Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ ΚΙ Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ - ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ
τον σταυρό πρέπει να προσκυνήσεις.
Σαν κι αυτόν κανένας δεν υπάρχει
δυνατότερος μέσα στη μάχη....
Γιατί όταν ο Χριστός προστάζει
ο εχθρός φοβάται και δειλιάζει...»
Από την παράσταση του Θεάτρου Σκιών του Ευγ. Σπαθάρη
«Ο Καραγκιόζης στο Βυζάντιο»
(κανάλι της Βουλής, 31.10.2009).
|
Η παράσταση λαμβάνει χώρα εν μέσω πλήθους σπασμένων αρχαίων μελών.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος γυρίζει την πλάτη του σε κάποιους -ακόμη όρθιους- αρχαίους κίονες (σύμβολο του Αρχαίου Πολιτισμού), γονατίζει εμπρός σε ένα λάβαρο με σταυρό, ενώ ο Καραγκιόζης -ως συνήθως- φέρεται δουλοπρεπώς, αναζητάει φαγητό και παράλληλα προσπαθεί να αποφύγει τη στράτευση.
Οι ρίζες του Θεάτρου Σκιών χάνονται στα βάθη της Ανατολής και του χρόνου. Στην Τουρκία εισήχθη από την Αίγυπτο τον 16ο αιώνα, όταν οι Τούρκοι είδαν για πρώτη φορά τέτοια παράσταση κι ο Σουλτάνος έφερε στην Κωνσταντινούπολη τους διασημότερους Αιγύπτιους καραγκιοζοπαίκτες.
Οι παραστάσεις, που στην αρχή είχαν θρησκευτικό χαρακτήρα με θέματα ηθικοδιδακτικά, διαδόθηκαν ευρέως σε ολόκληρη την Οθωμανική αυτοκρατορία αποτελώντας τη μόνη «θεατρική» λύση δεδομένου, ότι ο μουσουλμανισμός απαγορεύει τις αναπαραστάσεις. (Στις παραστάσεις του Θεάτρου Σκιών οι θεατές δεν βλέπουν αναπαραστάσεις, παρά μόνο τις σκιές τους).
Από τη μορφή αυτή του Τούρκικου Θεάτρου Σκιών προέκυψαν αργότερα οι εθνικές μορφές του στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες (π.χ. Αλγερία, Τυνησία κ.λπ.).
Ειδικά ο Τούρκικος Καραγκιόζης ήταν βωμολόχος.
Πιστεύεται, ότι διέθετε ένα τεράστιο φαλλό, που για λόγους ευπρέπειας αντικαταστάθηκε από ένα μακρύ χέρι.
Όπως στον Τούρκικο Καραγκιόζη, έτσι και στον Ρωμαίικο, τα γυναικεία πρόσωπα είναι λιγοστά. Κεντρικά πρόσωπα είναι ο Karagoz (μαυρομάτης) κι ο Hatcivat, που στα Ελληνικά είναι γνωστοί ως Καραγκιόζης και Χατζηαβάτης.
Στις φωτογραφίες εικονίζονται μερικοί από τους χαρακτήρες του Τούρκικου Καραγκιόζη, που αντιγράφτηκαν από τους Ρωμιούς Καραγκιοζοπαίκτες:
Από αριστερά προς τα δεξιά: Moρφονιός, Σιόρ Διονύσης, Karagoz, Ηacivat και Αγλαΐα.
Ο Ρωμαίικος Καραγκιόζης έχει όλα τα ελαττώματα, που χαρακτήριζαν το Ρωμιό κατά την Τουρκοκρατία (ραγιαδισμό, χαμέρπεια, κουτοπονηριά κ.τ.λ. κ.τ.λ.).
Τα ελαττώματα αυτά, που είχαν πρωτοφανεί στο Βυζάντιο, διατηρήθηκαν στην Τουρκοκρατία κι εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να χαρακτηρίζουν και να ταλανίζουν ολόκληρη τη Ρωμιοσύνη αποτελώντας τη σημαντικότερη αιτία της κακοδαιμονίας και υπανάπτυξής της.
Οι Ρωμιοί καραγκιοζοπαίκτες απλά αντέγραψαν τους Τούρκους συναδέλφους τους παίζοντας κι αυτοί Καραγκιόζη και σατιρίζοντας απλά την καθημερινή ζωή και τους χαρακτήρες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, χωρίς να έχουν πρόθεση να επιτελέσουν κανένα εθνικό έργο, όπως υποστηρίζεται από διάφορους σημερινούς Ρωμιούς «ελληναράδες» σε έναν από τους πολλούς μύθους της Ρωμιοσύνης περί δήθεν ελληνικότητας του Καραγκιόζη, ο οποίος δήθεν στόχευε την Οθωμανική Εξουσία.
Άν αυτό ήταν αληθές, ο χαρακτηρισμός Καραγκιόζης θα αποτελούσε τίτλο τιμής για τον Έλληνα· στη σημερινή όμως γλώσσα μας ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός συνιστά ύβρι. |
Ο Καραγκιόζης "ες έδαφος φέρειν"
Η παράσταση «Ο Καραγκιόζης στο Βυζάντιο» του Ευγενίου Σπαθάρη κινείται στο ίδιο μήκος κύματος· μας εξέπληξε περισσότερο δυσάρεστα όμως, διότι επιχείρησε να δρέψει και ελληνοχριστιανικές ιστορικές δάφνες δόξας παρουσιάζοντας θριαμβευτικά την επικράτηση του Χριστιανισμού επί του «κατεδαφισθέντος» αρχαίου Πολιτισμού.
Όλα αυτά βέβαια, φαίνονται τελείως φυσιολογικά για τη Ρωμιοσύνη, η οποία ουδόλως συγκινείται όταν εκθειάζονται καταστροφείς του Πολιτισμού, όπως στην παράσταση του Ευγ. Σπαθάρη, αντιθέτως σύμπασα συγκινήθηκε από τον πρόσφατο θάνατο του εν λόγω καραγκιοζοπαίκτη, τον οποίο επί πλέον τίμησε και το κανάλι της Βουλής παρουσιάζοντας τακτικά παραστάσεις του.
https://www.freeinquiry.gr/
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
- Ρωμιός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Ρωμαῖος (πολίτης του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, του Βυζαντίου), < ελληνιστική κοινή Ῥωμαῖος (πολίτης του Ρωμαϊκού κράτους) < λατινική Romanus, Ῥώμη Roma[1]
Αρβελέρ: Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες!
GEORGE SOROS : ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Αλβανίδα ιστορικός: Οι Έλληνες είναι Αλβανοί
Αλβανική προπαγάνδα στα σχολεία
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα έθνος Αλβανων απο τον Καυκασο - life
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα αρχαίο έθνος με μεγάλη ιστορία
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
«Στο αλβανικό κράτος του
Καυκάσου υπήρχαν 26 φυλές. Οι Ούντις ήταν μία απο τις πιο ισχυρές.
Ξεχώριζαν για την πίστη τους, τη Βίβλο, τη γλώσσα τους και τα γραπτά
τους κείμενα»
υποστηρίζει μιλώντας στο euponews, o Όλεγκ Ντανακίρι, διευθυντής του πολιτιστικού κέντρου των Ούντις.
Ο Χριστιανισμός ήταν η επίσημη θρησκεία της Αλβανίας του Καυκάσου. Οι Ούντοι της Νίτζ διατήρησαν την πίστη τους, ακόμα και στη σοβιετική εποχή, όταν δεν υπήρχε χώρος προσευχής. Μία αρχαία εκκλησία αναστηλώθηκε το 2007. Ο ιερέας που θα λειτουργεί εδώ, αυτή την περίοδο σπουδάζει σε θεολογική σχολή στο εξωτερικό.
«Οι Ούντις είναι πολύ ιδιαίτεροι άνθρωποι. Η γλώσσα τους είναι μια σπάνιας ομάδας γλωσσών του Καυκάσου. Ανήκουμε στην χριστιανική εκκλησία της Ανατολής. Τώρα στόχος μας είναι να αποκαταστήσουμε την ανεξαρτησία της αλβανικής εκκλησίας στο Αζερμπαϊτζάν» δήλωσε ο Ρόμπετρτ Μομπίλι, επικεφαλής του χριστιανικού κέντρου της πόλης.
Τα χριστιανικά σύμβολα πάντα ήταν κομμάτι της καθημερινότητας των Ούντις. Τα κοστούμια των μουσικών παραμένουν ίδια εδώ και αιώνες, και έτσι διηγούνται την ιστορία μιας πίστης.
«Εδώ μπορείτε να δείτε έναν αρχαίο σταυρό της Αλβανίας του Καυκάσου. Στην πίσω πλευρά υπάρχει ένας ήλιος με οκτώ βέλη. Συμβολίζει το προσκύνημα στο Ισραήλ. Όποιος φοράει αυτό τον σταυρό, σημαίνει πως βαφτίστηκε εκεί» υποστηρίζει ο μουσικός, Κάρλεν Σχιρβάνι
Οι Ούντις ξεκινούν να μαγειρεύουν, μόνο όταν η ζύμη έχει την ευλογία του θεού. Η τσουκνίδα είναι το κύριο συστατικό του Αφάρ. Αυτό το άγριο φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και στην αρχαιότητα αποτελούσε πηγή δύναμης για τους φτωχούς
Σύντομα η κοινότητα του Νίτζ θα εκδώσει βιβλίο με 100 σπάνιες συνταγές των Ούντις.
«Έμαθα να το μαγειρεύω από τη μητέρα μου. Εκείνη είχε διδαχθεί από τη γιαγιά μου. Τώρα εγώ μαθαίνω την κόρη μου να μαγειρεύει. Το Αφάρ είναι δύσκολο φαγητό, δεν είναι εύκολο να γίνει. Αυτό το πιάτο θα υπάρχει όσο εμείς, οι Ούντις βρισκόμαστε σε αυτόν τον κόσμο. Θα είναι πάντα ένα μέρος της ζωής μας» λέει η Ρίτα Ντανακίρι.
Οι Ούντις μιλούν την γλώσσα των Αζέρων, όμως κυρίως χρησιμοποιούν την δική τους, γλώσσα. Το αρχαίο αλφάβητο έχει αντικατασταθεί από λατινικά γράμματα, που είναι πιο εύκολα για τα μικρά παιδιά.
Νέα σχολικά βιβλία δημοσιεύονται κάθε χρόνο. Η δημιουργός τους και δάσκαλος , Βενέρα Αντόνοβα, ετοιμάζει τα ηλεκτρονικά λεξικά από Ούντι στα αγγλικά και από Ούντι σε Αζέρικα.
Ο Γκριγκόρι άρχισε να γράφει ποιήματα στην γλώσσα των Ούντις, όταν ήταν μικρό αγόρι.
Υποστηρίζει πως αυτή είναι η γλώσσα του Θεού.
Το βράδυ που συνάντησε την δημοσιογράφο του euronews, δούλευε ένα ποίημα που πρόσφερε ως δώρο γενεθλίων στη μητέρα του.
«Η μητρική μου γλώσσα είναι η μούσα μου. Οι ήχοι της είναι τόσο τέλειοι. Μου επιτρέπει να μεταφράζω την ομορφιά του κόσμου σε λέξεις» υποστηρίζει ο ποιητής Γκριγκόρι Μεσάρι.
Όταν φτάσαμε στο Νίτζ, το χωριό ετοιμαζόταν για μια μεγάλη γιορτή. Δύο νέοι άνθρωποι παντρεύονται, όμως οι παραδόσεις τηρούνται. Γι’ αυτό και νεαρά κορίτσια βοηθούν τη νύφη να ετοιμαστεί.
Το ψωμί κόβεται πάνω από το κεφάλι της. Αυτό σημαίνει πως από εδώ και μπρος, εκείνη είναι υπεύθυνη για την οικογενειακή εστία.
Την ίδια ώρα, ο γαμπρός ξυρίζεται. Οι επισκέπτες δίνουν χρήματα για τον επαγγελματία κουρέα. Η αποστολή του είναι πολύ σημαντική.
«Όταν
ένα παιδί γεννιέται είναι μωρό, μετά γίνεται παιδί και μετά έφηβος. Όμως
για να γίνει άνδρας πρέπει να παντρευτεί. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Αυτό το ξύρισμα συμβολίζει το μεγάλο βήμα προς την ενήλικη ζωή. Δείχνει ότι γίνεται άνδρας» υποστηρίζει ο Αλεξάντρ Κανκάλοβ.
Το τελετουργικό του γάμου, έχει τις ρίζες του στην εποχή που οι άνδρες έφευγαν για κυνήγι, ώστε να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Κάποιος πυροβολεί ένα στόχο. Αυτή τη φορά πρόκειται για ένα κρεμμύδι που κρέμεται από το δέντρο.
Αυτός που θα πετύχει τον στόχο έχει την τιμή να παραδώσει το όπλο στο γαμπρό.
«Από το Νίτζ φεύγουμε για τα Γκομπουστάν, γνωστά και ως «φλεγόμενα βουνά».Έτσι αποκαλούν οι ντόπιοι τα περίφημα ηφαίστεια λάσπης. Θα γνωρίσουμε την μαγική τους δύναμη στο επόμενο επεισόδιο του προγράμματος «Η ζωή των Αζέρων» μεταδίδει η απεσταλμένη του euronews, Γκαλίνα Πολόνσκαγια.
theologos vasiliadis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου