζα
Παραμυθίας, 202 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΛΑΜΠΝΙΤΣΑ
(Labnica),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Λαμπινίτζα,
τσιφλίκι, 17 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Λαμπανίτζα,
190 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Λαμπανίτσα
(Ελαταριά), τσιφλίκι,
3 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά, 60
σπίτια, 296 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Λαμπανίτσα
Παραμυθίας, 554 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Λαμπανίτσα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Λαμπάνιτσα
Παραμυθίας, 352 κάτοικοι - 78 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 61, 186-187].
Λαμπανίτσα,
μετονομάστηκε εις Ελαταριά
[ΦΕΚ 81/14.5.1928].
Ελαταριά
(Λαμπάνιτσα)
Παραμυθίας, 396 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΛΕΥΤΕΡΟΧΩΡΙ
(Lefterohori),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Λευθεροχώρι,
τσιφλίκι, 36 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Ελευθεροχώρι,
Μία ώρα και τριάντα λεπτά από την
Παραμυθιά, με 30 σπίτια , 200 χριστιανικές
ελληνικές ψυχές [Δρομολόγιον 1878 –
Ζώτος, 56].
Ελευθεροχώρι,
435 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Λευτεροχώρι,
τσιφλίκι, 1 ώρα από Παραμυθιά, 60 σπίτια,
441 κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Ελευθεροχώριον
Παραμυθίας, 444 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Ελευθεροχώρι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Ελευθεροχώρι
Παραμυθίας, 139 κάτοικοι - 29 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 34, 156-157].
Ελευθεροχώρι
Παραμυθίας, 89 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΛΙΒΙΑΚΟΒΟ
(Livjakovo),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Λυβιάχοβον,
τσιφλίκι, 11 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Λιάχοβον
ή Λιβιάχοβον, 220
χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 64].
Λιβιάχοβο,
τσιφλίκι, 5 ώρες από Παραμυθιά, 40
σπίτια, 193 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 268].
Λιβιάχοβον
Παραμυθίας, 51 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Λιβιάχοβον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Λιβιάχοβον
Ιωαννίνων, 207 κάτοικοι - 50 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 62, 188-189].
Λυβιάχοβον
Ιωαννίνων, 212 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 146].
|
ΛΙΒΙΚΙΣΤΑ
(Livikista),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Λυβίκιστα,
τσιφλίκι, 25 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
354].
Λιβίκιστα,
400 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
64].
Λιβίκιστα
(Ζωτικό), τσιφλίκι, 4
ώρες από Παραμυθιά, 50 σπίτια, 280 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 268].
Λιβίκιστα
Παραμυθίας, 377 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Λιβίκιστα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Λιβίκιστα
Ιωαννίνων, 356 κάτοικοι - 73 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 62, 188-189].
Λιβίκιστα,
μετονομάστηκε εις Ζωτικός
[ΦΕΚ 81/14.5.1928].
Ζωτικόν
(Λιβίκιστα)
Παραμυθίας, 425 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΛΙΟΥΓΚΑΤΙ
(Ljugati),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Λιγκανιοί,
τσιφλίκι, 5 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Λογγάτι,
60 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Λιογκάτι
(Αγορά), χωριό, 3 ώρες
από Παραμυθιά, 6 σπίτια, 27 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 268].
Λιογγάτι
Παραμυθίας, 83 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Λιογκάτι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Λιογκάτι
Παραμυθίας, 92 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 63].
Λιογκάτι,
μετονομάστηκε εις Αγορά
[ΦΕΚ 76/2.5.1927].
Αγορά
(Λιογκάτι)
Παραμυθίας, 131 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΛΟΖΑΝΑ
(Lozana),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Λαζιανά,
τσιφλίκι, 7 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Λοζάνα,
51 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
64].
Λοζανά,
τσιφλίκι, 3 ώρες και 30 λεπτά από
Παραμυθιά, 7 σπίτια, 58 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 269].
Λοζιανά
Παραμυθίας, 55 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Λωζανά
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Λωζανά
Παραμυθίας, 59 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 65].
Λωζανά
Παραμυθίας, 74 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΜΑΖΑ
ή ΜΑΖΙΟ (Maza
ή Mazio),
τσιφλίκι, θρησκεία χριστιανική, γλώσσα
ελληνική.
Πηγές:
Μέζα,
320 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Μάζια
(Πολύδωρο), τσιφλίκι,
6 ώρες από Παραμυθιά, 45 σπίτια, 218
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
269].
Μάζη
Παραμυθίας, 391 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Μάζι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Μάζι
Παραμυθίας, 292 κάτοικοι - 63 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 65, 192-193].
Μάζια
Παραμυθίας, 316 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Μάζι,
μετονομάστηκε εις Πολύδωρον
[ΦΕΚ 431/12.12.1929].
|
ΜΙΝΙΝΑ
(Minina),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική και μουσουλμανική.
Πηγές:
Μηνίνα,
τσιφλίκι, 30 μουσουλμανικά και 8
χριστιανικά σπίτια, γλώσσα αλβανική
[Πίνακας 1856 - Αραβαντινός, 351].
Μηνίνα,
μία ώρα από το Νεοχώρι, με 30 σπίτια
γεωργών [Δρομολόγιον 1878 – Ζώτος, 37].
Μινίνα,
45 χριστιανοί και 70 μουσουλμάνοι
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 77].
Μενίνα
(Νεράιδα), χωριό, 2 ώρες
και 30 λεπτά από Παραμυθιά, 30 σπίτια,
176 κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
269].
Μενίνα
Παραμυθίας, 158 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Μηνίνα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Μηνίνα
Παραμυθίας, 114 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 72].
Μηνίνα
Παραμυθίας, 98 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Μενίνα,
μετονομάστηκε εις Νεράιδα
[ΦΕΚ 287/10.10.1955].
|
ΜΠΟΡΟΒΑΡΙ
(Borovari),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Βοροβάρι,
τσιφλίκι, 22 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Μποροβάρι,
130 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Μποροβάρι
(Κυρά Παναγιά), τσιφλίκι,
2 ώρες από Παραμυθιά, 15 σπίτια, 100
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
269].
Μποροβάρη
ή Γκροβαλιάτι
Παραμυθίας, 95 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Μποροβάρι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Μποροβάρι
Παραμυθίας, 97 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 80].
Μποροβάρι,
μετονομάστηκε εις Κυρά
Παναγιά [ΦΕΚ 179/30.8.1927].
Κυρά
Παναγιά (Μποροβάρι)
Παραμυθίας, 107 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΝΕΟΧΩΡΙ
(Neohori),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική και μουσουλμανική.
Πηγές:
Νιοχώρι,
τσιφλίκι, 18 μουσουλμανικά και 10
χριστιανικά σπίτια, γλώσσα αλβανική
[Πίνακας 1856 - Αραβαντινός, 351].
Νεοχώρι,
δύο ώρες από την Παραμυθιά, η οδός
ομαλή και ευθεία, 50 σπίτια γεωργών.
Έχει δύο συνοικίες, μουσουλμανική με
150 ψυχές και χριστιανική με 250 ψυχές
[Δρομολόγιον 1878 – Ζώτος, 37, 60].
Νεοχώρι,
70 χριστιανοί και 80 μουσουλμάνοι
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 77].
Νιοχώρι,
χωριό, 2 ώρες από Παραμυθιά, 30 σπίτια,
187 κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
269].
Νεοχώριον
Παραμυθίας, 229 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Νεοχώρι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Νεοχώρι
Παραμυθίας, 216 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 83].
Νεοχώριον
Παραμυθίας, 210 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Νεοχώρι,
υπήρχαν 286 μουσουλμάνοι στην κοινότητα
[Στατιστική 1940 – Λάμπρου].
|
ΝΙΚΟΛΙΤΣΙ
(Nikolici),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία μουσουλμανική.
Πηγές:
Νικολίτζι,
χωριό, 30 μουσουλμανικά και 20 χριστιανικά
σπίτια, γλώσσα αλβανική [Πίνακας 1856
- Αραβαντινός, 351].
Νικολίτσι,
80 μουσουλμάνοι [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Νικολίτσι,
τσιφλίκι, 2 ώρες από Παραμυθιά, 48
σπίτια, 201 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Νικολίτσι
Παραμυθίας, 189 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Νικολίτσι
Παραμυθίας, 126 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 84].
Νικολίτσι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Νικολίτσι
Παραμυθίας, 137 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΝΤΟΜΟΛΙΣΑ
(Domolisa),
γλώσσα κατοίκων ελληνική, θρησκεία
χριστιανική.
Πηγές:
Τομπλεσά,
τσιφλίκι, 7 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Ντομολεσά,
χωριό, 5 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά,
7 σπίτια, 57 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Δομολισσά
Παραμυθίας, 95 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Δομολεσσά
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Δομολεσσά
Παραμυθίας, 99 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 32].
Δωμολόσσα
Παραμυθίας, 110 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΝΤΟΥΒΛΑ
(Duvla),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Ντοβλά,
τσιφλίκι, 5 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Δουβλά,
40 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
76].
Ντοβλά,
χωριό, 3 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά,
7 σπίτια, 66 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Δοβλά
Παραμυθίας, 68 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Δοβλά
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Δοβλά
Παραμυθίας, 73 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 32].
Δοβλά
Παραμυθίας, 97 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
|
ΝΤΡΑΓΚΟΜΙ
(Dragomi),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική και μουσουλμανική.
Πηγές:
Δραγομή,
χωριό, 50 μουσουλμανικά και 30 χριστιανικά
σπίτια, γλώσσα αλβανική [Πίνακας 1856
- Αραβαντινός, 351].
Δραγομή,
τρία τέταρτα από το Γαρδίκι, κώμη με
100 ελληνικά χριστιανικά σπίτια και
100 σπίτια Τουρκαλβανών [Δρομολόγιον
1878 – Ζώτος, 55].
Δραγομή,
250 χριστιανοί και 450 μουσουλμάνοι
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 76].
Δραγουμή
(Ζερβοχώρι), χωριό, 2
ώρες από Παραμυθιά, 110 σπίτια, 635
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
268].
Δραγουμή
Παραμυθίας, 664 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Δραγουμή
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Δραγουμή
Παραμυθίας, 430 κάτοικοι - 114 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 33, 154-155].
Δραγουμή
Παραμυθίας, 211 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Δραγουμή,
μετονομάστηκε εις Ζερβοχώρι
[ΦΕΚ 431/12.12.1929].
Ζερβοχώρι,
υπήρχαν 229 μουσουλμάνοι στην κοινότητα
[Στατιστική 1940 – Λάμπρου].
|
ΟΥΖΝΤΙΝΑ
(Uzdina),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Οσδίνα,
τσιφλίκι, 20 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Ουδίνα,
156 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Οσδίνα
(Πέντε Εκκλησίες),
τσιφλίκι, 25 σπίτια, 158 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 269].
Οσδίνα
Παραμυθίας, 268 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Οσδίνα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Οσδίνα
Παραμυθίας, 243 κάτοικοι - 53 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 87, 212-213].
Οσδίνα,
μετονομάστηκε εις Πέντε
Εκκλησιές [ΦΕΚ 76/2.5.1927].
Πέντε
Εκκλησιές (Οσδίνα)
Παραμυθίας, 263 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΠΑΝΚΡΑΤΙ
(Pankrati),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Παγκράτι,
τσιφλίκι, 22 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Παγκράτι,
150 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Παγκράτι,
τσιφλίκι, 2 ώρες από Παραμυθιά, 25
σπίτια, 159 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Παγκράτι
Παραμυθίας, 165 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Παγκράτι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Παγκράτι
Παραμυθίας, 176 κάτοικοι - 32 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 87, 212-213].
Παγκράτι
Παραμυθίας, 198 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
(Paramisia),
πόλη, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική και μουσουλμανική.
Πηγές:
Παραμυθία,
180 μουσουλμανικά και 98 χριστιανικά
σπίτια, γλώσσα αλβανική [Πίνακας 1856
- Αραβαντινός, 351].
Παραμυθιά,
έξι ώρες από το Σούλι, πόλη, πρωτεύουσα
επαρχίας και επισκοπής όλης της
Θεσπρωτίας. Οι Νορμανδοί την έλεγαν
Καστέλ Νόβο (Νεόκαστρο)
και οι Βυζαντινοί Σαν
Δουνάτο (Άγιος Δονάτος). Έχει 300
χριστιανικά ελληνικά σπίτια και 600
σπίτια Τουρκαλβανών. Υπάρχουν έξι
τζαμιά και μία εκκλησία. Στο σπίτι
τους όλοι οι κάτοικοι μιλούν την
αλβανική γλώσσα [Δρομολόγιον 1878 –
Ζώτος, 37, 55-56].
Παραμυθιά,
1.050 χριστιανοί και 1.100 μουσουλμάνοι
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 77].
Παραμυθιά,
469 σπίτια, 2.009 κάτοικοι [Στατιστική
1895 - Κοκολάκης, 268].
Παραμυθία
Παραμυθίας, 2.372 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Παραμυθιά
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Παραμυθία
Παραμυθίας, 2.128 κάτοικοι [Απογραφή
1920 – Λεξικό, 90].
Παραμυθιά
Παραμυθίας, 2.300 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Παραμυθιά,
υπήρχαν 509 μουσουλμάνοι στην κοινότητα
[Στατιστική 1940 – Λάμπρου].
|
ΠΕΤΟΥΣΙ
(Petusi),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Πετούσι,
τσιφλίκι, 22 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Πετούσι,
200 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
65].
Πετούσι,
τσιφλίκι, 3 ώρες από Παραμυθιά, 25
σπίτια, 133 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Πετούσι
Παραμυθίας, 131 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Πετούσι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Πετούσι
Παραμυθίας, 144 κάτοικοι - 31 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 92, 218-219].
Πετούσι
Παραμυθίας, 156 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΠΕΤΡΟΒΙΤΣΑ
(Petrovica),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική και μουσουλμανική.
Πηγές:
Πετροβίτζα,
τσιφλίκι, 23 μουσουλμανικά και 23
χριστιανικά σπίτια, γλώσσα αλβανική
[Πίνακας 1856 - Αραβαντινός, 351].
Πετροβίτσα,
45 χριστιανοί και 40 μουσουλμάνοι
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 77].
Πετροβίτσα,
χωριό, 3 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά,
50 σπίτια, 216 κάτοικοι [Στατιστική 1895
- Κοκολάκης, 269].
Πετροβίτσα
Παραμυθίας, 72 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Πετροβίτσα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Πετροβίτσα
Παραμυθίας, 82 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 92].
Πετροβίτσα
Παραμυθίας, 92 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΠΛΑΚΟΤΙ
(Plakoti),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Πλακωτή,
τσιφλίκι, 22 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Πλακωτή,
200 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Πλακωτή,
τσιφλίκι, 5 ώρες από Παραμυθιά, 40
σπίτια, 245 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Πλακωτή
Παραμυθίας, 387 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Πλακωτή
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Πλακωτή
Παραμυθίας, 350 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 93].
Πλακωτή
Παραμυθίας, 396 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΠΟΠΟΒΟ
(Popovo),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Πώποβον,
τσιφλίκι, 42 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Πόπωβον,
μία ώρα από το Ελευθεροχώρι, με 40
σπίτια, 300 χριστιανικές ελληνικές
ψυχές [Δρομολόγιον 1878 – Ζώτος, 56].
Πόποβον,
840 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
77].
Πόποβο
(Αγ. Κυριακή), τσιφλίκι,
2 ώρες από Παραμυθιά, 105 σπίτια, 769
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
269].
Πόποβον
Παραμυθίας, 833 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Πόπποβον
Παραμυθίας, 463 κάτοικοι - 138 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 94, 220-221].
Πόποβον,
μετονομάστηκε εις Αγία
Κυριακή [ΦΕΚ 81/14.5.1928].
Αγία
Κυριακή (Πόποβον)
Παραμυθίας, 495 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 153].
|
ΠΡΑΔΑΛΑ
(Prazala),
γλώσσα κατοίκων ελληνική, θρησκεία
χριστιανική.
Πηγές:
Πράδαλη,
μουαντζέλι, 16 χριστιανικά σπίτια,
γλώσσα ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Πραδαλά,
157 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
65].
Πράδαλα
(Παρδαλίτσα), τσιφλίκι,
4 ώρες από Παραμυθιά, 25 σπίτια, 172
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
269].
Πράδαλα
Παραμυθίας, 219 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Πράδαλλα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Πράδαλλα
Παραμυθίας, 205 κάτοικοι - 37 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 95, 222-223].
Πράδαλα,
μετονομάστηκε εις Παρδαλίτσα
[ΦΕΚ 179/30.8.1927].
Παρδαλίτσα
(Πάρδαλλα)
Παραμυθίας, 253 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΡΑΝΤΟΒIΖΙ
(Radovizi),
γλώσσα κατοίκων ελληνική, θρησκεία
χριστιανική.
Πηγές:
Ραδοβίσδι,
τσιφλίκι, 16 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Ραδοβίζι,
100 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
65].
Ραδοβίζι,
τσιφλίκι, 5 ώρες από Παραμυθιά, 10
σπίτια, 97 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Ραδοβύζι
Παραμυθίας, 163 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Ραδοβίζι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Ραδοβίζι
Παραμυθίας, 165 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 96].
Ραδοβίζι
Παραμυθίας, 202 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΣΑΛΟΝΙΚΙ
(Saloniki),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Σαλονίκη,
τσιφλίκι, 11 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Σαλονίκη
ή Σαλακίνη, 100 χριστιανοί
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 77].
Σαλονίκι,
τσιφλίκι, 2 ώρες από Παραμυθιά, 35
σπίτια, 167 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Σαλονίκι
Παραμυθίας, 171 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Σαλονίκι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Σαλονίκι
Παραμυθίας, 177 κάτοικοι - 42 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 99, 226-227].
Σαλονίκι
Παραμυθίας, 226 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΣΕΒΑΣΤΟ
(Sevasto),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Σεβαστόν,
τσιφλίκι, 14 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Σεβαστόν,
110 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
78].
Σεβαστό,
τσιφλίκι, 2 ώρες από Παραμυθιά, 20
σπίτια, 127 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Σεβαστό
Παραμυθίας, 151 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Σεβαστό
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Σεβαστό
Παραμυθίας, 140 κάτοικοι - 26 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 100, 228-229].
Σεβαστόν
Παραμυθίας, 158 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΣΕΛΙΑΝΙ
(Seljani),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Σέλιανη,
τσιφλίκι, 26 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Σέλιανη,
360 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
78].
Σέλιανη
(Αγ. Μαύρα), τσιφλίκι,
1 ώρα από Παραμυθιά, 60 σπίτια, 375 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 269].
Σέλιανη
Παραμυθίας, 448 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Σέλλιανη
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Σέλλιανη
Παραμυθίας, 318 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 101].
Σέλιανη
Παραμυθίας, 282 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
Σέλλιανη,
μετονομάστηκε εις Αγία Μαύρα [ΦΕΚ
287/10.10.1955].
|
ΣΙΝΙΚΟΥ
(Siniku),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Σενίκου,
τσιφλίκι, 13 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Σενίκο,
τσιφλίκι, 5 ώρες από Παραμυθιά, 25
σπίτια, 81 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Σενίκον
Παραμυθίας, 125 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Σενίκον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Σενίκον
Παραμυθίας, 128 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 101].
Σένικον
Παραμυθίας, 171 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ
(Skanzalon),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Σκάνδαλον,
τσιφλίκι, 8 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Σκάνδαλον,
190 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
78].
Σκάνδαλο,
τσιφλίκι, 4 ώρες από Παραμυθιά, 6 σπίτια,
38 κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
269].
Σκάνδαλον
Παραμυθίας, 63 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Σκάνδαλον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Σκάνδαλον
Παραμυθίας, 53 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 102].
Σκάνδαλον
Παραμυθίας, 86 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΣΚΟΥΠΙΤΣΑ
(Skupica),
χωριό.
Πηγές:
Σκουπίτσα
(Αγ. Γεώργιος), χωριό,
2 ώρες από Παραμυθιά, 7 σπίτια, 45 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 269].
Σκουπίτσα
Παραμυθίας, 56 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Σκουπίτσα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Σκουπίτσα
Παραμυθίας, 55 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 103].
Σκουπίτσα
Παραμυθίας, 66 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
Σκουπίτσα
, μετονομάστηκε εις Νεράιδα
[ΦΕΚ 287/10.10.1955].
|
ΣΤΑΝΟΒΟΝ
(Stanovon),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Στάνοβον,
τσιφλίκι, 8 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Στάνοβον,
84 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
78].
Στάνοβο
(Μαντρότοπος), τσιφλίκι,
3 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά, 7
σπίτια, 66 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Στάνοβον
Παραμυθίας, 40 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Στάνοβον
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Στάνοβον
Παραμυθίας, 51 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 106].
Στάνοβον,
μετονομάστηκε εις Μανδρότοπος
[ΦΕΚ 179/30.8.1927].
Μανδρότοπος
(Στάνοβον)
Παραμυθίας, 132 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΣΤΡΙΓΚΑΝΕΤΣΙ
(Striganeci),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Στρεγωνέτζι,
τσιφλίκι, 5 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Στηγανέστι,
50 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
65].
Στριγανέτσι
(Διχούνη), τσιφλίκι,
3 ώρες και 30 λεπτά από Παραμυθιά, 7
σπίτια, 68 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Στριγανέτσι
Παραμυθίας, 63 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Στριγανέτσι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Στριγανέτσι
Παραμυθίας, 54 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 106].
Στριγιανέτσι
Παραμυθίας, 87
κάτοικοι [Απογραφή 1928, 155].
Στριγανέτσι,
μετονομάστηκε εις Διχούνι
[ΦΕΚ 431/12.12.1929].
|
ΤΟΣΚΙΣΑΚΙ
(Toskisaki),
τσιφλίκι, θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Τοσκεσάκι,
25 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
66].
Τοσκεσάκι
(Μικροχώρι), τσιφλίκι,
5 ώρες από Παραμυθιά, 5 σπίτια, 25 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 269].
Τοσκεσάκι
Παραμυθίας, 38 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Τοσκεσάκι
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Τοσκεσάκι
Παραμυθίας, 41 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 110].
Τοσκεσάτι
Παραμυθίας, 64 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
Τοσκεσάκιον,
μετονομάστηκε εις Μικροχώριον
[ΦΕΚ 5/11.1.1954].
|
ΤΣΑΝΓΚΑΡΗ
(Cangari),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων ελληνική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Τσαγκάρι,
τσιφλίκι, 21 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
ελληνική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
353].
Τσαγγάρι,
144 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
78].
Τσαγκάρι,
τσιφλίκι, 3 ώρες και 30 λεπτά από
Παραμυθιά, 35 σπίτια, 201 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 269].
Τσαγγάρι
Παραμυθίας, 317 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Τσαγγάρι
Παραμυθίας, 278 κάτοικοι - 60 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 111, 240-241].
Τσαγγάριον
Παραμυθίας, 309 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΤΣΙΦΛΙΚΙ,
γλώσσα κατοίκων αλβανική, θρησκεία
χριστιανική, τσιφλίκι.
Πηγές:
Τσεφλίκι,
μουαντζέλι, 11 χριστιανικά σπίτια,
γλώσσα αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Τσεφλίκι,
90 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
78].
Τσιφλίκι
(Ραχούλι), τσιφλίκι,
1 ώρα από Παραμυθιά, 15 σπίτια, 120 κάτοικοι
[Στατιστική 1895 - Κοκολάκης, 269].
Τσιφλίκι
Παραμυθίας, 129 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Τσιφλίκι
Παραμυθίας, 120 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 113].
Τσιφλίκι,
μετονομάστηκε εις Ραχούλι
[ΦΕΚ 179/30.8.1927].
Ραχούλι
(Τσιφλίκι)
Παραμυθίας, 136 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 154].
|
ΤΣΟΥΡΙΛΑ
(Curila),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Τσουρίλλα,
μουαντζέλι, 30 χριστιανικά σπίτια,
γλώσσα αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Τσουρίλα,
336 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
78].
Τσουρίλα
(Καλλιθέα), τσιφλίκι,
3 ώρες από Παραμυθιά, 90 σπίτια, 370
κάτοικοι [Στατιστική 1895 - Κοκολάκης,
269].
Τσουρίλλα
Παραμυθίας, 232 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Τσουρίλλα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Τσουρίλλα
Παραμυθίας, 192 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 114].
Τσουρίλα
Παραμυθίας, 227 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
Τσουρίλα,
μετονομάστηκε εις Αμυγδαλέα
[ΦΕΚ 287/10.10.1955].
Αμυγδαλέα,
μετονομάστηκε εις Καλλιθέα
[ΦΕΚ 11/24.1.1957].
|
ΧΟΪΚΑ
(Hojka),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Χόικα,
μουαντζέλι, 18 χριστιανικά σπίτια,
γλώσσα αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
351].
Χοϊκά,
ένα τέταρτο από την Ποταμιά με 30
σπίτια, 130 ψυχές ελληνικές χριστιανικές,
η οδός ομαλή [Δρομολόγιον 1878 – Ζώτος,
55].
Χόικα
ή Χίγκα, 180 χριστιανοί
[Πίνακας 1880 - Κοκίδης, 78].
Χόικα,
τσιφλίκι, 4 ώρες από Παραμυθιά, 20
σπίτια, 124 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Χόικα
Παραμυθίας, 104 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Χόικα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Χόικα
Παραμυθίας, 140 κάτοικοι - 34 οικογένειες
[Απογραφή 1920 – Λεξικό, 119, 248-249].
Χόικα
Παραμυθίας, 164 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
|
ΨΑΚΑ
(Psaka),
τσιφλίκι, γλώσσα κατοίκων αλβανική,
θρησκεία χριστιανική.
Πηγές:
Τσάκα,
τσιφλίκι, 23 χριστιανικά σπίτια, γλώσσα
αλβανική [Πίνακας 1856 - Αραβαντινός,
352].
Ψάκα,
180 χριστιανοί [Πίνακας 1880 - Κοκίδης,
78].
Ψάκα,
τσιφλίκι, 2 ώρες από Παραμυθιά, 30
σπίτια, 163 κάτοικοι [Στατιστική 1895 -
Κοκολάκης, 269].
Ψάκκα
Παραμυθίας, 159 κάτοικοι [Απαρίθμηση
1913 – Χουλιαράκης, 101].
Ψάκα
Παραμυθίας [ΦΕΚ 184/19.8.1919].
Ψάκα
Παραμυθίας, 126 κάτοικοι [Απογραφή 1920
– Λεξικό, 120].
Ψάκα
Παραμυθίας, 136 κάτοικοι [Απογραφή
1928, 155].
Ψιάκα
, υπήρχαν 84 μουσουλμάνοι στην
κοινότητα [Στατιστική 1940 – Λάμπρου].
|
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
- Ρωμιός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Ρωμαῖος (πολίτης του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, του Βυζαντίου), < ελληνιστική κοινή Ῥωμαῖος (πολίτης του Ρωμαϊκού κράτους) < λατινική Romanus, Ῥώμη Roma[1]
Αρβελέρ: Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες!
GEORGE SOROS : ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Αλβανίδα ιστορικός: Οι Έλληνες είναι Αλβανοί
Αλβανική προπαγάνδα στα σχολεία
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα έθνος Αλβανων απο τον Καυκασο - life
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα αρχαίο έθνος με μεγάλη ιστορία
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
«Στο αλβανικό κράτος του
Καυκάσου υπήρχαν 26 φυλές. Οι Ούντις ήταν μία απο τις πιο ισχυρές.
Ξεχώριζαν για την πίστη τους, τη Βίβλο, τη γλώσσα τους και τα γραπτά
τους κείμενα»
υποστηρίζει μιλώντας στο euponews, o Όλεγκ Ντανακίρι, διευθυντής του πολιτιστικού κέντρου των Ούντις.
Ο Χριστιανισμός ήταν η επίσημη θρησκεία της Αλβανίας του Καυκάσου. Οι Ούντοι της Νίτζ διατήρησαν την πίστη τους, ακόμα και στη σοβιετική εποχή, όταν δεν υπήρχε χώρος προσευχής. Μία αρχαία εκκλησία αναστηλώθηκε το 2007. Ο ιερέας που θα λειτουργεί εδώ, αυτή την περίοδο σπουδάζει σε θεολογική σχολή στο εξωτερικό.
«Οι Ούντις είναι πολύ ιδιαίτεροι άνθρωποι. Η γλώσσα τους είναι μια σπάνιας ομάδας γλωσσών του Καυκάσου. Ανήκουμε στην χριστιανική εκκλησία της Ανατολής. Τώρα στόχος μας είναι να αποκαταστήσουμε την ανεξαρτησία της αλβανικής εκκλησίας στο Αζερμπαϊτζάν» δήλωσε ο Ρόμπετρτ Μομπίλι, επικεφαλής του χριστιανικού κέντρου της πόλης.
Τα χριστιανικά σύμβολα πάντα ήταν κομμάτι της καθημερινότητας των Ούντις. Τα κοστούμια των μουσικών παραμένουν ίδια εδώ και αιώνες, και έτσι διηγούνται την ιστορία μιας πίστης.
«Εδώ μπορείτε να δείτε έναν αρχαίο σταυρό της Αλβανίας του Καυκάσου. Στην πίσω πλευρά υπάρχει ένας ήλιος με οκτώ βέλη. Συμβολίζει το προσκύνημα στο Ισραήλ. Όποιος φοράει αυτό τον σταυρό, σημαίνει πως βαφτίστηκε εκεί» υποστηρίζει ο μουσικός, Κάρλεν Σχιρβάνι
Οι Ούντις ξεκινούν να μαγειρεύουν, μόνο όταν η ζύμη έχει την ευλογία του θεού. Η τσουκνίδα είναι το κύριο συστατικό του Αφάρ. Αυτό το άγριο φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και στην αρχαιότητα αποτελούσε πηγή δύναμης για τους φτωχούς
Σύντομα η κοινότητα του Νίτζ θα εκδώσει βιβλίο με 100 σπάνιες συνταγές των Ούντις.
«Έμαθα να το μαγειρεύω από τη μητέρα μου. Εκείνη είχε διδαχθεί από τη γιαγιά μου. Τώρα εγώ μαθαίνω την κόρη μου να μαγειρεύει. Το Αφάρ είναι δύσκολο φαγητό, δεν είναι εύκολο να γίνει. Αυτό το πιάτο θα υπάρχει όσο εμείς, οι Ούντις βρισκόμαστε σε αυτόν τον κόσμο. Θα είναι πάντα ένα μέρος της ζωής μας» λέει η Ρίτα Ντανακίρι.
Οι Ούντις μιλούν την γλώσσα των Αζέρων, όμως κυρίως χρησιμοποιούν την δική τους, γλώσσα. Το αρχαίο αλφάβητο έχει αντικατασταθεί από λατινικά γράμματα, που είναι πιο εύκολα για τα μικρά παιδιά.
Νέα σχολικά βιβλία δημοσιεύονται κάθε χρόνο. Η δημιουργός τους και δάσκαλος , Βενέρα Αντόνοβα, ετοιμάζει τα ηλεκτρονικά λεξικά από Ούντι στα αγγλικά και από Ούντι σε Αζέρικα.
Ο Γκριγκόρι άρχισε να γράφει ποιήματα στην γλώσσα των Ούντις, όταν ήταν μικρό αγόρι.
Υποστηρίζει πως αυτή είναι η γλώσσα του Θεού.
Το βράδυ που συνάντησε την δημοσιογράφο του euronews, δούλευε ένα ποίημα που πρόσφερε ως δώρο γενεθλίων στη μητέρα του.
«Η μητρική μου γλώσσα είναι η μούσα μου. Οι ήχοι της είναι τόσο τέλειοι. Μου επιτρέπει να μεταφράζω την ομορφιά του κόσμου σε λέξεις» υποστηρίζει ο ποιητής Γκριγκόρι Μεσάρι.
Όταν φτάσαμε στο Νίτζ, το χωριό ετοιμαζόταν για μια μεγάλη γιορτή. Δύο νέοι άνθρωποι παντρεύονται, όμως οι παραδόσεις τηρούνται. Γι’ αυτό και νεαρά κορίτσια βοηθούν τη νύφη να ετοιμαστεί.
Το ψωμί κόβεται πάνω από το κεφάλι της. Αυτό σημαίνει πως από εδώ και μπρος, εκείνη είναι υπεύθυνη για την οικογενειακή εστία.
Την ίδια ώρα, ο γαμπρός ξυρίζεται. Οι επισκέπτες δίνουν χρήματα για τον επαγγελματία κουρέα. Η αποστολή του είναι πολύ σημαντική.
«Όταν
ένα παιδί γεννιέται είναι μωρό, μετά γίνεται παιδί και μετά έφηβος. Όμως
για να γίνει άνδρας πρέπει να παντρευτεί. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Αυτό το ξύρισμα συμβολίζει το μεγάλο βήμα προς την ενήλικη ζωή. Δείχνει ότι γίνεται άνδρας» υποστηρίζει ο Αλεξάντρ Κανκάλοβ.
Το τελετουργικό του γάμου, έχει τις ρίζες του στην εποχή που οι άνδρες έφευγαν για κυνήγι, ώστε να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Κάποιος πυροβολεί ένα στόχο. Αυτή τη φορά πρόκειται για ένα κρεμμύδι που κρέμεται από το δέντρο.
Αυτός που θα πετύχει τον στόχο έχει την τιμή να παραδώσει το όπλο στο γαμπρό.
«Από το Νίτζ φεύγουμε για τα Γκομπουστάν, γνωστά και ως «φλεγόμενα βουνά».Έτσι αποκαλούν οι ντόπιοι τα περίφημα ηφαίστεια λάσπης. Θα γνωρίσουμε την μαγική τους δύναμη στο επόμενο επεισόδιο του προγράμματος «Η ζωή των Αζέρων» μεταδίδει η απεσταλμένη του euronews, Γκαλίνα Πολόνσκαγια.
theologos vasiliadis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου