ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ Ο ΓΡΑΙΚΟΣ
Μεγάλη ημέρα για την Ελλάδα.
Η πιο μεγάλη.
Είναι η επέτειος της προκήρυξης της επανάστασης για την απελευθέρωση από την Τουρκία.
Έτσι το λένε σ’ όλα τα παιδιά όταν θα κάτσουν στα θρανία του σχολείου.
Ότι ξεσηκώθηκαν οι γίγαντες οι Έλληνες μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς και κέρδισαν την ελευθερία τους.
Όχι, κύριοι.
Δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Κι αν σήμερα ο Έλληνας και η Ελλάδα είναι μία ιστορία της πλάκας οφείλεται στο ότι δεν του έχουν μάθει την αλήθεια και δεν ξέρει την ωμή πραγματικότητα.
Βεβαίως η Ελλάδα πέρασε πολλά τους δύο τελευταίους αιώνες όπως όλοι οι λαοί, όχι μόνον οι Έλληνες.
Δυνατά σενάρια πέρασαν και άλλοι λαοί, όμως ο Έλληνας παρά τη μεγάλη πρόοδό του, παρά την οικονομική του άνθηση, παρά τον εκσυγχρονισμό του και τον εξευρωπαϊσμό του παραμένει ένας σκέτος καραγκιόζης, ένας αδιόρθωτος απατεώνας και τον βλέπεις και τον φτύνεις διότι συνεχίζει να συμπεριφέρεται αντικοινωνικά, αντιλαϊκά, φουκαριάρικα με το αιώνιο αίσθημα του αδικημένου.
Και είναι μόνιμα στην κόντρα με το κράτος, με το δικό του κράτος, το οποίο ενώ δεν το βοηθάει, δεν το στηρίζει, δεν το ενισχύει από την άλλη έχει απαιτήσεις από το κράτος και το βρίζει.
Αυτός είναι ο Έλληνας διότι ακόμα από το σχολείο, από πιτσιρικάς την αίσθηση και την έννοια του κράτους την παίρνει βλέποντας τις φωτογραφίες των κατσαπλιάδων οπλαρχηγών του 1821 ή εκείνων των προδοτών πολιτικών, αυτών των Μαυροκορδάτων και Κωλλέτηδων, που ήταν τα μεγαλύτερα λαμόγια.
Ποια Ελλάδα;
Όταν ο Έλληνας από μαθητούδι στο σχολείο δεν αντικρύζει στο τοίχο κρεμασμένες τις μορφές του Σωκράτη και του Πλάτωνα, όταν δεν μαθαίνει έτσι όπως πρέπει να μάθει για τον Ηράκλειτο και τον Αριστοτέλη κι ασχολείται με τον απατεώνα τον Παπαφλέσσα, τότε δεν έχεις άλλο αποτέλεσμα από αυτό το σημερινό νούμερο που κυκλοφορεί ως πασοκτζής και νεοδημοκράτης και αριστερός ελάτε να γελάσουμε.
Αποδυτηριάκιας μιλάει.
Ποια επανάσταση του 1821 και ποια ελευθερία;
Σε παρακαλώ.
Δεν έγινε καμία επανάσταση και είναι τεράστιο παραμύθι ότι οι Έλληνες δεν άντεχαν άλλο τον Τούρκο.
Μια χαρά τα πήγαιναν 400 χρόνια με τους μπουνταλάδες και τα χαϊβάνια τους Τούρκους και θα ζούσαν άλλα 400 χρόνια με τους μεμέτηδες
αν κάποιοι έξω από την Ελλάδα και άσχετοι με την Ελλάδα δεν έστηναν το 1821.
Κι όχι μόνον στήθηκε το έργο εκτός Ελλάδος αλλά και η «ελευθερία» των Ελλήνων από τους Τούρκους προήλθε με την καταστροφή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου στο Ναυαρίνο.
Όχι από τους Έλληνες, βέβαια, αλλά από τους τρεις ξένους στόλους, της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας.
Το 1821 είναι δουλειά ξένων μυστικών υπηρεσιών κι έγινε με σχέδιο οργανωμένο.
Όπως στο λέω.
Ο Έλληνας δεν είχε σχέδιο για την επανάσταση, ούτε ήθελε να διώξει τους Τούρκους.
Για ποιο λόγο να το κάνει, άλλωστε; Διότι τον έχει στην πείνα ο Τούρκος, ούτε τον υποχρέωνε να πληρώνει πολλούς φόρους.
Τον έσωσε τον Έλληνα ο Τούρκος διότι όταν κατέλαβαν την χώρα οι δυνάμεις του σουλτάνου οι Έλληνες έδιναν λιγώτερους φόρους απ’ όσους στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου.
Ούτε για κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους ξεσηκώθηκε ο Έλληνας όπως ήθελαν να λένε οι οπαδοί του Μαρξ και του Λένιν.
Ούτε για εθνικούς και πατριωτικούς λόγους πήραν τα χατζάρια οι γενναίοι Έλληνες να πολεμήσουν του Τούρκο.
Είπαμε.
Στημένη δουλειά 100% απ’ έξω ήταν η επανάσταση του 1821 και όπως είχε γράψει ο αποδυτηριάκιας το 1989 σ’ ένα κυριακάτικο σεντόνι με το πιστόλι στον αυχένα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός σήκωσε στις 25 Μαρτίου 1821 το λάβαρο της επανάστασης.
Είναι δυνατόν ο ανώτερος κλήρος και οι κοτζαμπάσηδες να θέλουν το κακό τους, δηλαδή να φύγει ο Τούρκος; «Σήκωσε τη σημαία, παπά, διαφορετικά σου τινάζουμε τα μυαλά στον αέρα…» τον απείλησαν στα ίσα τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και… ευλόγησε έτσι το ξεκίνημα της επανάστασης.
Ας μην κρυβόμαστε και μην παραμυθιάζεστε.
Από το 146 που σας κατέλαβαν οι Ρωμαίοι αυτά τα 170 χρόνια που είστε ελεύθεροι, μετά το διώξιμο του Τούρκου, είναι μία ελευθερία δανεική.
Ελευθερία δοσμένη από τους ξένους στόλους στο Ναυαρίνο.
Αυτοί σας ελευθέρωσαν τέλη 1827.
Αυτοί σακάτεψαν τον στόλο τον τουρκοαιγυπτιακό.
Ο Ιμπραήμ τα είχε ρημάξει όλα.
Ένα Ναύπλιο έμενε όλο κι όλο.
Αφ’ ότου είχε πέσει και το Μεσολόγγι, το τελευταίο στήριγμα, έπεσε και το κάστρο της Αθήνας.
Τότε, μόνον τότε, όταν η Ελλάδα ήταν έτοιμη μπουκιά για τον Τούρκο, τότε πήρανε οι ξένοι την απόφαση της επέμβασης.
Πήρες χαμπάρι;
Στήθηκες στα πόδια σου με δανεική ελευθερία.
Και η συμφωνία της ναυμαχίας του Ναυαρίνου ισχύει μέχρι σήμερα, κύριε μαλάκα.
Δεν έχει απελευθερωθεί ακόμα η Ελλάδα.
Ο Ομέρ Βρυώνης κατέβαινε από Στερεά Ελλάδα για να συναντήσει τον στρατό του Ιμπραήμ στον Μωρηά.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΧΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ.
Ποια επανάσταση του 1821;
Ποια Ελεύθερη Ελλάδα;
Είπαμε.
Δεν είπαμε;
Μόνο το Ναυαρίνο είχε μείνει ελεύθερο και η Ύδρα με τις Σπέτσες.
Στόλος δεν υπήρχε.
Τα πολεμικά σου είχαν γίνει πειρατικά και την έπεφταν σ’ όλα τα ξένα εμπορικά.
Είχε καταρρεύσει αυτό που λέγεται ελληνική επανάσταση.
Ούτε ένα πλοίο ελληνικό δεν εμφανίσθηκε στο Ναυαρίνο.
Ούτε ένα πλοίο ελληνικό απ’ όσα είχαν παρουσιάσει νίκες, επιτυχίες με τους Τούρκους στη θάλασσα.
Η αποφασιστική κρίσιμη στιγμή, αν η Ελλάδα θα παρέμενε τουρκική επαρχία
ή, θα μετατρεπότανε και ουσιαστικά σε αγγλικό προτεκτοράτο ήταν η ναυμαχία του Ναυαρίνου.
Κι αυτή σημαδεύτηκε από τη ΜΗ συμμετοχή την ελληνική. Καθάρισαν Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία. Στο Ναυαρίνο σκοτώθηκαν Έλληνες ναυτικοί. Δεν λέω ότι δεν σκοτώθηκαν. Ήταν, όμως, οι κωπηλάτες και οι ναύτες των τουρκικών πλοίων.
Τι να λέμε τώρα. Τον καλύτερό τους ναύαρχο στείλανε οι Γάλλοι και με στόλο που είχε 450 κανόνια περιπολούσε και έκοψε τις εφοδιοπομπές του Ιμπραήμ.
Ένα γάτο, έναν πολεμοψημένο στρατιωτικό διότι πάντα ενδιαφέρει και απασχολεί αυτή η κουκίδα στο Αιγαίο, αυτό το μικρό κομμάτι του πλανήτη.
Που είναι το Ναυαρίνο;
Προς τα πού πέφτει;
Στο Βόλο είναι ή στη Πύλο, στην Άνδρο ή στα Γιάννενα;
Για πάρτε μία κάμερα και μπείτε μέσα στο Big Brother να ρωτήσετε αυτούς που έχετε κλείσει μέσα.
Η βγείτε έξω στο δρόμο.
Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν το τόπο της κορυφαίας στιγμής της… ελευθερίας τους.
Ποιο 1821;
Με ελεύθερα σημεία μόνον το Ναύπλιο και την Ύδρα κι όλη την Ελλάδα τουρκική οι Έλληνες παρουσιάζονταν εθελοντικά να υπηρετήσουν στον οθωμανικό στρατό για να γλυτώσουν το κεφάλι τους.
Η προδοσία της προδοσίας.
Και όπως είπα οι του Μιαούλη χυμάγανε στα αυστριακά πλοία για να ζήσουν από τις πειρατείες.
Κι εκεί, στο απόλυτο φουντάρισμα, στο έλεος, κι εκεί που περίμενες να κουβαληθούν τα χοντρά φουσάτα από τον Σουλτάνο με 200.000 στρατό και να κάψουν όλη την χώρα, εκεί που δεν υπάρχουν πλέον εστίες αντιστάσεως μπαίνουν στο κόλπο οι φράγκοι με τους Ρώσους.
Διότι τότε το γαιοπολιτικό παιχνίδι ήθελε μεν τον περιορισμό της τουρκικής αυτοκρατορίας αλλά από την άλλη δεν ήθελε στην Ελλάδα ένα ανεξάρτητο κράτος.
Γι’ αυτό και ο ενωμένος στόλος των ξένων δεν κτύπησε όταν ήταν στα επάνω της η ελληνική επανάσταση αλλά καθάρισε τη μπουγάδα όταν είχαν τεζάρει οι Έλληνες.
Οι ξένοι, λοιπόν, σ’ ελευθέρωσαν, κύριε, όχι εσύ, που σφαζόσουν οκτώ χρόνια με τον Τούρκο αλλά βρέθηκες πάλι στο σημείο ζερό.
Κι επειδή δεν παρήγαγες ούτε πατάτα, αυτοί οι ξένοι πάλι αποφάσισαν να σε δανείσουν δύο εκατομμύρια δουκάτα για να πληρώσεις αποζημιώσεις, να σπείρεις τα χωράφια σου, να φτιάξεις τα ελαιοτριβεία σου, να στήσεις τα πλοία σου.
«Κέρδισες» έναν πόλεμο χαμένο και σήκωσες κεφάλι ως κράτος με τα λεφτά των ξένων.
Πλάκα κάνουμε;
Οι πλιατσικολόγοι που ορμούσαν με άδεια χέρια στα χωριά και δεν άφηναν κουραμάνα για κουραμάνα αυτοί σε απελευθέρωσαν;
Μόνοι σας απελευθερωθήκατε εσείς οι ραγιάδες από τους κωλομπαράδες τους Τούρκους;
Να ρωτήσω κάτι.
Γιατί οι Έλληνες άρχισαν να γιορτάζουν το 1821 μετά από 17 χρόνια;
Όπως στο λέω.
Για πρώτη φορά γιορτάστηκε η επέτειος της ελληνικής επανάστασης το 1838.
Γιατί, ρωτάω.
Μήπως διότι οι τότε Έλληνες γνώριζαν πολύ καλά ότι οι ίδιοι δεν είχαν καταφέρει τίποτα το 1821;
Πέφτει το 1974 η χούντα, αυτό το καλαμπούρι που το ονόμαζαν στρατιωτική δικτατορία, και στο τάκα – τάκα από το 54% του Καραμανλή γίνεται το 1981 το 48% του ΠΑΣΟΚ και του …σοσιαλισμού.
Φοβερά πράγματα.
Παραμύθι στο παραμύθι.
Οι… αντιστασιακοί έρριξαν τη χούντα, όπως κοτζαμπάσηδες, φαναριώτες, όλο αυτό το σκυλολόϊ που υπηρέτησε συνειδητά την Τουρκία… μαζικοποιήθηκε στον… αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδος.
Α, παρασύρθηκα.
Μπέρδεψα το πόσο εύκολα συνεργάτες και υπηρέτες της χούντας έγιναν σοσιαλιστές, όπως είχαν στρατευθεί στον αγώνα του έθνους οι άρχοντες και προδότες της Ελλάδος το 1821.
Μη ξεφεύγω, λοιπόν.
Επί του θέματος.
Με την τουρκοκρατία σώθηκε η Ελλάδα.
Αυτό λέει ο αποδυτηριάκιας.
Ευτυχώς που η Ελλάδα ήταν κατακτημένη 400 χρόνια στον Τούρκο.
Γι’ αυτό και υπάρχει ακόμα στον χάρτη η Ελλάδα. Αποδυτηριάκιας μιλάει.
Ευλογία θεού ήταν η τουρκική σκλαβιά.
Βεβαίως έμεινε πίσω η Ελλάδα με τον Κιοπόγλου Κιοπέκ.
Γλύτωσε, όμως, η Ελλάδα και η θρησκεία της και η γλώσσα της και κάποια άλλα ψιλοπραγματάκια που σαν καβάτζα φθάνουν για να κάνεις το άλμα.
Βάρβαρος ασιάτης ο Τούρκος, καριόλης και εξοντωτικός.
Αποδυτηριάκιας μιλάει.
Μπήκα σε λούκι, όμως.
Και δεν θα το διαβώ σήμερα διότι δεν με παίρνει ο χώρος.
Μία στήλη έχω, όχι μία σελίδα ολόκληρη.
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
ΡΩΜΙΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ!!
- Ρωμιός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Ρωμαῖος (πολίτης του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, του Βυζαντίου), < ελληνιστική κοινή Ῥωμαῖος (πολίτης του Ρωμαϊκού κράτους) < λατινική Romanus, Ῥώμη Roma[1]
Αρβελέρ: Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες!
GEORGE SOROS : ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Αλβανίδα ιστορικός: Οι Έλληνες είναι Αλβανοί
Αλβανική προπαγάνδα στα σχολεία
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα έθνος Αλβανων απο τον Καυκασο - life
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
Γνωρίστε τους Ούντις - Ένα αρχαίο έθνος με μεγάλη ιστορία
Το χωριό Νιτζ στο Αζερμπαϊτζάν, κατοικείται από τους απογόνους των Αλβανών του Καυκάσου. Οι Ούντις είναι ένα αρχαίο έθνος, με μεγάλη και πλούσια ιστορία.
Σήμερα υπάρχουν μερικές χιλιάδες Ούντις σε όλο τον κόσμο.
Περίπου 4.000 ζουν, στο Νιτζ. Το χωριό δεν βρίσκεται μακριά από την πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου των Αλβανών του Καυκάσου. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι αυτή η γη, ανήκε πάντα στους Ούντις.
«Στο αλβανικό κράτος του
Καυκάσου υπήρχαν 26 φυλές. Οι Ούντις ήταν μία απο τις πιο ισχυρές.
Ξεχώριζαν για την πίστη τους, τη Βίβλο, τη γλώσσα τους και τα γραπτά
τους κείμενα»
υποστηρίζει μιλώντας στο euponews, o Όλεγκ Ντανακίρι, διευθυντής του πολιτιστικού κέντρου των Ούντις.
Ο Χριστιανισμός ήταν η επίσημη θρησκεία της Αλβανίας του Καυκάσου. Οι Ούντοι της Νίτζ διατήρησαν την πίστη τους, ακόμα και στη σοβιετική εποχή, όταν δεν υπήρχε χώρος προσευχής. Μία αρχαία εκκλησία αναστηλώθηκε το 2007. Ο ιερέας που θα λειτουργεί εδώ, αυτή την περίοδο σπουδάζει σε θεολογική σχολή στο εξωτερικό.
«Οι Ούντις είναι πολύ ιδιαίτεροι άνθρωποι. Η γλώσσα τους είναι μια σπάνιας ομάδας γλωσσών του Καυκάσου. Ανήκουμε στην χριστιανική εκκλησία της Ανατολής. Τώρα στόχος μας είναι να αποκαταστήσουμε την ανεξαρτησία της αλβανικής εκκλησίας στο Αζερμπαϊτζάν» δήλωσε ο Ρόμπετρτ Μομπίλι, επικεφαλής του χριστιανικού κέντρου της πόλης.
Τα χριστιανικά σύμβολα πάντα ήταν κομμάτι της καθημερινότητας των Ούντις. Τα κοστούμια των μουσικών παραμένουν ίδια εδώ και αιώνες, και έτσι διηγούνται την ιστορία μιας πίστης.
«Εδώ μπορείτε να δείτε έναν αρχαίο σταυρό της Αλβανίας του Καυκάσου. Στην πίσω πλευρά υπάρχει ένας ήλιος με οκτώ βέλη. Συμβολίζει το προσκύνημα στο Ισραήλ. Όποιος φοράει αυτό τον σταυρό, σημαίνει πως βαφτίστηκε εκεί» υποστηρίζει ο μουσικός, Κάρλεν Σχιρβάνι
Οι Ούντις ξεκινούν να μαγειρεύουν, μόνο όταν η ζύμη έχει την ευλογία του θεού. Η τσουκνίδα είναι το κύριο συστατικό του Αφάρ. Αυτό το άγριο φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και στην αρχαιότητα αποτελούσε πηγή δύναμης για τους φτωχούς
Σύντομα η κοινότητα του Νίτζ θα εκδώσει βιβλίο με 100 σπάνιες συνταγές των Ούντις.
«Έμαθα να το μαγειρεύω από τη μητέρα μου. Εκείνη είχε διδαχθεί από τη γιαγιά μου. Τώρα εγώ μαθαίνω την κόρη μου να μαγειρεύει. Το Αφάρ είναι δύσκολο φαγητό, δεν είναι εύκολο να γίνει. Αυτό το πιάτο θα υπάρχει όσο εμείς, οι Ούντις βρισκόμαστε σε αυτόν τον κόσμο. Θα είναι πάντα ένα μέρος της ζωής μας» λέει η Ρίτα Ντανακίρι.
Οι Ούντις μιλούν την γλώσσα των Αζέρων, όμως κυρίως χρησιμοποιούν την δική τους, γλώσσα. Το αρχαίο αλφάβητο έχει αντικατασταθεί από λατινικά γράμματα, που είναι πιο εύκολα για τα μικρά παιδιά.
Νέα σχολικά βιβλία δημοσιεύονται κάθε χρόνο. Η δημιουργός τους και δάσκαλος , Βενέρα Αντόνοβα, ετοιμάζει τα ηλεκτρονικά λεξικά από Ούντι στα αγγλικά και από Ούντι σε Αζέρικα.
Ο Γκριγκόρι άρχισε να γράφει ποιήματα στην γλώσσα των Ούντις, όταν ήταν μικρό αγόρι.
Υποστηρίζει πως αυτή είναι η γλώσσα του Θεού.
Το βράδυ που συνάντησε την δημοσιογράφο του euronews, δούλευε ένα ποίημα που πρόσφερε ως δώρο γενεθλίων στη μητέρα του.
«Η μητρική μου γλώσσα είναι η μούσα μου. Οι ήχοι της είναι τόσο τέλειοι. Μου επιτρέπει να μεταφράζω την ομορφιά του κόσμου σε λέξεις» υποστηρίζει ο ποιητής Γκριγκόρι Μεσάρι.
Όταν φτάσαμε στο Νίτζ, το χωριό ετοιμαζόταν για μια μεγάλη γιορτή. Δύο νέοι άνθρωποι παντρεύονται, όμως οι παραδόσεις τηρούνται. Γι’ αυτό και νεαρά κορίτσια βοηθούν τη νύφη να ετοιμαστεί.
Το ψωμί κόβεται πάνω από το κεφάλι της. Αυτό σημαίνει πως από εδώ και μπρος, εκείνη είναι υπεύθυνη για την οικογενειακή εστία.
Την ίδια ώρα, ο γαμπρός ξυρίζεται. Οι επισκέπτες δίνουν χρήματα για τον επαγγελματία κουρέα. Η αποστολή του είναι πολύ σημαντική.
«Όταν
ένα παιδί γεννιέται είναι μωρό, μετά γίνεται παιδί και μετά έφηβος. Όμως
για να γίνει άνδρας πρέπει να παντρευτεί. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Αυτό το ξύρισμα συμβολίζει το μεγάλο βήμα προς την ενήλικη ζωή. Δείχνει ότι γίνεται άνδρας» υποστηρίζει ο Αλεξάντρ Κανκάλοβ.
Το τελετουργικό του γάμου, έχει τις ρίζες του στην εποχή που οι άνδρες έφευγαν για κυνήγι, ώστε να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Κάποιος πυροβολεί ένα στόχο. Αυτή τη φορά πρόκειται για ένα κρεμμύδι που κρέμεται από το δέντρο.
Αυτός που θα πετύχει τον στόχο έχει την τιμή να παραδώσει το όπλο στο γαμπρό.
«Από το Νίτζ φεύγουμε για τα Γκομπουστάν, γνωστά και ως «φλεγόμενα βουνά».Έτσι αποκαλούν οι ντόπιοι τα περίφημα ηφαίστεια λάσπης. Θα γνωρίσουμε την μαγική τους δύναμη στο επόμενο επεισόδιο του προγράμματος «Η ζωή των Αζέρων» μεταδίδει η απεσταλμένη του euronews, Γκαλίνα Πολόνσκαγια.
theologos vasiliadis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου