Ας δούμε την άλλη όψη του νομίσματος: Τι
συνέβη στην ελληνική πλευρά στις 9
Σεπτεμβρίου 1922 και μετά;
9 Σεπτεμβρίου 1922;
Είναι μια ημέρα μεγάλης σημασίας για τη χώρα μας, όπου η Μεγάλη Επίθεση ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
Η νίκη μας είχε μεγάλο αντίκτυπο και στην ελληνική πλευρά αλλά και σε εμάς.
Επίσης, ο συγγραφέας του λεξικού «βέτο» παραθέτει το άρθρο που μας επιτρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά του ζητήματος.
Η 9η Σεπτεμβρίου είναι η μέρα που ξεκίνησε στην Ελλάδα η πολιτική αναταραχή που κράτησε από το 1922 έως το 1981.
Όσον αφορά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, που έληξε στις 9 Σεπτεμβρίου, εξετάζουμε πάντα την τουρκική πλευρά και αγνοούμε τις πολιτικές εξελίξεις της ελληνικής πλευράς.
Ωστόσο, η ελληνική πλευρά συνάντησε πολύ ενδιαφέρουσες πολιτικές εξελίξεις μεταξύ 1919 και 1922.
Τα ιστορικά μας βιβλία αναφέρουν πάντα το όνομα του πρωθυπουργού Βενιζέλου όταν μιλούν για την Ελλάδα.
Ως εμπνευστής μιας σημαντικής πολιτικής κλίκας, ο Ελευθεριος Βενιζέλος είναι ένας πολιτικός που έχει προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην τουρκική πλευρά από τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Είναι ο πρωθυπουργός που πήρε την απόφαση να καταλάβει τη Σμύρνη το 1919 και διέταξε τις ελληνικές δυνάμεις να εγκαταλείψουν τη Σμύρνη και τα περίχωρά της το 1920
και να αναλάβουν δράση για να καταστρέψουν την τουρκική πολιτική οντότητα που επιχειρήθηκε να επανιδρυθεί στην Άγκυρα υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ.
Βενιζέλος
Όμως μέχρι το 1920, η ελληνική κοινωνία είχε χάσει το ενδιαφέρον του για τον πόλεμο.
Οι αντιβενιζελικές δυνάμεις, χρησιμοποιώντας την πολεμική κούραση του λαού, ανέτρεψαν τον Βενιζέλο στις εκλογές και ήρθαν στην εξουσία με τα συνθήματα «τέλος του πολέμου» και «μικρή αλλά έντιμη Ελλάδα».
Ωστόσο, η κυβέρνηση που συστάθηκε υπό την προεδρία του Γκουνάρη έκανε το ακριβώς αντίθετο από τις υποσχέσεις της και αποφάσισε να συνεχίσει με μεγάλη ένταση το σχέδιο των ελληνικών δυνάμεων για εισβολή στην Ανατολία.
Όλες οι συγκρούσεις κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας δεν έγιναν κατά την εποχή του Βενιζέλου, ο οποίος δημιούργησε το ιδανικό της Μεγάλης Ελλάδας, το οποίο γνωρίζουμε ως Μεγάλη Ιδέα, αλλά με εντολή της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Γκούναρη, ο οποίος ανέβηκε στην εξουσία με αντιπολεμική ρητορική.
Τον δεύτερο χρόνο της διακυβέρνησης του Γκουνάρη, οι ελληνικές δυνάμεις έπρεπε να υποχωρήσουν στην πατρίδα τους μπροστά στην τουρκική επίθεση που ξεκίνησε στις 26 Αυγούστου 1922 και έληξε στις 9 Σεπτεμβρίου, προκαλώντας μεγάλη αναταραχή στη χώρα.
Αυτή η απώλεια κατέχει τόσο μεγάλη θέση στην ελληνική κοινωνική συνείδηση που οι Έλληνες αναφέρουν αυτό το γεγονός ως Μικρασιατική Καταστροφή - Μικρασιατική καταστροφή.
Εκτός από την οργή του ελληνικού λαού, που δεν άντεχε άλλο το βάρος του πολέμου, οι Έλληνες κομμουνιστές, που είχαν αντιταχθεί στον ελληνικό στρατό ως εργαλείο ιμπεριαλιστικών στόχων από τη στιγμή που καταλήφθηκε η Σμύρνη το 1919, είχαν αποδειχθεί ότι είχαν δίκιο. και το ενδεχόμενο μιας κομμουνιστικής επανάστασης στη χώρα προέκυψε, 5 μέρες μετά την απελευθέρωση της Σμύρνης.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1922, επιτελείς στην Αθήνα ανέτρεψαν την κυβέρνηση με πραξικόπημα.
Η διοίκηση του πραξικοπήματος, που ήθελε να καταστείλει τις μαζικές διαδηλώσεις 100.000 ανθρώπων στην Αθήνα, ίδρυσε αμέσως μια επιτροπή επανάστασης και καταδίκασε τον πρωθυπουργό Gunaris, 4 άλλους πολιτικούς και τον Hacıanesti, τον τελευταίο αρχιστράτηγο των ελληνικών στρατών στην Ανατολία, σε θάνατο στις 15 Νοεμβρίου, τον οποίο θεώρησαν ότι έφταιγε στον πόλεμο.
Για να ταπεινώσουν τους κρατούμενους, εκτελέστηκαν με πυροβολισμό στην πλάτη καθισμένοι σε καρέκλες με την πλάτη τους αντίθετη από την έννοια της εκτέλεσης.
Αν και ένας γιος του Έλληνα Βασιλιά, που ήταν στρατηγός, καταδικάστηκε επίσης σε θάνατο, η ποινή του δεν εκτελέστηκε λόγω τελεσίγραφου της βρετανικής κυβέρνησης.
Οι
εκτελεστικές αποφάσεις λήφθηκαν τόσο γρήγορα και παράνομα που, ως
απάντηση στον κίνδυνο που ο στρατηγός Τρικόπης, ο αρχιστράτηγος του
ελληνικού στρατού, που συνελήφθη αιχμάλωτος πολέμου από τον τουρκικό
στρατό μετά τη μεγάλη επίθεση της 26ης Αυγούστου , 1922, θα εκτελούνταν
στην Ελλάδα, ο Μουσταφά Κεμάλ κράτησε τον Έλληνα στρατηγό για λίγο ακόμα
στην Καϊσέρη.
Οι επιπτώσεις της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922 δεν μπορούσαν να διαγραφούν από την ελληνική κοινωνία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1930.
Αν και ο Βενιζέλος, ο οποίος επανεξελέγη πρωθυπουργός λίγο μετά το πραξικόπημα, φαινόταν να παρέχει σταθερότητα προς τα τέλη της δεκαετίας του 1930, η ελληνική κοινωνία παρασύρθηκε σε μια νέα αναταραχή με την ιταλική και γερμανική κατοχή στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία ξεκίνησε το 1939.
Η
ελληνική κοινωνία, που ταρακουνήθηκε από αλλεπάλληλα πραξικοπήματα μετά
τον πόλεμο μέχρι τη δεκαετία του 1980, πέρασε μισό αιώνα στη συνεχή
σπείρα βασίλειο-δημοκρατία-
Η Ελλάδα μπόρεσε να βρει ειρήνη μόνο μετά την ένταξη της στην ΕΕ το 1981.
Με απόφαση που ελήφθη το 2010, το Ελληνικό Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε παράνομη τη δίκη που κατέληξε σε εκτέλεση και αποκατέστησε την αξιοπρέπεια των 6 ατόμων που εκτελέστηκαν.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι η διεξαγωγή του πολέμου κάποιου άλλου μπορεί να είναι δαπανηρή.
- Ρωμιός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Ρωμαῖος (πολίτης του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, του Βυζαντίου), < ελληνιστική κοινή Ῥωμαῖος (πολίτης του Ρωμαϊκού κράτους) < λατινική Romanus, Ῥώμη Roma[1]
Αρβελέρ: Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες!
GEORGE SOROS : ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ
theologos vasiliadis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου