ΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ
Και ο εξαλβανισμός
των σλάβικων τοπωνυμίων
στην Αλβανία
Έξαρση του
εθνικισμού παρατηρείται τα τελευταία χρόνια και στην Αλβανία. Αλβανοί
πολιτικοί φαίνεται να κερδίζουν σε δημοτικότητα, όταν διανθίζουν τις
ομιλίες τους με πατριωτικές κορώνες αποπροσανατολίζοντας, παράλληλα,
τους ψηφοφόρους τους από τα πραγματικά και σοβαρά πολιτικά, οικονομικά,
προβλήματα διαφθοράς κ.ά., που αντιμετωπίζει η χώρα.
Στο πλαίσιο
αυτό έχουν ενδυναμώσει οι φωνές γιά τον εξαλβανισμό των πάμπολλων
σλάβικων τοπωνυμίων, που υπάρχουν στην αλβανική επικράτεια. Η αρχή είχε
γίνει από τον Μπερίσα, που ζήτησε να πάρουν αλβανικές ονομασίες όλες οι
ιδιωτικές επιχειρήσεις της χώρας μέσω επιτροπής λογοκρισίας των
ονομάτων. Έκτοτε, ένα από τα πρώτα θέματα στην πατριωτική ρητορική
αποτελούν οι προτάσεις αντικατάστασης των σλάβικων τοπωνυμίων με
αλβανικές λέξεις με τη δημιουργία σχετικής κυβερνητικής επιτροπής.
Γνωστό φωτομοντέλο τής Αλβανίας
φιγουράρει με αλβανικά εθνικά σύμβολα.
Πολλά σλάβικα τοπωνύμια
Η
πληθώρα των σλάβικων τοπωνυμίων στην Αλβανία πάντα προκαλούσε ανησυχίες
στους αλβανούς εθνικιστές διανοούμενους. Όπως κάθε λαός στα έθνη-κράτη,
που δημιουργήθηκαν τους δύο τελευταίους αιώνες, έτσι κι ο αλβανικός
φαντασιώνεται συνέχεια στο χώρο και στο χρόνο κι ευγενή καταγωγή, στην
αλβανική περίπτωση (κράμα πολλών και διαφόρων βαλκανικών και μή λαών)
από τούς... ιλλυριούς.
Στο άρθρο της αυτό η κ. Rukaj σχολιάζει επικριτικά την απόφαση τής κυβέρνησης να αλλάξει τα σλάβικα τοπωνύμια τής χώρας με αλβανικά κι επιπλέον παρατηρεί, πως, «το θέμα είναι πολύ περίπλοκο.
Η αλβανική επικράτεια είναι τόσο “πλήρης” από σλάβικα τοπωνύμια, ώστε μή σλάβικα τοπωνύμια, όπως τα αλβανικής, ελληνικής, τούρκικης κι ιταλικής προέλευσης να μοιάζουν με μιά μικρή μειοψηφία».
Η διάσημη αμερικανοαλβανίδα
ηθοποιός, Eliza Dushju,
φωτογραφίζεται με αλβανική
σημαία δίπλα στην προτομή
του εθνικού ήρωα της Αλβανίας,
Σκεντέρμπεη.
Το εθνικό φαντασιακό
οι αλβανοί είναι ιθαγενείς ιλλυριοί, συνεχώς παρόντες στο χώρο, χωρίς διακοπή, εθνοτικά και πολιτιστικά σταθεροί, υπέφεραν όμως, από τις επιδρομές άλλων βαλκανικών λαών, οι
οποίοι όμως, δέν κατάφεραν να τους αφομοιώσουν.
Ένα εθνογραφικό χάος
ένα μεγάλο ανακάτεμα δηλαδή, ανθρώπων.
Μιά πασπερμία λαών έζησαν και ζουν σε όλη
την περιοχή, σε όλες τις βαλκανικές χώρες, παρά τα διδασκόμενα στα διάφορα σχολεία των εθνών-κρατών.
Γιά το εθνογραφικό χάος και τη γέννηση των εθνικισμών στα Βαλκάνια
διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Μακεδονική σαλάτα.
άλλων βαλκανικών λαών
- Επηρεασμένοι απο την ευφάνταστη δουλειά των επαγγελματιών σπουδαστών τού παρελθόντος, οι κάτοικοι τής σύγχρονης Ελλάδας θεώρησαν τους εαυτούς τους ως βιολογικούς απόγονους τού Σωκράτη και τού Μεγάλου Αλέξανδρου ή, εναλλακτικά, ως άμεσους κληρονόμους τής βυζαντινής αυτοκρατορίας. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα» το Αφιέρωμα: Η πραγματική καταγωγή μας).
- Οι σκαπανείς τού ρουμάνικου εθνικισμού άντλησαν τη σύγχρονη ταυτοτητά τους απο την αρχαία ρωμαϊκή αποικία τής Δακίας. Λόγω τής δοξασμένης τους καταγωγής, ονόμασαν τη νέα γλώσσα τους ρουμάνικα.
- Μετά την κατάρρευση τής οθωμανικής αυτοκρατορίας, οι κάτοικοι τής νέας Τουρκίας ανακαλύψαν, ότι ήταν λευκοί άριοι, απόγονοι των σουμέριων και των χετταίων.
- Ήδη έχει βγει από τα σχολεία τής ΠΓΔΜ η πρώτη γενιά νεαρών σκοπιανών, που είναι πεπεισμένοι, ότι είναι απόγονοι τού Μεγ. Αλεξάνδρου. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: «Απόγονοι» και «απόγονοι»).
Δέν
υπάρχουν στις μέρες μας καθαροί λαοί. Τα περί καθαροτήτων υφίστανται
στις εθνικιστικές φαντασιώσεις και μόνον τού κάθε λαού.  |
Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»:
Φαντασιακές κοινότητες
Η επινόηση τής παράδοσης
Θεμελιώδεις μύθοι τού αλβανικού εθνικισμού
Πώς επινοήθηκαν οι εβραίοι
Μετονομασίες τοπωνυμίων σε άλλες βαλκανικές χώρες
Με γλαφυρό τρόπο, ο τούρκος συγγραφέας, Αζίζ Νεσίν, περιέγραφε την κατάσταση στη χώρα του: «Δυστυχώς,
τις ελληνικές ονομασίες δέν τις αφήσαμε. Πώς ήταν δυνατό να υπάρχουν
στην Τουρκία περιοχές με ελληνικές ονομασίες; Τις ελληνικές ονομασίες
των περιοχών αυτών τις αλλάξαμε, τις κάναμε τουρκικές. Λόγου χάρη την
περιοχή “Πόδημα” τής Μαύρης Θάλασσας την αλλάξαμε, την ονομάσαμε “Γιαλίκιοϊ”
κι ησυχάσαμε. Μα δέν ξέραμε, ότι η λέξη “γυαλί” είναι ελληνική κι όχι
τούρκικη. Τί ιλαροτραγωδία! Είναι βλέπετε αδύνατο ο τούρκος να απαλλαγεί
απ΄ τον έλληνα κι ο έλληνας απ΄τον τούρκο. Κι εξάλλου, ποιος ο λόγος ν'
απαλλαγεί ο ένας από τον άλλο;»
Σε κάθε γωνιά των μεγάλων πόλεων
της Αλβανίας υπάρχουν αλβανικές
σημαίες, πολύ περισσότερες από ό,τι
ελληνικές στην Ελλάδα.
Ο εθνικισμός είναι σε έξαρση
στην Αλβανία:
«Θρησκεία των αλβανών
είναι ο αλβανισμός!».
Στην Ελλάδα, το Βόντεν έγινε Έδεσσα, η Χρούπιστα, Άργος Ορεστικό, η Βαλόβιστα, Σιδηρόκαστρο, το Λαρίγκοβο, Αρναία, οι ποταμοί Βαρντάρ και Μπίστριτσα, Αξιός και Αλιάκμων, το βουνό Καρακάμεν, Βέρμιο, ο οικισμός Κούτλες, Βεργίνα κ.λπ. κ.λπ.
Γιά τα χιλιάδες σλάβικα τοπωνύμια, που υπάρχουν στην Ελλάδα και την επιχείρηση εξελληνισμού τους διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»:
Τί απέγιναν τόσοι σλάβοι;
Το ίδιο έχει γίνει και με τα αρβανίτικα (αλβανικά) τοπωνύμια κ.ά..
Αλβανικό εθνικόφρον τατουάζ.
Ερμηνεία ενός φορμαρισμένου παρελθόντος
Η πρακτική τού
εξαλβανισμού τοπωνυμίων στην Αλβανία πάντως, έχει τις ρίζες της στον
κομμουνιστή Ενβέρ Χότζα, ο οποίος είχε κάνει πολλές προσπάθειες, ακόμα
κι εξαλβανισμού επιθέτων οικογενειών, των οποίων άλλαζε τις καταλήξεις
σε πιό «ιλλυρικές».
Από παληά, με διάφορα διατάγματα μετονόμαζαν διάφορα «ενοχλητικά» τοπωνύμια, όπως π.χ. τους Αγ. Σαράντα σε Σαράντι κ.λπ..
Ο
σημερινός μηχανισμός προς το παρόν, δέν φαίνεται να είναι πολύ
διαφορετικός από εκείνον τού καθεστώτος Χότζα.
Ερμηνεύει το αλβανικό παρελθόν φορμαρισμένο στην αλβανική εθνική ταυτότητα (=φαντασίωση).
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
- Ρωμιός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Ρωμαῖος (πολίτης του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, του Βυζαντίου), < ελληνιστική κοινή Ῥωμαῖος (πολίτης του Ρωμαϊκού κράτους) < λατινική Romanus, Ῥώμη Roma[1]
Αρβελέρ: Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες!
GEORGE SOROS : ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Αλβανίδα ιστορικός: Οι Έλληνες είναι Αλβανοί
Αλβανική προπαγάνδα στα σχολεία
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα έθνος Αλβανων απο τον Καυκασο - life
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα αρχαίο έθνος με μεγάλη ιστορία
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
«Στο αλβανικό κράτος του
Καυκάσου υπήρχαν 26 φυλές. Οι Ούντις ήταν μία απο τις πιο ισχυρές.
Ξεχώριζαν για την πίστη τους, τη Βίβλο, τη γλώσσα τους και τα γραπτά
τους κείμενα»
υποστηρίζει μιλώντας στο euponews, o Όλεγκ Ντανακίρι, διευθυντής του πολιτιστικού κέντρου των Ούντις.
Ο Χριστιανισμός ήταν η επίσημη θρησκεία της Αλβανίας του Καυκάσου. Οι Ούντοι της Νίτζ διατήρησαν την πίστη τους, ακόμα και στη σοβιετική εποχή, όταν δεν υπήρχε χώρος προσευχής. Μία αρχαία εκκλησία αναστηλώθηκε το 2007. Ο ιερέας που θα λειτουργεί εδώ, αυτή την περίοδο σπουδάζει σε θεολογική σχολή στο εξωτερικό.
«Οι Ούντις είναι πολύ ιδιαίτεροι άνθρωποι. Η γλώσσα τους είναι μια σπάνιας ομάδας γλωσσών του Καυκάσου. Ανήκουμε στην χριστιανική εκκλησία της Ανατολής. Τώρα στόχος μας είναι να αποκαταστήσουμε την ανεξαρτησία της αλβανικής εκκλησίας στο Αζερμπαϊτζάν» δήλωσε ο Ρόμπετρτ Μομπίλι, επικεφαλής του χριστιανικού κέντρου της πόλης.
Τα χριστιανικά σύμβολα πάντα ήταν κομμάτι της καθημερινότητας των Ούντις. Τα κοστούμια των μουσικών παραμένουν ίδια εδώ και αιώνες, και έτσι διηγούνται την ιστορία μιας πίστης.
«Εδώ μπορείτε να δείτε έναν αρχαίο σταυρό της Αλβανίας του Καυκάσου. Στην πίσω πλευρά υπάρχει ένας ήλιος με οκτώ βέλη. Συμβολίζει το προσκύνημα στο Ισραήλ. Όποιος φοράει αυτό τον σταυρό, σημαίνει πως βαφτίστηκε εκεί» υποστηρίζει ο μουσικός, Κάρλεν Σχιρβάνι
Οι Ούντις ξεκινούν να μαγειρεύουν, μόνο όταν η ζύμη έχει την ευλογία του θεού. Η τσουκνίδα είναι το κύριο συστατικό του Αφάρ. Αυτό το άγριο φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και στην αρχαιότητα αποτελούσε πηγή δύναμης για τους φτωχούς
Σύντομα η κοινότητα του Νίτζ θα εκδώσει βιβλίο με 100 σπάνιες συνταγές των Ούντις.
«Έμαθα να το μαγειρεύω από τη μητέρα μου. Εκείνη είχε διδαχθεί από τη γιαγιά μου. Τώρα εγώ μαθαίνω την κόρη μου να μαγειρεύει. Το Αφάρ είναι δύσκολο φαγητό, δεν είναι εύκολο να γίνει. Αυτό το πιάτο θα υπάρχει όσο εμείς, οι Ούντις βρισκόμαστε σε αυτόν τον κόσμο. Θα είναι πάντα ένα μέρος της ζωής μας» λέει η Ρίτα Ντανακίρι.
Οι Ούντις μιλούν την γλώσσα των Αζέρων, όμως κυρίως χρησιμοποιούν την δική τους, γλώσσα. Το αρχαίο αλφάβητο έχει αντικατασταθεί από λατινικά γράμματα, που είναι πιο εύκολα για τα μικρά παιδιά.
Νέα σχολικά βιβλία δημοσιεύονται κάθε χρόνο. Η δημιουργός τους και δάσκαλος , Βενέρα Αντόνοβα, ετοιμάζει τα ηλεκτρονικά λεξικά από Ούντι στα αγγλικά και από Ούντι σε Αζέρικα.
Ο Γκριγκόρι άρχισε να γράφει ποιήματα στην γλώσσα των Ούντις, όταν ήταν μικρό αγόρι.
Υποστηρίζει πως αυτή είναι η γλώσσα του Θεού.
Το βράδυ που συνάντησε την δημοσιογράφο του euronews, δούλευε ένα ποίημα που πρόσφερε ως δώρο γενεθλίων στη μητέρα του.
«Η μητρική μου γλώσσα είναι η μούσα μου. Οι ήχοι της είναι τόσο τέλειοι. Μου επιτρέπει να μεταφράζω την ομορφιά του κόσμου σε λέξεις» υποστηρίζει ο ποιητής Γκριγκόρι Μεσάρι.
Όταν φτάσαμε στο Νίτζ, το χωριό ετοιμαζόταν για μια μεγάλη γιορτή. Δύο νέοι άνθρωποι παντρεύονται, όμως οι παραδόσεις τηρούνται. Γι’ αυτό και νεαρά κορίτσια βοηθούν τη νύφη να ετοιμαστεί.
Το ψωμί κόβεται πάνω από το κεφάλι της. Αυτό σημαίνει πως από εδώ και μπρος, εκείνη είναι υπεύθυνη για την οικογενειακή εστία.
Την ίδια ώρα, ο γαμπρός ξυρίζεται. Οι επισκέπτες δίνουν χρήματα για τον επαγγελματία κουρέα. Η αποστολή του είναι πολύ σημαντική.
«Όταν
ένα παιδί γεννιέται είναι μωρό, μετά γίνεται παιδί και μετά έφηβος. Όμως
για να γίνει άνδρας πρέπει να παντρευτεί. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Αυτό το ξύρισμα συμβολίζει το μεγάλο βήμα προς την ενήλικη ζωή. Δείχνει ότι γίνεται άνδρας» υποστηρίζει ο Αλεξάντρ Κανκάλοβ.
Το τελετουργικό του γάμου, έχει τις ρίζες του στην εποχή που οι άνδρες έφευγαν για κυνήγι, ώστε να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Κάποιος πυροβολεί ένα στόχο. Αυτή τη φορά πρόκειται για ένα κρεμμύδι που κρέμεται από το δέντρο.
Αυτός που θα πετύχει τον στόχο έχει την τιμή να παραδώσει το όπλο στο γαμπρό.
«Από το Νίτζ φεύγουμε για τα Γκομπουστάν, γνωστά και ως «φλεγόμενα βουνά».Έτσι αποκαλούν οι ντόπιοι τα περίφημα ηφαίστεια λάσπης. Θα γνωρίσουμε την μαγική τους δύναμη στο επόμενο επεισόδιο του προγράμματος «Η ζωή των Αζέρων» μεταδίδει η απεσταλμένη του euronews, Γκαλίνα Πολόνσκαγια.
theologos vasiliadis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου