Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ
Βλάχοι, αρβανίτες, ανατολίτες, βορειοαφρικανοί κ.ά.
Κύρια προσπάθεια της επιχείρησης δημιουργίας ελληνικής εθνικής ταυτότητας από επίσημους και μη φορείς της Ρωμιοσύνης από τον 19ο
αιώνα και μετά, αποτέλεσε η προσπάθεια «απόδειξης» της δήθεν φυλετικής
καθαρότητας, δηλαδή της συνέχειας των σημερινών κατοίκων του ελλαδικού
χώρου στο χρόνο και στο χώρο.
Εργασίες-μελέτες από κύκλο λογίων της εποχής, που δημοσιεύτηκαν κατά κόρον σε διάφορα περιοδικά (Παρνασσός, Ελληνομνήμων κ.ά.), εξακολουθούν δε αυτούσιες ή παρόμοιες να δημοσιεύονται ακόμα και σήμερα σε έντυπα και ιστοσελίδες, αφιερώθηκαν σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να αποδώσουν την προέλευση αρβανίτικων, σλάβικων, τούρκικων κ.λπ. λέξεων, ονομάτων και τοπωνυμίων σε δήθεν παραφθορές της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Στην παιδεία στοχοποιήθηκε ο «ανθέλληνας» Fallmerayer, παρ’ όλο,
που δεν είναι ο μόνος· το σύνολο των περιηγητών (αρχαιολατρών,
ιστορικών, απεσταλμένων ξένων κυβερνήσεων κ.λπ.) των μεσαιωνικών χρόνων,
περιγράφουν την μεγάλη έκταση των εποικισμών στην περιοχή.
Απάντηση σε όλους αυτούς επιχείρησε να δώσει ο ιστορικός της Ρωμιοσύνης, Κ. Παπαρρηγόπουλος γράφοντας περί της δήθεν συνέχειας και της φυλετικής ενότητας των κατοίκων του ελλαδικού χώρου στη διαδρομή της Ιστορίας.
Η αμφισβήτηση του
κυρίαρχου αυτού ιστοριογραφικού μοντέλου στην επιεικέστερη εκδοχή της
επιχειρήθηκε να παρουσιασθεί ως προερχόμενη από ήσσονος αξίας ιστορικούς
και στην αυστηρότερη ως εθνική προδοσία.
Όσο όμως κι αν επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί το σύνολο των ανθρώπων, που
βρέθηκαν στο βραχίονα αυτό της Βαλκανικής, σαν μια ενιαία κι αδιαίρετη
εθνική και φυλετική ενότητα, είναι εξακριβωμένο, πως η πραγματικότητα θα
πρέπει να αναζητείται περισσότερο στον αντίποδα.
Σύμφωνα μ’ αυτή την πραγματικότητα, βρισκόταν σ’ εξέλιξη μια συνεχής
μετακίνηση ανθρώπινων ομάδων, που διαμορφώθηκαν μέσα σε μια ολόκληρη
πορεία και, ταυτόχρονα, συνέβαλαν στη σχηματοποίηση μιας κατάστασης, η
οποία, μέσα από πολυποίκιλες συνθέσεις και αποσυνθέσεις, οδήγησε σ’
εκείνες τις συνθήκες, που διαμόρφωσαν την προ του ’21 κατάσταση, και της
οποίας ένα σημαντικό τμήμα φτάνει μέχρι και τις μέρες μας.
(σχολική παιδεία, υποχρεωτική διδασκαλία κι επιβολή της γλώσσας κ.λπ.), άρχισαν να αποκτούν εθνική συνείδηση ως χριστιανοί ορθόδοξοι νεοέλληνες.
Καμία φυλή ούτε κανένας λαός στις μέρες μας δεν είναι φυλετικά καθαρός. Στον ελλαδικό χώρο ειδικότερα κι εξ αιτίας των των επιδημιών, των ανεπάλληλων κατακτήσεων, των πολέμων, της ληστείας και της πειρατείας, ο αριθμός των ανθρώπων, που μιλούσαν ρωμέικα (σήμερα τα λένε ελληνικά), ελαττώθηκε σημαντικά.
Έτσι, ο αριθμός τους ενισχύθηκε επανειλημμένα στο πέρασμα
της ιστορίας από άλλους λαούς, στους οποίους τις περισσότερες φορές
δόθηκαν από τις εκάστοτε αρχές επί πλέον κίνητρα, προκειμένου να
εγκατασταθούν στην περιοχή και να καλύψουν τα πληθυσμιακά κενά.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρονται, σχετικά με το θέμα
της ονομασίας όσων βρέθηκαν ή εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο, από τον
Λάζαρο Αρσενίου:
«Μεγάλες μάζες αγνοούν, επί αιώνες, ακόμα και τη σημασία των λέξεων “έλλην” και “Ελλάς”. Η
Ελλάδα, για ένα διάστημα, δεν ονομάζεται “Ελλάς”, αλλά “Σκλαβουνία” και
οι κάτοικοί της δεν ονομάζονται έλληνες, αλλά “ρωμαίοι” και “ρωμιοί”». («Η Θεσσαλία κατά την Τουρκοκρατία», σελ. 13-14).
Μ’ αυτό τον τρόπο είναι δυνατή η προσέγγιση της τεράστιας
ανομοιογένειας, που υπάρχει ανάμεσα στις διάφορες ομάδες, που βρίσκονται
και διαμένουν στη συγκεκριμένη περιοχή.
Αυτή την ανομοιογένεια και ρευστότητα επιχειρεί εκ μέρους των διάφορων
εξουσιαστικών ομάδων να αντιμετωπίσει η προσπάθεια συγκρότησης στη
Βαλκανική των χαρακτηριζόμενων σαν εθνικών κρατών, μέρος της οποίας
αποτελεί η δημιουργία του κράτους μας μετά το ’21, που επιβλήθηκε
εγκλωβίζοντας όσες ομάδες ανθρώπων βρίσκονταν στο συγκεκριμένο χώρο.
Συγγραφέας: Γιάννης Λάζαρης.
224 σελίδες, έκδ. «Δρόμων», Αθήνα, 2017.
Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες Αρβελέρ
Η Αρβελέρ αμφισβητεί ότι είμαστε Έλληνες, μέσω... Ελύτη
ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΚ! ΤΖΟΡΤΖ ΣΟΡΟΣ: ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ.. ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
- Ρωμιός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Ρωμαῖος (πολίτης του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, του Βυζαντίου), < ελληνιστική κοινή Ῥωμαῖος (πολίτης του Ρωμαϊκού κράτους) < λατινική Romanus, Ῥώμη Roma[1]
Αρβελέρ: Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες!
GEORGE SOROS : ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Αλβανίδα ιστορικός: Οι Έλληνες είναι Αλβανοί
Αλβανική προπαγάνδα στα σχολεία
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα έθνος Αλβανων απο τον Καυκασο - life
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα αρχαίο έθνος με μεγάλη ιστορία
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
«Στο αλβανικό κράτος του
Καυκάσου υπήρχαν 26 φυλές. Οι Ούντις ήταν μία απο τις πιο ισχυρές.
Ξεχώριζαν για την πίστη τους, τη Βίβλο, τη γλώσσα τους και τα γραπτά
τους κείμενα»
υποστηρίζει μιλώντας στο euponews, o Όλεγκ Ντανακίρι, διευθυντής του πολιτιστικού κέντρου των Ούντις.
Ο Χριστιανισμός ήταν η επίσημη θρησκεία της Αλβανίας του Καυκάσου. Οι Ούντοι της Νίτζ διατήρησαν την πίστη τους, ακόμα και στη σοβιετική εποχή, όταν δεν υπήρχε χώρος προσευχής. Μία αρχαία εκκλησία αναστηλώθηκε το 2007. Ο ιερέας που θα λειτουργεί εδώ, αυτή την περίοδο σπουδάζει σε θεολογική σχολή στο εξωτερικό.
«Οι Ούντις είναι πολύ ιδιαίτεροι άνθρωποι. Η γλώσσα τους είναι μια σπάνιας ομάδας γλωσσών του Καυκάσου. Ανήκουμε στην χριστιανική εκκλησία της Ανατολής. Τώρα στόχος μας είναι να αποκαταστήσουμε την ανεξαρτησία της αλβανικής εκκλησίας στο Αζερμπαϊτζάν» δήλωσε ο Ρόμπετρτ Μομπίλι, επικεφαλής του χριστιανικού κέντρου της πόλης.
Τα χριστιανικά σύμβολα πάντα ήταν κομμάτι της καθημερινότητας των Ούντις. Τα κοστούμια των μουσικών παραμένουν ίδια εδώ και αιώνες, και έτσι διηγούνται την ιστορία μιας πίστης.
«Εδώ μπορείτε να δείτε έναν αρχαίο σταυρό της Αλβανίας του Καυκάσου. Στην πίσω πλευρά υπάρχει ένας ήλιος με οκτώ βέλη. Συμβολίζει το προσκύνημα στο Ισραήλ. Όποιος φοράει αυτό τον σταυρό, σημαίνει πως βαφτίστηκε εκεί» υποστηρίζει ο μουσικός, Κάρλεν Σχιρβάνι
Οι Ούντις ξεκινούν να μαγειρεύουν, μόνο όταν η ζύμη έχει την ευλογία του θεού. Η τσουκνίδα είναι το κύριο συστατικό του Αφάρ. Αυτό το άγριο φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και στην αρχαιότητα αποτελούσε πηγή δύναμης για τους φτωχούς
Σύντομα η κοινότητα του Νίτζ θα εκδώσει βιβλίο με 100 σπάνιες συνταγές των Ούντις.
«Έμαθα να το μαγειρεύω από τη μητέρα μου. Εκείνη είχε διδαχθεί από τη γιαγιά μου. Τώρα εγώ μαθαίνω την κόρη μου να μαγειρεύει. Το Αφάρ είναι δύσκολο φαγητό, δεν είναι εύκολο να γίνει. Αυτό το πιάτο θα υπάρχει όσο εμείς, οι Ούντις βρισκόμαστε σε αυτόν τον κόσμο. Θα είναι πάντα ένα μέρος της ζωής μας» λέει η Ρίτα Ντανακίρι.
Οι Ούντις μιλούν την γλώσσα των Αζέρων, όμως κυρίως χρησιμοποιούν την δική τους, γλώσσα. Το αρχαίο αλφάβητο έχει αντικατασταθεί από λατινικά γράμματα, που είναι πιο εύκολα για τα μικρά παιδιά.
Νέα σχολικά βιβλία δημοσιεύονται κάθε χρόνο. Η δημιουργός τους και δάσκαλος , Βενέρα Αντόνοβα, ετοιμάζει τα ηλεκτρονικά λεξικά από Ούντι στα αγγλικά και από Ούντι σε Αζέρικα.
Ο Γκριγκόρι άρχισε να γράφει ποιήματα στην γλώσσα των Ούντις, όταν ήταν μικρό αγόρι.
Υποστηρίζει πως αυτή είναι η γλώσσα του Θεού.
Το βράδυ που συνάντησε την δημοσιογράφο του euronews, δούλευε ένα ποίημα που πρόσφερε ως δώρο γενεθλίων στη μητέρα του.
«Η μητρική μου γλώσσα είναι η μούσα μου. Οι ήχοι της είναι τόσο τέλειοι. Μου επιτρέπει να μεταφράζω την ομορφιά του κόσμου σε λέξεις» υποστηρίζει ο ποιητής Γκριγκόρι Μεσάρι.
Όταν φτάσαμε στο Νίτζ, το χωριό ετοιμαζόταν για μια μεγάλη γιορτή. Δύο νέοι άνθρωποι παντρεύονται, όμως οι παραδόσεις τηρούνται. Γι’ αυτό και νεαρά κορίτσια βοηθούν τη νύφη να ετοιμαστεί.
Το ψωμί κόβεται πάνω από το κεφάλι της. Αυτό σημαίνει πως από εδώ και μπρος, εκείνη είναι υπεύθυνη για την οικογενειακή εστία.
Την ίδια ώρα, ο γαμπρός ξυρίζεται. Οι επισκέπτες δίνουν χρήματα για τον επαγγελματία κουρέα. Η αποστολή του είναι πολύ σημαντική.
«Όταν
ένα παιδί γεννιέται είναι μωρό, μετά γίνεται παιδί και μετά έφηβος. Όμως
για να γίνει άνδρας πρέπει να παντρευτεί. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Αυτό το ξύρισμα συμβολίζει το μεγάλο βήμα προς την ενήλικη ζωή. Δείχνει ότι γίνεται άνδρας» υποστηρίζει ο Αλεξάντρ Κανκάλοβ.
Το τελετουργικό του γάμου, έχει τις ρίζες του στην εποχή που οι άνδρες έφευγαν για κυνήγι, ώστε να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Κάποιος πυροβολεί ένα στόχο. Αυτή τη φορά πρόκειται για ένα κρεμμύδι που κρέμεται από το δέντρο.
Αυτός που θα πετύχει τον στόχο έχει την τιμή να παραδώσει το όπλο στο γαμπρό.
«Από το Νίτζ φεύγουμε για τα Γκομπουστάν, γνωστά και ως «φλεγόμενα βουνά».Έτσι αποκαλούν οι ντόπιοι τα περίφημα ηφαίστεια λάσπης. Θα γνωρίσουμε την μαγική τους δύναμη στο επόμενο επεισόδιο του προγράμματος «Η ζωή των Αζέρων» μεταδίδει η απεσταλμένη του euronews, Γκαλίνα Πολόνσκαγια.
theologos vasiliadis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου