ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ ΑΜΑΝΕ ΓΙΟΥΝΑΝΙΣΤΑΝ...
Γιάννης Ντουνιάς (dünya στα τούρκικα,
στα οποία σημαίνει κόσμος...).
The voice of Greece:
Από το Μπιρ Αλλάχ,
στο σεβντά του Ντουνιά
«Σαν βγαίνει ο Χότζας στο τζαμί,
αργά σαν σουρουπώνει
κι όταν ακούω Μπιρ Αλλάχ,
Μπιρ Αλλάχ,το στήθος μου ματώνει...».
Σημείωση:
Μπιρ Αλλάχ στα τούρκικα σημαίνει:
«ένας είναι ο θεός» (αναφέρεται στον Αλλάχ).
στης καρδιάς εκεί το βάθος
κι όταν σε πονάει το λάθος,
λέγεται σεβντάς».
Η ελπίδα για
τη διάσωση του τουρκορωμέικου λαϊκού τραγουδιού βρίσκεται στους
εναπομείναντες χασικλήδες ρεμπέτες εξ ανατολών και στους
τσιφτετελομπουζουκτζήδες.
Και για να γίνει τζερτζελές και να μερακλώσετε, ακούστε κι αυτό:
«Γυφτοπούλα στο χαμάμ
κι εγώ πλερώνω ντιρ ταμάμ
όσα όσα τα πλερώνω
να σε γλέπω ντιρ ταμαμ
Για να μπείς να κάνεις μπάνιο
να μην πέσω κι αποθάνω
τσίμπι ρίμπι για Αλλάχ».
Παρατηρείστε στο εξώφυλλο του δίσκου το «The voice of Greece» και τους αρχαίους ελληνικούς κίονες...
Η ανατολική τουρκοαραβοπερσική μουσική, που έχει βαπτιστεί ελληνική από τους φελαχοποιημένους βαλκάνιους τουρκορωμιούς προγόνους μας και παίζεται εδώ και μία τουλάχιστον εκατονταπενηνταετία, καλά κρατεί στο πάλκο της Τουρκορωμιοσύνης.
(Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η ινδική και τούρκικη ...ελληνική μουσική).
Από τα «Το βαπόρι απ' την Περσία», τη «Ζιγκουάλα», το «Σήκω χόρεψε κουκλί μου», το «Ταξίμ ζειμπέκικο», τη «Ζαΐρα», τη «Μαντουβάλα», το «Καραπιπερίμ», το «Μπιρ Αλλάχ» και τα τόσα άλλα τούρκικα τραγούδια, φθάσαμε στο «Σεβντά» του λαϊκού μας τραγουδιστή με το εβραιο-τούρκικο όνομα, Γιάννη Ντουνιά.
Μεγάλη εξέλιξη και πρόοδος...
Εκμέκ καταΐφι καϊμάκι, σάμαλι, μπακλαβάς, σεκέρ παρέ, σαραγλάκια,
χανούμ μπουρέκ. Αχ Τουρκορωμιοσύνη μου, με τα σερμπέτια σου...
«Μες της πόλης τα στενά μια χανούμισσα γλυκιά
μου ΄χει κάψει την καρδιά.
Αχ Καραπιπερίμ, πιπερίμ, πιπερίμ,
έσμερ σεκερίμ, σεκερίμ, σεκερίμ,
άσε πια τα πλούτη και τον Ιμπραήμ».
συγκρότημα της Τουρκορωμιοσύνης, τους Locomondo.
Έτσι κι εσύ μπουζουκτζή με τσαμπουκά, ρεμπέτ ασκέρι μου, μεμέτη καραμπουζουκλή μου, για χαμπίμπι για λελέλι, χόρεψέ μου τσιφτετέλι.
Τουρλού
μπαχτσίς, τσογλάν χασίς, αχταρμά κεμπάπ με μπόλικο τζατζίκ, φερεντζέ
σκεμπέ, μπαχτσέ τσιφλίκ, εκμεκ μπακλαβά τίγκα στο σιρόπ...
Γιαβρούμ...
Η Άννα Γούλα σατυρίζει τα «ντέρτια» της Τουρκορωμιοσύνης.
Ούστ από δω ρεζίληδες, ραγιάδες καραγκιόζηδες, ανάξιοι τριτοκοσμικοί τουρκορωμιοί.
theologos vasiliadis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου