ΣΗΜΑΙΕΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ

 ΣΗΜΑΙΕΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ

 

 

Ενδεικτικές της σύγχυσης στους εγκεφάλους  των σύγχρονων ρωμιών

 

Στο πλαίσιο του εθνικού οίστρου, που κυριεύει παραμονές των εθνικοθρησκευτικών εορτών τους ρωμιούς, παρατηρείται ένα γραφικό φαινόμενο, που ολοένα και γίνεται πιο έντονο τα τελευταία χρόνια.

Σε καίρια σημεία μεγάλων οδικών αρτηριών των πόλεων, ρομά, πακιστανοί κ.λπ. πουλάνε τις γνωστές γαλανόλευκες σημαίες του προτεκτοράτου Ελλάδα — κινέζικης κατά κανόνα κατασκευής. Μαζί με αυτές όμως, πωλούνται και πολλές κιτρινόμαυρες σημαίες με το δικέφαλο αετό, καθώς και κάποιες μπορντό, επίσης με δικέφαλο αετό και με ένα μεγάλο κίτρινο σταυρό και τέσσερα σύμβολα, που μοιάζουν με Β. 

 

Αυτές οι σημαίες είναι ενδεικτικές της σύγχυσης που επικρατεί στους εγκεφάλους των ρωμιών. Ουδεμία σχέση έχουν με την εορταζόμενη επέτειο, ούτε όμως και με το Βυζάντιο, όπως είναι η κοινή πεποίθηση, πολύ δε περισσότερο, δεν έχουν καμία σχέση με την ελληνική ιστορία και παράδοση.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Η επίσημη σημαία του κράτους

 

 

 

 

 

 

 

 

Η επιλογή των χρωμάτων και της μορφής της σημαίας του κράτους μας, αποτελεί έναν ακόμα μύθο της Ρωμιοσύνης, οι νεαροί μαθητές της οποίας διδάσκονται στα σχολεία, ότι τα χρώματά της συμβολίζουν δήθεν το γαλάζιο της θάλασσας του Αιγαίου και το λευκό των κυμάτων, ενώ οι εννέα λωρίδες της, τις συλλαβές της φράσης «ελευθερία ή θάνατος».

 

Η πλειονότητα των σημερινών κατοίκων της Ελλάδας αγνοούν την πραγματικότητα, ότι δηλαδή τα χρώματα της σημαίας της σύγχρονης Ελλάδας (μπλέ και άσπρο) καθορίστηκαν από τον Όθωνα, για να ταιριάζουν με τα χρώματα της σημαίας της Βαυαρίας, ενώ η μορφή της (πέντε μπλέ και τέσσερις λευκές οριζόντιες λωρίδες με σταυρό επάνω αριστερά) καθορίστηκε από τον αγγλόφιλο Αλ. Μαυροκορδάτο κι αποτελεί απλή αντιγραφή της σημαίας των Άγγλων αποικιοκρατών στην Ινδία.

 

Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της «Ελεύθερης Έρευνας»: Της πατρίδος μου η σημαία....

 

Το μεγάλο «ΝΑΙ» της 28ης Οκτωβρίου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

Αδιάκοπη προσπάθεια καταβάλλεται από τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της Ρωμιοσύνης, να παρουσιαστεί η είσοδος της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως δική της επιλογή, βασισμένης στο Δίκαιο. Βέβαια, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Ένα προτεκτοράτο είναι εξ ορισμού αδύνατο να ασκεί αυτόβουλη πολιτική. Η εκούσια «ηρωική» εμπλοκή μας στο αιματοκύλισμα του πολέμου αποτελεί έναν ακόμα μύθο της Ρωμιοσύνης. 

 

Το πολυδιαφημισμένο «ΟΧΙ» στον Άξονα προϋπέθετε ένα μεγάλο «ΝΑΙ» στη Μεγ. Βρετανία, στην εξωτερική πολιτική της οποίας σύρθηκε ως έρμαιο η Ελλάδα. Οι ιταλοί δεν φαίνεται να επιτέθηκαν στην Ελλάδα, αλλά σε μία αγγλική αποικία. H Ελλάδα ήταν προ πολλού υποταγμένη, όταν ξέσπασε ο πόλεμος και η αντίστασή της διεξήχθη στο προδιαγεγραμμένο πλαίσιο αυτής της υποταγής.

 

Η χώρα μας δεν είχε κανένα όφελος από τη συμμετοχή της σε έναν πόλεμο, που φαινόταν εκ προοιμίου χαμένος, κι αυτό δεν είναι ένδειξη ηττοπάθειας, αλλά ρεαλισμού. Οι ρωμιοί, ουσιαστικά δεν υπέφεραν μόνο από τα δεινά του πολέμου, αλλά κι από πείνα στην Κατοχή, για την οποία υπεύθυνη ήταν η σύμμαχος Αγγλία κι όχι η Γερμανία, κι έναν «εμφύλιο πόλεμο», οι δε εγγλέζοι τους χρησιμοποίησαν απλά ως αναλώσιμους. 

 

Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Όπως τους σενεγαλέζους.

 

Παρʼ όλα αυτά, η Ρωμιοσύνη γιορτάζει το παραμύθι του ʼ40 με φανφάρες και τυμπανοκρουσίες. Πρωτοτυπεί μάλιστα, γιορτάζοντας όχι το τέλος του πολέμου, όπως οι άλλες χώρες, αλλά το ξέσπασμά του.

 

Ο δικέφαλος αετός δεν υπήρξε ποτέ σύμβολο του Βυζαντίου

 

Ο δικέφαλος αετός εμφανίστηκε αρκετά αργά κι αποτέλεσε διακοσμητικό μοτίβο στις σέλες, στις κάλτσες, στα υποδήματα και στα υποπόδια μαξιλαράκια του αυτοκράτορα. 

 

Στις σχετικά λιγοστές καταγραφές φαίνεται να υπάρχει μια κατ’ αρχήν συμφωνία, πως ο δικέφαλος αετός δεν προήλθε από τη ρωμαϊκή παράδοση του Βυζαντίου. Φαίνεται να εμφανίζεται στα χρόνια των Κομνηνών (μετά τον 11^ο αιώνα). Η συγκεκριμένη αυτοκρατορική δυναστεία καταγόταν από την Παφλαγονία, όπου υπήρχε στην τοπική μυθολογία η δικέφαλη θεότητα Χάγκα, τιμωρός της αδικίας, η οποία αναπαραστάθηκε στο οικόσημο των Κομνηνών. 

(Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Ούτε ένας έλληνας βυζαντινός αυτοκράτορας!). 

 

Οι ανατολίτικες ρίζες του επανέρχονται στις έρευνες ρωμιών ιστορικών του περασμένου αιώνα. Η χρήση του από κάποια μέλη της οικογένειας των Παλαιολόγων, κυρίως μετά την Αλωση, μπορεί να οδηγήσει στην υπόθεση ότι θεωρήθηκε οικόσημο των Παλαιολόγων. 

 

Το κρατίδιό μας, που δημιουργήθηκε στις αρχές του 19^ου αιώνα, δεν ένιωθε καμία οικειότητα για το δικέφαλο αετό. Απεναντίας, έδειχνε να τον αγνοεί σε όλα του τα σύμβολα. Ωστόσο, φαίνεται πως από τα μισά του 19^ου αιώνα κάτι άλλαξε. Ήταν η εποχή, που ο Κ. Παπαρρηγόπουλος «ανακάλυψε» στο Βυζάντιο τον «Μεσαιωνικό Ελληνισμό», την «εθνική συνέχεια» από τους αρχαίους χρόνους. Αυτή τη φορά, ο δικέφαλος αετός χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή ταυτότητας. 

 

Λίγα χρόνια μετά την επανάσταση, το φιλελληνικό ρεύμα, που ήταν διάχυτο σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, άρχισε σταδιακά να υποχωρεί. Οι νεοέλληνες άρχισαν να αμφισβητούνται από τους ευρωπαίους, πράγμα που κλόνισε την εθνική τους αυτοπεποίθηση. Παράλληλα, αμφισβητήθηκε το πιο πολύτιμο συστατικό της ύπαρξής τους: η καταγωγή τους από τους αρχαίους έλληνες. Από εκείνη την ώρα ρίχτηκαν σε ένα μακρύ και περιπετειώδη αγώνα, προκειμένου να αποδείξουν την καταγωγή τους.

Το μεγάλο βάρος έπεσε στην Ιστορία. Η αποκατάσταση των σχέσεων με το Πατριαρχείο (1850) προσέθεσε και ένα νέο συστατικό στοιχείο στην ελληνική εθνική ταυτότητα: την Ορθοδοξία, που αντιδιαστελλόταν με την Καθολική Δύση. Σταδιακά, η πικρία και η απογοήτευση από τη στάση των Δυνάμεων στις εθνικές περιπέτειες των ελλήνων όλο τον 19^ο αιώνα εξελίχθηκε σε αποστροφή προς τη Δύση. Η ασαφής έννοια «Ανατολή» γίνεται συγκεκριμένη. Δηλώνει κυρίως αντίσταση στη Δύση. Η ανατολική ταυτότητα των ελλήνων εκφράζεται πλέον με τον όρο «ελληνισμός» και «ελληνικότητα».

Σημαντικό στοιχείο αυτής της νέας ταυτότητας των ελλήνων, που συγκροτείται στα τέλη του 19^ου και κυριαρχεί όλο σχεδόν τον 20^ό αιώνα, είναι η γλώσσα και κυρίως η θρησκεία. Σιγά σιγά, η Ορθοδοξία και το Βυζάντιο βρίσκονται στον αντίποδα των δυτικών προτύπων και των ιδεών του Διαφωτισμού.

Λίνα Λούβη, επίκουρος καθηγήτρια Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο.

 

Η «Μεγάλη Ιδέα» απαιτούσε και έναν ανώτατο πολιτειακό άρχοντα, τον βασιλιά, με αυτοκρατορικές διαστάσεις. Έτσι, την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων έγιναν συζητήσεις για το αν η βασιλεύουσα στην Ελλάδα δυναστεία όφειλε να υιοθετήσει ως έμβλημά της τον δικέφαλο αετό, το υποτιθέμενο σύμβολο του Βυζαντίου.

 

Οι βαλκανικοί πόλεμοι μεταξύ των δήθεν πραγματικών, όπως πίστευε η κάθε χώρα, και των υπολοίπων, των φανταστικών «παιδιών του Βυζαντίου», ενίσχυσαν αυτό το συμβολισμό. Ο δικέφαλος αετός χρησιμοποιείται πλέον από το αντι-δυτικό κομμάτι της κοινωνίας μας και από εκείνους που εκτιμούν, πως η παγκοσμιοποίηση θα αλώσει την «ελληνικότητά» μας.

Αυτή η σημαία είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της κατασκευής και της στρεβλής χρήσης της Ιστορίας.

 (Βλ. Πάρι Γουναρίδη: «Το Βυζάντιο και ο δικέφαλος αετός του», tovima.gr και Τάκη Καμπύλη: Βαβέλ σε... δύο κεφάλια, kathimerini.gr).

 

 

Στην Ελλάδα ο δικέφαλος αετός είναι ευρέως διαδεδομένος. Χρησιμοποιείται ως σύμβολο από την Εκκλησία, το ΓΕΣ, την XVI Μεραρχία, από τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ. κ.λπ..

Με εντολή Χριστόδουλου

Η κίτρινη σημαία με τον μαύρο δικέφαλο, ως δήθεν σημαία του Βυζαντίου, άρχισε να αναρτάται υποχρεωτικά σε όλες τις εκκλησίες και τα μοναστήρια που ανήκουν στην Εκκλησία της Ελλάδας, μόλις πριν από λίγα χρόνια, ύστερα από απόφαση και σχετική εντολή του τότε Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου.

 

Έκτοτε, χρησιμοποιήθηκε σε «λαοσυνάξεις» και σε συγκεντρώσεις ακροδεξιών στοιχείων, αλλά σταδιακά υιοθετήθηκε από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού κι έτσι σήμερα τη βλέπουμε να ανεμίζει σε σπίτια, σε αυτοκίνητα, σε συγκεντρώσεις και πορείες κάθε ιδεολογικής απόχρωσης, αλλά και σε δημόσια κτίρια δίπλα στη γαλανόλευκη και στη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Η σημαία της Αλβανίας με το βυζαντινό δικέφαλο.

 

 

Στρατιώτες αλβανικής καταγωγής, που υπηρετούν στο Στρατό της Ελλάδας,
ενώ σχηματίζουν με τα χέρια τους το δικέφαλο αετό.

 

 

Παϊτίμ Κασάμι (αριστερά). Πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού αλβανικής καταγωγής,
ενώ πανηγυρίζει κάποια επιτυχία του κάνοντας με τα χέρια του το δικέφαλο αετό.

 

 

Παναγιώτης Κονέ (δεξιά). Αλβανικής καταγωγής διεθνής ποδοσφαιριστής της Εθνικής Ελλλάδας.

Γιατί θυμώνουν με τους αλβανούς;

 

Πολύς θόρυβος έχει ξεσπάσει τελευταία εξ αιτίας ενός σήματος που σχηματίζουν με τα χέρια τους σε κάποιες περιπτώσεις ορισμένοι αθλητές και στρατιώτες κυρίως, αλβανικής καταγωγής.

Αυτό που σχηματίζουν με τα χέρια τους είναι ένας δικέφαλος αετός. 

 

Μα έχει γεμίσει η Ελλάδα με δικέφαλους αετούς. Τι τους πειράζει που κάποιοι σχηματίζουν με τα χέρια τους το ίδιο σύμβολο που χρησιμοποιούν και οι ρωμιοί; Όπως οι ρωμιοί το έχουν σε σημαίες τους, έτσι κι οι αλβανοί το έχουν στη δική τους σημαία, οι οποίοι από τη δική τους σκοπιά θεωρούν κι αυτοί τους εαυτούς τους συνεχιστές του Βυζαντίου.

 

Σημαία της ΠΓΔΜ.

 

 

Πολεμική σημαία της Ιαπωνίας.

 

Η διένεξη αυτή θυμίζει μια άλλη παρόμοια διένεξη, μια σύγχρονη ακόμα ανοησία της Ρωμιοσύνης, σχετικά με τη χρήση του λεγόμενου Ήλιου της Βεργίνας.
(Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: «Απόγονοι» και «απόγονοι»). Για τη χρήση του συμβόλου θα έπρεπε πλέον —αν είχαν παρόμοιες με τους ρωμιούς ιδεοληψίες, που προφανώς δεν έχουν— να διαμαρτύρονταν οι... ιάπωνες. (Δείτε παραπάνω φωτογραφίες).

 

Η σημαία με τον δικέφαλο αετό, που αναρτάται σε εκκλησίες και μοναστήρια,
τα οποία ανήκουν στο Πατριαρχείο.
Σύμφωνα με τους χριστιανικούς κύκλους τα 4Β σημαίνουν: Βασιλεύς Βασιλέων Βασιλεύων Βασιλευόντων ή Βασιλεύς Βασιλέων Βασιλεύει Βασιλευόντων/Βασιλεύσιν ή Βασιλεύ Βασιλέων Βασιλεί Βοήθει = Βασιλιά των Βασιλέων (Χριστέ), βοήθα τον Βασιλιά (τον βυζαντινό αυτοκράτορα).

 

 

Δικέφαλος αετός με τα ίδια ακριβώς σύμβολα με τη σημαία του Πατριαρχείου υπάρχει στη σημαία της Σερβίας. Ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Δραγάσης (Dragaš) Παλαιολόγος ήταν σέρβικης καταγωγής. Στη Σερβία όμως, απ’ ότι λένε, δεν απεικονίζονται τέσσερα Β, αλλά τέσσερα C καλλιτεχνικά γραμμένα, που σημαίνουν: Само слога Србина спасава = Μόνο η ενότητα σώζει τον σέρβο.

 

Τι συμβολίζει ο δικέφαλος αετός;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εγχώριοι απολογητές υποστηρίζουν, ότι ο δικέφαλος αετός αποτελεί δήθεν αρχαίο ελληνικό σύμβολο κι απεικονίζει τους δύο αετούς του Δία, οι οποίοι σύμφωνα με τη Μυθολογία, πέταξαν ο ένας προς την Ανατολή κι ο άλλος προς τη Δύση και συναντήθηκαν επάνω από τους Δελφούς. Σε αυτή την περίπτωση όμως έχουμε δύο αετούς κι όχι έναν δικέφαλο· εξ άλλου καμία αρχαιοελληνική παράσταση που να απεικονίζει δικέφαλο αετό δεν έχει ποτέ βρεθεί. 

 

Κάποιοι λένε ότι ο δικέφαλος αετός συμβολίζει τις δύο ηπείρους ανάμεσα στις οποίες βρισκόταν το Βυζάντιο, κάποιοι άλλοι τις δύο πρωτεύουσες και κάποιοι άλλοι τη διπλή φύση του Χριστού! 

Τίποτε από τα παραπάνω δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική αλήθεια. Ο δικέφαλος αετός αποτελεί ένα καθαρά ανατολίτικο σύμβολο. Υπήρχε στους σουμέριους, στους χετταίους, ακόμα και στους κινέζους. Το μυθικό αυτό πλάσμα συνέχισε να αποτελεί τόσο διακοσμητικό μοτίβο, όσο και μέρος διηγήσεων και παραδόσεων σε διάφορες περιοχές της Μέσης Ανατολής — από το Ιράν και την Αρμενία ως τη Μικρά Ασία. Αργότερα, εξαπλώθηκε και στην Ευρώπη.

 

Οι παρακάτω εικόνες είναι χαρακτηριστικές:

 

Ο δικέφαλος αετός στους Χετταίους.
Αποτύπωμα σφραγίδας από το Μπογάζκιοϊ, 18^ος αι. π.Χ..

 

 

Δικέφαλος αετός από το Kültepe-Kanis, 18^ος αι.π.Χ..

 

 

Δικέφαλος αετός από το Alaca Hüyük, 14^ος αι. π.Χ..

 

 

Δικέφαλος αετός (Gandhabherunda) από την Ινδία.

 

 

Δικέφαλος αετός από το Βασίλειο του Μυσόρε, Ινδία.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στη νεολιθική Κίνα.
(Από το βιβλίο «Sculpture of Prehistoric China», Χονγκ-Κονγκ.)

Ο δικέφαλος αετός σε άλλες χώρες

 

 

Ο Μαξιμιλιανός με το αυτοκρατορικό φλάμπουρο με το δικέφαλο αετό (περ. 1515).

 

 

Αγία Πετρούπολη. Ρώσικος αυτοκρατορικός δικέφαλος αετός.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο θυρεό του Ιβάν του Τρομερού (16^ος αιώνας).

Μέσω της γιαγιάς του, Σοφίας Παλαιολογίνας, ήταν δισέγγονος του Θωμά Παλαιολόγου,
Δεσπότη του Μυστρά, αδελφού του τελευταίου βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

 

 

Δικέφαλος αετός από τη Στάρα Ζαγόρα, Βουλγαρία, 10^ος-11^ος αιώνας.

 

 

Μεταξένιος δικέφαλος αετός από την ισλαμική Ισπανία, 12^ος αιώνας.

 

 

Ύφασμα με κεντημένο δικέφαλο αετό από το μοναστήρι του San Zoilo, Palencia, Ισπανία.

 

 

Ο θυρεός του Τολέδο, Ισπανία.

 

 

Κεραμικός δίσκος με δικέφαλο αετό από την Αίγυπτο, τέλος 13^ου αιώνα.

 

 

Πολεμική σημαία Γερμανίας, 1848-1852.

 

 

Ο θυρεός της Αυτοκρατορίας της Αυστρίας (1815–1867).

 

 

Δικέφαλος αετός στο έμβλημα της Ταξιαρχίας Mercian της Μεγ. Βρετανίας (1948–64),
το οποίο είναι και το σημερινό έμβλημα του ομώνυμου Συντάγματος, που συγκροτήθηκε το 2007.

 

 

Δικέφαλος αετός από το Βασίλειο της Λομβαρδίας, Βενετία (1815–1866).

 

 

Το εθνόσημο της Αρμενίας.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο σήμα της ποδοσφαιρικής ομάδας του Wimbledon.
Ο δικέφαλος αετός απαντάται και στο θυρεό της ομώνυμης περιοχής.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο σήμα της ολλανδικής ποδοσφαιρικής ομάδας Nijmegen.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο σήμα της ολλανδικής ποδοσφαιρικής ομάδας Vitesse.

 

 

Ο δικέφαλος αετός ως τεκτονικό σύμβολο (Ancient and Accepted Scottish Rite of Freemasonry).

Ο δικέφαλος αετός στην εβραϊκή παράδοση

Στη Βίβλο ο αετός εκφράζει τη θεϊκή δύναμη, την εξουσία και την προστασία, που παρέχει ο θεός στον αγαπημένο του εβραϊκό λαό:

Διεμέριζεν ο Ύψιστος έθνη, ως διέσπειρεν υιούς Αδάμ, έστησεν όρια εθνών κατά αριθμόν αγγέλων Θεού, και εγεννήθη μερίς Κυρίου, λαός αυτού Ιακώβ, σχοίνισμα κληρονομίας αυτού Ισραήλ. Αυτάρκησεν αυτόν εν γη ερήμω, εν δίψει καύματος, εν γη ανύδρω· εκύκλωσεν αυτόν και επαίδευσεν αυτόν και διεφύλαξεν αυτόν ως κόρην οφθαλμού, ως αετός σκεπάσαι νοσσιάν αυτού και επί τοις νεοσσοίς αυτού επεπόθησε, διείς τας πτέρυγας αυτού εδέξατο αυτούς και ανέλαβεν αυτούς επί των μεταφρένων αυτού.

«Δευτερονόμιον», λβ΄ 8-11.

Ο αετός παρουσιάζει κοινά στοιχεία με το λιοντάρι· όπως το λιοντάρι θεωρείται ο βασιλιάς των ζώων, έτσι κι ο αετός στην παραδοσιακή εβραϊκή τέχνη παρουσιάζεται ως ο βασιλιάς των πουλιών. Μυστικιστικά σύμβολα ζωικών αναπαραστάσεων, κυρίως του αετού, υπάρχουν σε ιερά εβραϊκά σκεύη, σε καλύμματα βιβλίων της Τορά, σε επτάφωτες κι εννεάφωτες λυχνίες (μενορά και χανουκιγιά) και σε διακοσμήσεις συναγωγών. Εκτός όμως από τον απλό αετό, σε παλιές ανά τον κόσμο εβραϊκές συναγωγές και εβραϊκά μουσεία έχουν βρεθεί και δικέφαλοι αετοί.

Ο δικέφαλος αετός στην εβραϊκή παράδοση συμβολίζει την μάχη μεταξύ του Γιαχβέ και του Σατανά. Σε ορισμένες περιπτώσεις απεικονίζεται με μια κορώνα επάνω κι ανάμεσα από τα δύο κεφάλια, η οποία δεν συμβολίζει κάποια επίγεια βασιλεία, αλλά την επουράνια βασιλεία του Γιαχβέ.

 

Ο δικέφαλος αετός στο λογότυπο του Εβραϊκού Μουσείου.

 

 

O δικέφαλος αετός σε εβραϊκή συναγωγή.
Στην πινακίδα αναγράφεται σε εβραϊκή γραφή το όνομα «Γιαχβέ».

 

Δικέφαλοι αετοί και στην Τουρκία

 

Ο δικέφαλος αετός εμφανίζεται σήμερα στην Τουρκία σαν το κυρίαρχο σύμβολο σε πάρα πολλά ιδρύματα, ιστορικούς δήμους, αεροδρόμια, ιστορικά μνημεία με ισλαμική απόχρωση, ακόμα και στις τούρκικες Ένοπλες Δυνάμεις.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο θυρεό της σημερινής πόλης του Erzurum, στα βάθη της Ανατολίας.

 

 

Κεραμικό πλακάκι με δικέφαλο αετό από την Ανατολική Τουρκία, περ. 13^ος αιώνας.

 

 

Δικέφαλος αετός στα τείχη της Konya, Κεντρική Τουρκία, υψίπεδο Ανατολίας,
από την εποχή της βασιλείας του Ala ad-Din Kaiqubad (13^ος αιώνας).

 

 

Νόμισμα του Nasreddin Mahmud με δικέφαλο αετό, 13^ος αιώνας.

 

 

Δικέφαλος αετός από το Μεγάλο Τζαμί και νοσοκομείο του Divriği.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο Ιεροδιδασκαλείο Çifte Minareli Medrese στο Erzurum.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο σήμα της τούρκικης ποδοσφαιρικής ομάδας Erzurumspor.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο σήμα της τούρκικης ποδοσφαιρικής ομάδας Konyaspor.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο λογότυπο του πανεπιστημίου Selçuk.

 

 

Ο δικέφαλος αετός στο λογότυπο του πανεπιστημίου Ipek.

 

Επίλογος

Η τρικυμία στους εγκέφαλους των ρωμιών φαίνεται ξεκάθαρα από το σχολιασμό τέτοιων φωτογραφιών με χρήση του δικέφαλου αετού από την Τουρκία, όπως τη βρήκαμε σε «ένα ελληνικό οικογενειακό ιστολόγιο με ευαισθησία σε κάθε τι ελληνικό»:

«Μας τα έχουν κατακλέψει όλα οι τουρκομογγόλοι... Θα έρθει όμως η ώρα, που θα τελειώσουν τα ψέματα...».

 

 

 

https://www.freeinquiry.gr 

 

theologos vasiliadis