ΟΣΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

ΟΣΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

Οι μισοί Έλληνες είναι Αρβανίτες - Αλβανοι...

 

 Οι Αρβανίτες απελευθέρωσαν την Ελλάδα το ‘21”

Κάποιοι Φίλοι με ρωτούν γιατί ασχολούμαι με αυτά τα πονήματα. Η απάντηση είναι απλή. Προσπαθώ να καλύψω τα κενά που έχω στις γνώσεις μου πάνω σε θέματα για τα οποία έχω περιέργεια και ενδιαφέρον. Επομένως μπορεί κάποιος να πει ότι γράφω για θέματα τα οποία δεν ήξερα τίποτα γι’ αυτά η θέματα τα οποία προσπαθώ να φέρω στη μνήμη μου ξανά. 

 

Επειδή πάντα εύρισκα σαν πιο αποτελεσματικό τρόπο μάθησης τη γραφή, για το λόγο αυτό κρατώ σημειώσεις από ότι διαβάζω (cut & paste) τα οποία και μεταφέρω σε μορφή Power Point Presentation. Επομένως δεν κάνω πρωτογενή έρευνα αλλά παρουσιάζω μόνο, σε κάποια οργανωμένη μορφή, τις πληροφορίες που αντλώ από τις πηγές μου τις οποίες καμιά φορά εμπλουτίζω με videos η ακόμα και με μουσική. 

 

Ελπίζοντας ότι κάποιοι από τους φίλους μου θα έχουν το ίδιο ενδιαφέρον μάθησης, τα διανέμω σε αυτούς πιστεύοντας ότι στη χειρότερη περίπτωση θα τους βάλω στο κόπο να κάνουν ένα DELETΕ.

MΦΧ ΝΙΚΗΤΑΣ nvougiouklis@yahoo.com Νικήτας Βουγιουκλής

 Θα αρχίσουμε το πόνημα αυτό για τους Αρβανίτες αποδεικνύοντας όχι μόνο το ποίοι είναι αλλά και ποίοι δεν είναι.  Και για ποιό λόγο ? Διότι οι γείτονες μας οι Αλβανοί διά του στόματος του πρώην Πρωθυπουργού τους Sali Berisha δήλωσαν ότι στην Ελλάδα ζούνε 4 εκ. Αλβανοί και στο λογαριασμό αυτό μέτρησαν τους Αρβανίτες σαν Αλβανούς.

Οι Αρβανίτες-Αλβανοι (στην αρβανίτικη γλώσσα: arbërorë ή arbëreshë) θεωρούνται οι απόγονοι μεταναστών από το Άρβανον (περιοχή της σημερινής κεντρικής και νότιας Αλβανίας), 

( Αρα  γιατι διαμαρτυρωνται οτι ειναι ξεχωριστη φυλη;)-το χασισι κανει τρελλα πραγματα.

αρα ειναι αλβανοι...

 

οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε περιοχές της κεντρικής και νότιας Ελλάδας κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, κυρίως μεταξύ του 13ου αιώνα και του 15ου αιώνα. • Πρωτοαναφέρονται στο βιβλίο της Άννας Κομνηνής, «Αλεξιάδα». Το βιβλίο ασχολείται με τις ταραχές στην περιοχή του Αρβάνου που προκάλεσαν οι Νορμανδοί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα της, Αυτοκράτορα Αλέξιου Α’ Κομνηνού (1081 –1118). • Στην «Ιστορία» (1079 –1080 μ.Χ.), ο Βυζαντινός ιστορικός Μιχαήλ Ατταλιάτης ήταν ο πρώτος που ανέφερε τους Αλβανούς ως έχοντες λάβει μέρος σε εξέγερση εναντίον της Κωνσταντινούπολης το 1043 μ.Χ. και τους Αρβανίτες ως υποτελείς του Δούκα του Δυρραχίου. •

 

Οι Αρβανίτες λοιπον είναι Αλβανοί. 

 

Η  μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης  φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά.

 

Στην ουσία δεν διαφέρουν στη προέλευση, φυλετική καταγωγή, θρησκεία, γλώσσα και Εθνική συνείδηση. • Στη συνέχεια θα παραθέσουμε τα στοιχεία που μας βοήθησαν να σχηματίσουμε την άποψη αυτή. 

 

Θα αρχίσουμε το ταξίδι με το τόπο που κάποιοι  Αλβανοί μοιράστηκαν για κάποιο διάστημα, την Ιλλυρία. • Η Ιλλυρία κατά την αρχαιότητα, ήταν, μία τεράστια περιοχή στο δυτικό μέρος της σημερινής βαλκανικής χερσονήσου εκεί που σήμερα είναι η Αλβανία, το Κόσσοβο, τα βόρεια Σκόπια, η Σερβία, η Βοσνία, η Κροατία και η Σλοβενία. Στη περιοχή αυτή κατοικούσαν εκατοντάδες φυλές Ιλλυριών, οι οποίοι μιλούσαν τις Ιλλυρικές διαλέκτους. •

O προσδιορισμός των ορίων της αρχαίας Ιλλυρίας είναι δύσκολος για τους ιστορικούς καθώς, πριν τη ρωμαϊκή κατάκτηση, ποτέ δεν είχαν ενοποιηθεί σε ένα βασίλειο. • Εκτός αυτού, τα σύνορα του βασιλείου δεν είναι σαφή. π.Χ. οι Δαλματοί, οι οποίοι έχουν ταξινομηθεί ως φυλή Ιλλυριών λόγω της γλώσσας, υπάγονταν στο βασίλειο της Ιλλυρίας για μικρό διάστημα και σύντομα αποσχίστηκαν κατά τη βασιλεία του Γένθιου. – Σημείωση- Γένθιος: Ήταν βασιλιάς ενός ιλλυρικού φύλου πιθανότατα των Αρδιαίων. Σε αντίθεση με τον πατέρα του Πλευράτο που ακολουθούσε συνεπή φιλορωμαϊκή πολιτική, εκείνος όταν τον διαδέχθηκε (μεταξύ των ετών 189-181 π.Χ.) στράφηκε εναντίον τους χρησιμοποιώντας ως όπλο την πειρατεία που επανεμφανίστηκε το180 π.Χ. στην Αδριατική. •

Το όνομα Ιλλύριοι το πήραν από τον Ιλλύριο, τον γιο του Κάδμου (ιδρυτή των Θηβών) και της Αρμονίας. Α, επίσης ήταν και 1ος Βασιλιάς της Ιλλυρίας. 

 

– Σημείωση – Κάδμος: Όταν ο Δίας απήγαγε την Ευρώπη, ο Κάδμος έψαξε για την αδερφή του, αλλά το Μαντείο των Δελφών του έδωσε διαταγή να σταματήσει το ψάξιμο και να ακολουθήσει μια αγελάδα κι όπου εκείνη σταματούσε, εκείνος να ίδρυε μια νέα πόλη.

Έτσι ιδρύθηκε από τον Κάδμο η πόλη των Θηβών. Ο Κάδμος σκότωσε ένα δράκοντα που φυλούσε μια πηγή γειτονικά της Θήβας. Με συμβουλή της Αθηνάς, σύμφωνα με άλλους μύθους, ο Κάδμος έσπειρε τα μισά δόντια του δράκου σε οργωμένο χωράφι και από τη γη φύτρωσαν άγριοι πολεμιστές που ονομάστηκαν Σπαρτοί. •

Οι πιο πολλές ανακαλύψεις της αρχαιολογικής σκαπάνης έχουν βγάλει ιλλυρικά ευρήματα στη βόρεια Ιλλυρία, ήτοι σε Σλοβενία, Σερβία κ.τ.λ • Πολλά από τα φύλα των Ιλλυρίων ήτανε καθαρά ελληνικά από αποικίες των Ελλήνων αλλά τα τρία πιο δυνατά ήτανε οι Αρδιαίοι που ήτανε κοντά στο Μαυροβούνιο και τη σημερινή Βοσνία, οι Αυταριάτοι στη σημερινή Σερβία τους οποίους κατέκτησαν οι Κέλτες, και οι Δαρδάνιοι, φύλλο θρακο-ιλλυρικό. •

 

ΙΛΛΥΡΙΟΙ= 

Από τις ελληνικές αποικίες παίρνανε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπως π.χ , το 516 π.Χ. ο Κλεοσθένης από την Επίδαμνο (Δυρράχιο) κέρδισε στους Ολυμπιακούς τον αγώνα του Τεθρίππου. – Σημείωση-Τέθριππος: Αυτός που σύρεται από 4 άλογα (ίππους). •

 

Ιστορικά οι Ιλλύριοι δημιουργούσαν προβλήματα στη Μακεδονία, ώσπου τους νίκησε ο Φίλιππος. • Η ιστορία Ιλλύριοι - Φίλιππος επανελήφθη με τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος αφού τους νικησε , πήρε μετά μερικούς μαζί του στην εκστρατεία της Ασίας. • 

 

Η πιο γνωστή Ιλλυρία βασίλισσα, η Τεύτα, της φυλής των Αρδιαίων έχει μείνει γνωστή για τις πολεμικές της συγκρούσεις με το Κοινό των Ηπειρωτών, αλλά μετά σύναψε ειρήνη μαζί τους. – 

 

Σημείωση - Το Κοινό Ηπειρωτών (αρχαία ελληνικά: Κοινὸν Ἀπειρωτᾶν) ήταν εθελοντική συμμαχία σε επίπεδο ομοσπονδίας των ετερογενών πόλεων-κρατών της Ηπείρου της ελληνιστικής περιόδου. 

 

• Ας μιλήσουμε τώρα για  τους Αρβανίτες - Αλβανούς. 

 

Οι Αρβανίτες είναι πληθυσμιακή ομάδα της Ελλάδας. • Για την καταγωγή των Ελλήνων Αρβανιτών υπάρχουν πολλές θεωρίες οι περισσότερες από τις οποίες δεν είναι και τόσο αξιόπιστες.

 

Η πραγματικη καταγωγη των αρβανιτων-αλβανων

 

 

 

Η προπαγανδιστικη αποψη που προσπαθουν να περασουν στην διεθνη κοινοτητα  οι αρβανιτες - αλβανοι ειναι  ότι  είναι οι πραγματικοί ιθαγενείς του Ελλαδικού χώρου τους οποίους οι Έλληνες συνάντησαν ως Πελασγούς, κατά την κάθοδο τους. 

 

 

 Αρβανιτικη – Αλβανικη φυλη

 

 – Σημείωση - Πελασγοί : Το όνομα αυτό χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι αναφέρονταν στους πληθυσμούς αυτούς που θεωρούσαν προγόνους των Ελλήνων ή ως ανθρώπους που βρέθηκαν πριν από τους Έλληνες σε μέρη που σήμερα αποτελούν την Ελλάδα. χρησιμοποιούν όμως και για να περιγράψουν αμιγώς ελληνικούς πληθυσμούς. 

 

Σύγχρονοι ιστορικοί, αρχαιολόγοι και γλωσσολόγοι έχουν προσπαθήσει να συνδέσουν τους "Πελασγούς", έναν όρο με μάλλον ασαφές περιεχόμενο, με διάφορους υλικούς πολιτισμούς, γλωσσολογικές ομάδες κ.λ.π. αλλά πρόκειται περί άλυτου "προβλήματος".

 

 – Οι συνεχείς επεξεργασίες των ελληνικών παραδόσεων και μύθων καθιστούν δύσκολο το διαχωρισμό σαφών "αναμνήσεων ιστορικών γεγονότων" και μυθοπλασίας όσον αφορά τις πληροφορίες που δίνουν οι αρχαίοι συγγραφείς για τους Πελασγούς. •

 

Η πιο δημοφιλής θεωρία είναι αυτή που ανάγει την καταγωγή των Αρβανιτών, στους Τόσκηδες της νότιας Αλβανίας, •

 

 

Οι «φυλές» των Αλβανών. Ας τις γνωρίσουμε... 

 

 

 Οι Τόσκηδες αποτελούν τη μία από τις δύο μεγάλες εθνικές ομάδες των σημερινών Αλβανών (η άλλη είναι οι Γκέγκηδες, που ζουν στην βόρεια Αλβανία). 

 

– Σημείωση - Οι Τόσκηδες: Είναι ένα από τα έξη φύλα που υπάρχουν στην Αλβανία (Γκέγκηδες, Μαλισώροι, Μιρδίτες, Τόσκηδες, Λιάπηδες και Τσάμηδες). 

 

Οι Τόσκηδες απαντώνται στην Κεντρική και Νότια Αλβανία και είναι μουσουλμάνοι ή χριστιανοί ορθόδοξοι. Τα ήθη και τα έθιμά τους είναι όμοια με τα ελληνικά. – Είναι σχετικά κοντοί, μιλούν την τοσκική διάλεκτο της αλβανικής γλώσσας, η οποία έχει θεσμοθετηθεί ως η επίσημη γλώσσα της Αλβανίας, είναι λιγότερο εκδηλωτικοί, ενώ οι περισσότεροι απ` αυτούς ασχολούνται με την πολιτική, τις επιστήμες και τα γράμματα. 

 

Οι Τόσκηδες θεωρούν τους Γκέγκηδες ως τραχείς, πρωτόγονους, ασυμβίβαστους και ευέξαπτους, που δεν δέχονται εύκολα τους καταναγκασμούς και τις συνθήκες έλλειψης ελευθερίας. •

 

Ο Κοσμάς ο Θεσπρωτός στα χειρόγραφά του που εκδόθηκαν σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών – Ιωάννινα 1964, γράφει για τους Τόσκες: Ο Τόσκας είναι φιλόκαλος και εις τους πολέμους άφοβος και καρτερικός και αφού πιάσει μίαν θέσιν ή πύργον ή περιτείχισμα ή φρούριον, δύσκολα τον αποκρούεις, Εκεί αποθνήσκει. –

 

Σημείωση - Οι Γκέγκηδες: Ζουν στα βόρεια της χώρας, στην κοιλάδα του ποταμού Δρίνου (Μέλανος και Λευκού), κυρίως στην περιοχή της Σκόδρας. Κατά κανόνα είναι ανοιχτόχρωμοι με γαλανά μάτια και ομοιαζουν με τους Αρχαιους Ελληνες.

 

Σκληροί, βίαιοι και φιλοπόλεμοι οι Γκέγκηδες είναι ψηλοί και περισσότεροι μεγαλόσωμοι από τους Τόσκηδες. Μιλούν την γκεγκική διάλεκτο και είναι περισσότερο ατίθασοι και αυθόρμητοι απ` ό,τι οι Τόσκηδες.

 

Είναι Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. – Δημιουργούν ισχυρές οικογένειες (πατριές), και δείχνουν απόλυτη υποταγή στον αρχηγό. – Ακολουθούν πιστά τα ήθη, έθιμα και τις παραδόσεις τους και δεν διστάζουν να έρθουν σε σύγκρουση με το κράτος και το νόμο. – 

 

 

Η προέλευση των Αλβανών και η θέση τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία 

 

 

Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι Γκέγκηδες αποτελούσαν τάγματα άτακτων του τουρκικού στρατού, που τον ακολουθούσαν με στόχο τη λαφυραγωγία. – 

 

Ως γνωστόν, υπάρχει έντονη διαφοροποίηση ανάμεσα στους Γκέγκηδες και τους Τόσκηδες από φυλετικής και πολιτισμικής ενώ η τόσκικη και η γκέγκικη διάλεκτος παρουσιαζουν μερικες διαφορές. • 

 

Οι Αρβανίτες λοιπόν, σύμφωνα με πολλούς μελετητές, αποτελούν τους Τόσκηδες που μετανάστευσαν από τη ευρύτερη περιοχή της Νότιας Ιλλυρίας στην Ελλάδα. 

 

• Η εκδοχή αυτή εξηγεί το γεγονός ότι οι Αρβανίτες μπορούν να συνεννοηθούν σε κάποιο βαθμό μιλώντας αρβανίτικα μόνο με τους Τόσκηδες, ενώ η συνεννόηση με τους Γκέγκηδες είναι ποιο δυσκολη. 

 

Αρα ειναι καθαροαιμοι αλβανοι....

 

 

Η πραγματικη καταγωγη των αλβανων 

 

 

Μεταναστεύσεις: Μετακινήθηκαν κυρίως στη κεντρική και νότια Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, ιδίως μεταξύ του 13ου και 16ου αιώνα λόγω διαφόρων συνθηκών της εποχής. • 

 

Να σημειωθεί εδώ ότι οι μετανάστες εκείνοι,  ονόμαζαν τους εαυτούς τους Αρβανίτες, απο την γενέτειρά τους,  την περιοχη Αρβανον  δηλαδή Αρβανιτιά. • 

 

Αρβανίτες τους ονόμασαν οι ηδη εποικοι της Ελλάδας, όπως συνήθως ονομάζουν κάποιον που πάει από άλλο μέρος, κατά το Σοφικίτες, Βατικιώτες, Υδραίοι, Ποριώτες και άλλοι, από τον τόπο προέλευσης. • 

 

Οι λόγοι που οδήγησαν τους Αρβανίτες στη μετανάστευση του 13ου αιώνα ήταν κοινωνικοπολιτικοί. • 

 

 

1. Η ερήμωση της Ελλάδας και ο αφανισμός των Ελλήνων 

 

 

2.  Δημιουργία ενός έθνους «ελλήνων»

 

 

Όταν δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Ηπείρου στις αρχές του 13ου αιώνα, οι Αλβανοί μισθοφόροι στρατιώτες πολεμούσαν με το μέρος της Ηπείρου εναντίον των Σλάβων και των Βενετών. • Για τις υπηρεσίες που προσέφεραν οι Αλβανοί κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων, η αλβανική αριστοκρατία πήρε σημαντικούς αυλικούς τίτλους.

 

. • Αυτοί οι Αλβανοί αριστοκράτες, τοποθετούνταν επικεφαλής πολλών περιοχών, διαβρώνοντας έτσι σταδιακά το παλιό βυζαντινό διοικητικό σύστημα •

Από παραδοσιακοί πατριαρχικοί αρχηγοί μεταλλάσσονταν σε άρχοντες. – 

 

Σημείωση - Δεσποτάτο της Ηπείρου: ήταν ένα από τα κράτη που προέκυψαν από την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά την Δ΄ Σταυροφορία το1204. – Μαζί με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας θεωρούσε ότι είναι νόμιμη συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. – Αρχικά περιελάμβανε τα εδάφη της Ηπείρου και της Αιτωλοακαρνανίας. Γρήγορα επεκτάθηκε στα Ιόνια Νησιά καθώς και σε σημαντικά τμήματα της Αλβανίας, της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης. – 

 

Από τα μέσα του 13ου αιώνα άρχισε να συρρικνώνεται στα αρχικά του όρια, ενώ κατά διαστήματα υποτάχθηκε στους Σέρβους και στο κράτος της Νικαίας. – Στα μέσα του 15ου αιώνα κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς. Έχοντας αρχικά ως έδρα την πόλη της Άρτας και αργότερα τα Ιωάννινα διοικήθηκε διαδοχικά από Βυζαντινούς, Σέρβους και Ιταλούς ηγεμόνες. – Η φεουδαλική υπόσταση του κράτους οδήγησε συχνά τους ηγέτες του σε μία σειρά συμμαχιών, επιγαμιών και συγκρούσεων, με Φράγκους, Ιταλούς, Βουλγάρους και Βυζαντινούς ηγεμόνες του κράτους της Νίκαιας καθώς και με Αλβανούς και Βλάχους φυλάρχους. https://upload.wikimedia.org/.../1280px... 

 

ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΗΠΕΙΡΟΥ 

 

Το καινούργιο καθεστώς που επέβαλλαν οι άρχοντες αυτοί στη γη, αποστερούσε την περιουσία από τους κατοίκους που συχνά έχαναν και την ελευθερία τους πωλούμενοι ως σκλάβοι. • 

 

Προσπαθώντας να ξεφύγουν από την νέα αυτή κατάσταση, οι Αρβανίτες υποχρεώθηκαν να αποκτήσουν νομαδικές συνήθειες. Βλέπανε τη μετανάστευση ως μοναδική λύση στα προβλήματα που δημιουργούσε η μονοπώληση των αλβανικών εδαφών από τους Αλβανούς άρχοντες που γίνονταν όλο και πιο βίαιοι. • Ατομικά ή συλλογικά, η αρβανίτικη αυτή μετανάστευση εμφανίζεται ως αντίδραση φυγής σε μία κοινωνική καταπίεση που είχε γίνει αφόρητη. •

 

Πέρα όμως από τις μεταβολές αυτές που τάραξαν σε βάθος την κοινωνία τους, μία ακόμη αιτία εκπατρισμού αποτελούσε πλέον η οθωμανική εισβολή. • 

 

Μετά την Άλωση της Πόλης, ο Μωάμεθ ο Πορθητής, κατά την επικράτησή του στην Πελοπόννησο, 1459 και 1460, έδωσε εντολή να εξολοθρευτούν οι Αρβανίτες αυτοί γιατί ήταν Χριστιανοί. • Έτσι οι Αρβανίτες που ζούσαν στο Ναύπλιο και τον εύφορο αργολικό κάμπο, έφυγαν εκ νέου προς την Τροιζηνία, τον Γαλατά, την Τροιζήνα, τον Πόρο, στα Μέθανα και τα άλλα χωριά. • Ακόμη την Ύδρα και τις Σπέτσες. Καθώς και σε νησιά του Αιγαίου.

 

• Ένας τρίτος εποικισμός έγινε το 1540, όταν παραδόθηκαν και οι υπόλοιπες Ενετικές κτήσεις στους Τούρκους, κυρίως της Μονεμβασίας. •

 

Από την Γαλλική εγκυκλοπαίδεια, γραμμένη από επιτροπή Σοφών υπό την εποπτεία του Ιππότη D' Arteau, μεταφρασμένη κατ΄ επιτομή από τη Γαλλική, το έτος 1862, διαβάζουμε: • 

 

ΑΛΒΑΝΙΑ: υπό των νεωτέρων γεωγράφων καλείται μία των επαρχιών της Ευρωπαϊκής Τουρκίας εκτεινομένη παρά το Αδριατικόν και το Ιόνιον πέλαγος και περιλαμβάνουσα δύο διακεκριμένας Επαρχίας των αρχαίων γεωγράφων την Ιλλυρίαν και Ήπειρο . • 

 

Η χώρα αυτή κατά τόν μεσαίωνα εκαλείτο Αρβανέσση νύν δε καλείται Αρναούτ μέν υπο των Οθωμανών, Σκίπερη δέ υπό τών εγχωρίων ήτοι των Αλβανών οίτινες και εαυτούς όνομάζουσι σκιπετάρους. 

 

•αρα ειναι αλβανοι οι αρβανιτες ...

Γιατι προσπαθουν να περασουν το μυνημα οτι ειναι ελληνες;.

Οί κάτοικοι της εκτεταμένης ταύτης επαρχίας διαφέρουσιν από αλλήλων κατά τε την εθνικότητα την γλώσσαν και την θρησκείαν διότι το μέν μεσημβρινόν μέρος της Αλβανίας ήτοι την κυρίως Ήπειρον οικούσιν οί Αρβανιτες Ηπειρώται, όντες και Ομόθρησκοι με τους λοιπούς Έλληνας, το δε αρκτικόν ήτοι την Ιλλυρίαν, ήτις και δύναται νά ονομασθεί κυρίως Αλβανία κατοικούσιν οί Αλβανοί ανάμικτοι οντες μετά Σέρβων • 

 

Εκτός της αλβανικής γλώσσης η οποία διαιρείται εις πολλάς διαλέκτους και ιδιώματα, λαλείται έτι εν τη Αλβανία η Ελληνική, και η Τουρκική κλπ . 

 

-----------------------

 

 • Στις αρχές του 20ουαιώνα ο πρωθυπουργός της Σερβίας Πάσιτς δήλωνε περί του Αλβανικού ζητήματος, σε συνέντευξη που έδωσε στην Γαλλική εφημερίδα "Χρόνος": • 

 

"Οι Αλβανοί ουδέποτε είχον ιστορικόν βίον και ουδέποτε υπήρξε Αλβανία με την γεωγραφική έννοιαν ήν δίδουσι σήμερον οι εν Ευρώπη, μάλιστα δε οι προπαγανδισταί. • 

 

Ανεξαρτήτως από το ζήτημα περί καταγωγής και γλώσσης των Αλβανών, είναι βέβαιον ότι είτε Ιλλυριοί ήσαν ούτοι αρχαιώθεν είτε μετανάστες εξ Ασίας, πολιτικόν βίον ουδέποτε έσχον". 

 

• Βεβαίως τα λεγόμενα του Σέρβου πολιτικού και μάλιστα πρωθυπουργού, ο καθένας θα περίμενε να κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες. •

 

----------------------------

 

To 130 M.X. ο πανεπιστήμων Ρωμαίος πολίτης της Αλεξάνδρειας, Κλαύδιος, Πτολεμαίος Έλληνας όμως, αφού έγραφε στα ελληνικά, ασχολείται με την Ιλλυρία και βρίσκει μια καινούργια πόλη την Αλβανόπολις και τους κάτοικούς της τους Αλβανούς. – 

 

 

Σημείωση – Αλβανόπολις: Ασήμαντη κωμόπολη που εμφανίστηκε για λίγο περί το 150 μ.Χ. και έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη της. Οι ιστορικοί υπολογίζουν ότι θα πρέπει να υπήρχε στα παράλια της Αδριατικής, στο ύψος της σημερινής Κρόϊας. •

 

Την κρίσιμη περίοδο 1100 – 1400 μ.Χ. όπου δραστηριοποιούνται με πολλούς τρόπους οι. Αρβανίτες, γνώριζαν την Αλβανόπολη οι οποίοι είναι από το Άρβανον της Αλβανίας. •

 

Οι Αρβανίτες έπαιξαν κυρίαρχο και ουσιαστικό ρόλο τόσο κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 όσο και στη διαμόρφωση του ελληνικού κράτους στη συνέχεια. •

 

Πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή (επανάσταση του 1821) με το όνομα Αρβανίτες ονομάζονταν οι Αλβανοί (τουρκαλβανοί) που πολεμούσαν στο πλευρό των Τούρκων ή του Αλή Πασά ή και αυτόνομα ως ληστές. • 

 

Αρβανίτες επίσης αποκαλούνταν διάφοροι χριστιανοί μισθοφόροι των Βαλκανίων ανεξαρτήτως εθνότητας. • 

 

Το μπέρδεμα Αρβανίτες και Αλβανίτες που έγινε κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας είχε σαν αποτέλεσμα να τους ονόμαζαν όλους Αρβανίτες. • 

 

Μια απόδειξη είναι ότι και ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του, όταν αναφέρει τη λέξη «Αρβανίτης» εννοεί «Τουρκαλβανός». • 

 

------------------------------------

 

-ΓΛΩΣΣΑ=:

Θα παραθέσουμε τις πιθανές προελεύσεις. 

• Οι σημερινοί Αλβανοί χαρακτηρίζουν την αρβανίτικη γλώσσα ως αρχαία αλβανικά. 

 Το 1908 γράφτηκε από τον ίδιο Μάρκο Μπότσαρη (ηλικία 19 ετών) χειρόγραφο λεξικό. •

Είχε μάθει από μικρός γραφή και ανάγνωση με δάσκαλο τον καλόγερο Σαμουήλ στην επίσημη γλώσσα των Σουλιωτών την ελληνικη αλλα με μητρικη την Αρβανιτικη . •

 

Το λεξικό γράφτηκε μετά από πρωτοβουλία του Γάλλου πρέσβη Πουκεβίλ που ενδιαφερόταν για σύνταξη τέτοιου λεξικού. Το λεξικό όπως γράφει ο ίδιος Μπότσαρης είναι της Ρωμαικής και Αρβανίτικης απλής. •

 

Την λέξη Ρωμαίος (Έλληνας) την αναφέρει και την αποδίδει ως ‘καούρ’. • 

 

Απηχεί τα αρβανίτικα όπως εμιλούντο την εποχή αυτή από τους αρβανίτες της Θεσπρωτίας και Πρέβεζας και τους Σουλιώτες. • Το λεξικό είναι κατατεθειμένο στην Εθνική βιβλιοθήκη των Παρισίων στο τμήμα Έλλην. •

 

 Μία πιθανή προέλευση της αρβανίτικης είναι ότι οι Τόσκηδες οι οποίοι ζούσαν ανάμεσα σε Αλβανικά φύλα υιοθέτησαν και προσάρμοσαν, στις ανάγκες τους την Αλβανική γλώσσα, αναμειγνύοντας και  δημιουργώντας ίσως έτσι την αρβανίτικη διάλεκτο. 

 

• Είναι αξιοσημείωτο να τονίσουμε ότι η αρβανίτικη γλώσσα ακούστηκε πολλές φορές και μέσα στην Βουλή των Ελλήνων. • Ο Ιστορικός Γ. Βλαχογιάννης, για παράδειγμα, αναφέρει ότι κάποια στιγμή οξύνθηκαν τα πνεύματα κατά την διάρκεια συνέλευσης και ένας Αγωνιστής του 1821 αναγκάστηκε να επέμβει μιλώντας σε Αρβανίτικη γλώσσα, προκειμένου να κατευνάσει την ατμόσφαιρα. 

 

• Σήμερα, η εν λόγω γλώσσα χρησιμοποιείται από 30.000-150.000 περίπου Αρβανίτες και πολλοί από αυτούς ζουν στην Πελοπόννησο, έχοντας ομογενοποιηθεί με τον γηγενή πληθυσμό ή στην Σικελία, όπου υπάρχουν ακόμη αρβανίτικα χωριά. •

• Τα αλβανικά είναι μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα που μιλιέται από περίπου 7 εκατομμύρια άτομα κυρίως στη Βαλκανική και Τουρκία. 

 

• Η ακριβής γεωγραφική προέλευση της αλβανικής γλώσσας δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα γνωστή. • 

 

Υφίστανται δύο κύριες διαλέκτοι τα γκέγκικα στο βορρά,και τα τόσκικα στο νότο με γεωγραφικό όριο το Γενούσο ποταμό (Σκουμπίνη) στην κεντρική Αλβανία. •

 

Η πρώτη επιβεβαιωμένη, γραπτή μαρτυρία της Αλβανικής είναι του έτους 1462 και προέρχεται από γράμμα του αρχιεπισκόπου του Δυρραχίου, Παύλου Αγγέλου, [Paulus Angelus, στα αλβανικά Pal Engjëll]. •

 

Από τότε που άρχισε να γράφεται η Αλβανική γλώσσα χρησιμοποιήθηκαν πολλά αλφάβητα για την της, με πρώτο μάλλον το ελληνικό μαζί με το οποίο κατόπιν χρησιμοποιήθηκαν τα λατινικά, κυριλλικά, αλλά και το οθωμανικό ή τουρκοαραβικό, πριν επικρατήσει η χρήση του λατινικού αλφαβήτου, το οποίο χρησιμοποιείται έως σήμερα. • 

 

Εξετάζεται η δυνατότητα τα αλβανικά να έχουν εξελιχθεί από μια παλαιο-βαλκανική γλώσσα, αλλά μέχρι σήμερα είναι άγνωστο αν είναι έτσι και αν ναι, ποια είναι αυτή ακριβώς. 

 

Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ούτε μία επιγραφή στα ιλλυρικά και το μόνο που έχουμε είναι ένας μικρός αριθμός λέξεων μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού που αναφέρονται σε κλασσικές πηγές, και πολυάριθμα παραδείγματα ιλλυρικών τοπωνυμίων, ανθρωπωνυμίων, εθνωνύμων και υδρωνύμων • 

 

• Η Τοσκική διάλεκτος που όπως είδαμε συγγενεύει με την Αρβανίτικη της Ελλάδας , είναι και η επίσημη γλώσσα του Αλβανικού κράτους. •

 

Θρησκεία: 

Σύμφωνα με την έκδοση World Factbook της CIA αναφερόμενη στην Αλβανία το 56,7% του πληθυσμού δηλώνει μουσουλμάνος το 6,8% χριστιανός Ορθόδοξος και 10% καθολικός. •

Εν αντιθέσει νε τους Αλβανούς οι Αρβανίτες είναι στη συντριπτική πλειονότητα τους Χριστιανοί Ορθόδοξοι. • 

 

Εθνική συνείδηση:

 Σήμερα οι απόγονοι των Ελλήνων-Αρβανιτών που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα πριν 650 χρόνια, έστω κι αν κάνουν "Αρβανίτικους" Συνδέσμους και Συλλόγους, δεν δέχονται καν ότι είναι Αρβανίτες - Αλβανοί, αλλά Έλληνες από την Αλβανία • 

 

Από αυτούς τους Έλληνες – Αρβανίτες, - προήλθε μεγάλος αριθμός αγωνιστών του 1821 καθώς και σημαντικών προσωπικοτήτων της Ελληνικής κοινωνίας. • 

 

 • Οι Έλληνες Αρβανίτες συνέβαλαν τα μέγιστα στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 , στη πολιτική ζωή του τόπου αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς. Θα αναφέρουμε κάποιους από αυτούς:  Ανδρέας Μιαούλης ή Ανδρέας Βώκος, ναύαρχος, αργότερα πολιτικός.  Αθανάσιος Μιαούλης γιος του προηγουμένου, στρατιωτικός, Πρωθυπουργός.  Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η μόνη γυναίκα μέλος της Φιλικής εταιρίας.  Παύλος Κουντουριώτης ναύαρχος, αργότερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας  Κίτσος Τζαβέλας Ήρωας του 21  Μάρκος Μπότσαρης Ήρωας του 21  Γεώργιος Καραι  Γεώργιος Κουντουριώτης, Αγωνιστής, πλοιοκτήτης και αργότερα Πρωθυπουργός  Δημήτριος Βούλγαρης πολιτικός του 19ου αιώνα. Διετέλεσε 8 φορές πρωθυπουργός σε διάστημα μίας 20ετίας.  Αντώνιος Κριεζής, ναύαρχος αργότερα Πρωθυπουργός.  Αλέξανδρος Κορυζής, Ναυτικός, αργότερα Πρωθυπουργός και άλλοι σημαντικοί Έλληνες όπως οι  Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος  Θεόδωρος Δ. Πάγκαλος, αξιωματικός του στρατού, πολιτικός και δικτάτορας.  Θεόδωρος Πάγκαλος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, μέλος του ΠΑΣΟΚ  Μελίνα Μερκούρη, ηθοποιός και πολιτικός.  Έλλη Λαμπέτη ηθοποιός  Σπύρος Λούης Μαραθωνοδρόμος  και άλλοι 

 

• Ήθη, Έθιμα και χαρακτηριστικά : 

 

Οι Αρβανίτες ήταν λαός σκληρός, πολεμοχαρής και λιτός, με κύρια απασχόληση την κτηνοτροφία (χαρακτηριστικό δωρικό στοιχείο) και την αγροτιά. • Η Κοινωνία τους είναι κλειστή μη δεχόμενη επιμειξίες. Οι διάφορες φατρίες είναι μια ακόμη δωρική μορφή κοινωνικής συγκρότησης. • Πάρα πολλά κοινά στοιχεία παρουσιάζουν οι Έλληνες Αρβανίτες με τους Σφακιανούς της Κρήτης και από φυλετικής απόψεως και από πλευράς κουλτούρας • 

 

Είναι γνωστό ότι και οι Σφακιανοί  κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι ασχολούνται με την κτηνοτροφία καθώς επίσης και ότι είναι ανυπότακτοι και πολεμοχαρείς. 

 

 Η Besa (πίστη) φέρεται να είναι μία από τις τρεις πατροπαράδοτες αρετές του Αρβανίτη, ενώ η τιμή και ο ανδρισμός είναι οι άλλες δύο. 

 

• Η παραβίαση της «μπέσας», της προφορικής δηλαδή υπόσχεσης ή συμφωνίας, είναι αδιανόητη για τους αρβανίτες. 

 

• Τρία φοβερά ελαττώματα των Αρβανιτών αναφέρονται: •

1) Η ισχυρογνωμοσύνη: το πιο γνωστό ελάττωμα του Αρβανίτη η ξεροκεφαλιά ή ισχυρογνωμοσύνη, το πείσμα του. Είναι γνωστή η φράση: «Αρβανίτικο κεφάλι» που σημαίνει «αγύριστο κεφάλι», αλλά και το ανέκδοτο που αναφέρει ότι ένας αρβανίτης που δεν ήθελε το καρφί που κάρφωνε ένας άλλος να «βγει» στο πίσω μέρος του τοίχου και γι’ αυτό εκεί έβαλε «κόντρα» το κεφάλι του! • 

 

2) Η διχόνοια και οι εσωφυλετικές συγκρούσεις. •

 

3) Η καχυποψία και η δυσπιστία των Αρβανιτών. • Η παράδοση της βεντέτας εξακολουθεί να υπάρχει στη κοινωνία των σημερινών Αρβανιτών αλλά πολύ λιγότερο από παλαιά , σε αντίθεση με τους Σφακιανούς, όπου έχει διατηρηθεί αναλλοίωτη και η αντεκδίκηση (βεντέτα) είναι νόμος ιερός. • Ένα ακόμη κοινό χαρακτηριστικό στοιχείο μεταξύ Σφακιανών και Αρβανιτών είναι ορισμένα ενδυματολογικά στοιχεία . Η χαρακτηριστική μαύρη ενδυμασία των Σφακιανών έχει διατηρηθεί ατόφια μέχρι και σήμερα. • Στους Έλληνες Αρβανίτες τα παλαιότερα χρόνια συναντούμε τα μαύρα σκουφιά, χαρακτηριστικό των Αρβανιτών των παλαιότερων χρόνων. •

 

 

Από μία ατόφια μαρτυρία του 19ου αιώνα αναφέρεται ότι τρεις Αρβανίτες είχαν πάει σε μία Μονή για να γίνουν μοναχοί. Ο ηγούμενος της Μονής μόλις τους είδε κατάλαβε αμέσως ότι ήταν Αρβανίτες από τα χαρακτηριστικά μαύρα σκουφιά τους. 

 

• Οι Αρβανίτες ήταν οργανωμένοι σε φάρες, κυρίως κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. – Σημείωση –Φάρες Η φάρα είναι μια μορφή κοινωνικής οργάνωσης με βάση την καταγωγή (δυναστεία). 

 

• Στην κορυφή της ιεραρχίας ήταν ένας οπλαρχηγός και η φάρα έπαιρνε το όνομά του (π.Χ. Μπότσαρη). • Στα αρβανίτικα χωριά η κάθε φάρα έπρεπε να κρατάει γενεαλογικά αρχεία τα οποία διατηρούνται μέχρι σήμερα ως ιστορικά ντοκουμέντα σε τοπικές βιβλιοθήκες. •

 

Συνήθως υπήρχαν περισσότερες από μία φάρες σε ένα χωριό, και μερικές φορές οργανώνονταν σε φατρίες με αντικρουόμενα συμφέροντα. • Αυτές οι φατρίες δε διαρκούσαν πολύ, γιατί κάθε αρχηγός φάρας ήθελε να είναι αρχηγός της φατρίας και δεν δεχόταν να διατάζεται από άλλον. 

 

• Οι Σουλιώτες είχαν και αυτή την Αρβανίτικη μορφή κοινωνικής οργάνωσης που βασιζόταν στην οικογενειοκρατία, τη λεγόμενη φάρα (πατριά). Σπουδαιότερες εξ αυτών ήταν η φάρα του Μπότσαρη και του Τζαβέλα. Κάθε φάρα είχε τον δικό της αρχηγό του οποίου το αξίωμα ήταν κληρονομικό κατ΄ αρρενογονία. • 

 

• Οι αρχηγοί των “φαρών” συγκροτούσαν μια μορφή κυβέρνησης που λεγόταν «Κριτήριο της Πατρίδας» με κύριο καθήκον να κρίνει επί παντός και να αποφασίζει σχετικά, με αναμφίβολα και δικαστική εξουσία που βασιζόταν στο έθιμο. •

Ανώτατη εξουσία ασκούσε το «Γενικό Συνέδριο» στο οποίο λάμβαναν μέρος εκτός από τους αρχηγούς των οικογενειών και κάθε Σουλιώτης που είχε διακριθεί σε ανδραγαθία. Πρωτεύουσα ήταν το Σούλι όπου και γίνονταν οι συνελεύσεις των δύο παραπάνω οργάνων. •

 

Για τα ήθη και τα έθιμα των Σουλιωτών έγραψε ο Χριστόφορος Περραιβός όταν στάλθηκε εκεί από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη για να τους μυήσει στο ξεσηκωμό του Γένους. – Σημείωση – Χ. Περραιβός γεννήθηκε το 1773 στους ΠαλαιούςΠόρους της Πιερίας. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας του ήταν Χατζηβασιλείου που το έκαμε Περραιβός από την αρχαία ονομασία της πόλεως που καταγότανε. Ήταν Έλληνας στρατιωτικός, πολιτικός, αγωνιστής του εικοσιένα, δάσκαλος, στιχουργός και συγγραφέας πολεμικών απομνημονευμάτων. Στενός συνεργάτης του Ρήγα Βελεστινλή. • 

 

Σημειώνει λοιπόν ο Περραιβός: «Κανένας από τους Σουλιώτες καμμίαν τέχνην ή πραγματείαν δεν μεταχειρίζεται, παρά όλη τους η γύμνασις από παιδιόθεν είναι εις τα άρματα. Με αυτά τρώγουν, με αυτά κοιμούνται, με αυτά ξυπνούν». • Γενικά οι Σουλιώτες επιδείκνυαν τυφλή υπακοή και πειθαρχία στους αρχηγούς τους στην περίοδο των πολέμων τους. • Θεωρούσαν την ελευθερία πολυτιμότερη της ζωής τους. • 

 

Τα δε ήθη τους ήταν πολύ αυστηρά. Σέβονταν τις γυναίκες τους, τιμούσαν τους διακρινόμενους σε μάχες, περιφρονούσαν τους δειλούς όπως και τις γυναίκες αυτών. • Μία απλή υπόνοια για την ηθική μιας γυναίκας αρκούσε για να λιθοβοληθεί με απόφαση του αρχηγού της φάρας. Σε περίπτωση μοιχείας τη μοιχαλίδα την έβαζαν μέσα σε τσουβάλι (σάκκο) και την γκρέμιζαν σε φαράγγι του Αχέροντα. • 

 

Οι Σουλιώτες διακρίνονταν για τις υποσχέσεις και συμφωνίες τους που θεωρούσαν ιερές (μπεσαλήδες), και θανάτωναν όσους παρέμβαιναν τις αρχές τους. . •

Γενικά όμως ήταν γενναίοι, ριψοκίνδυνοι, ευσταλείς, γρήγοροι, φιλελεύθεροι, αρκετές φορές μεγαλόψυχοι, φιλοπάτριδες.

 

01. Η ερήμωση της Ελλάδας και ο αφανισμός των Ελλήνων

 

1.Κυρία Αρβελέρ, τι ήταν το ’21; 

 

2. Οι Σουλιώτες ήταν Αλβανοί λένε ιστορικοί σε Ελλάδα και Αλβανία! 

 

3. Η ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ

 

4. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑΣ

 

5. Αρβανιτικη – Αλβανικη φυλη

 

6. Η πραγματικη καταγωγη των αρβανιτων-αλβανων

 

7. Ιστορία των Αρβανιτών και της αρβανίτικης γλώσσας

 

8. ZORBA THE CHRISTIAN

 

9. Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ

 

10. Τι σημαίνει «ελληνική εθνική συνείδηση»;

 

11. ανθελληνικες μειονοτητες

 

12. Με το ζορι ΕΛΛΗΝΕΣ

 

13.  Αρβελέρ.Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες

 

14. Οι σημερινοί Έλληνες είναι μείγμα λαών

 

15. Αρβανίτικα επώνυμα: Από πού προέρχονται και τι σημαίνουν

 

16.  Ελληνικα επωνυμα απο αρβανιτικα παρατσουκλια

 

17. Οι αρβανιτες της σκοπελου και κασου

 

 

 

 https://www.facebook.com

 

 

 

 

theologos vasiliadis