ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ... ΓΛΩΣΣΑΣ

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ... ΓΛΩΣΣΑΣ

Συνεχίζεται η επιχείρηση
παραχάραξης της Ιστορίας από τη Ρωμιοσύνη

Χρειάστηκε προχθές, να μεταβώ από την Αθήνα, που διαμένω, στη γενέτειρα τού πατέρα μου, τα Ζαρουχλέικα Πατρών. 

 

Δεδομένου, ότι είχα περισσότερα από είκοσι χρόνια να πάω εκεί κι επειδή εν τω μεταξύ έχει γίνει η περιφερειακή οδός των Πατρών, σκέφτηκα προηγούμενα να ψάξω στους google maps, να βρω τα Ζαρουχλέικα και την πλησιέστερη έξοδο τής περιφερειακής, ώστε να μην χαθώ.

 

Μάταια, όμως... Τα Ζαρουχλέικα δεν υπήρχαν πουθενά! 

 

Δεν μπορούσα να καταλάβω τί συνέβαινε. 

 

Γκουγκλάροντας τη λέξη έκπληκτος διαπίστωσα, ότι εδώ και πολλές δεκαετίες το τοπωνύμιο έχει αλλάξει σε... Γλαύκο! 

 

Γι΄αυτό δεν μπορούσα να βρω τα Ζαρουχλέικα, τα οποία όμως, πάντα ως Ζαρουχλέικα τα γνώριζα από μικρό παιδί. 

 

Έτσι τα έλεγε ο πατέρας μου, ο παππούς μου κ.λπ. κι έτσι τα λένε ακόμα οι συγγενείς μου.

Το τοπωνύμιο (πιθανόν σλάβικης προέλευσης) προέρχεται από το χωριό Ζαρούχλα των ορεινών Καλαβρύτων, απ΄όπου πριν από 150-200 χρόνια, μέρος των αρβανιτόβλαχων κατοίκων του (αλβανορουμάνοι μετανάστες, 

 

διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Από το Σπάτα και τον Τατόη, στο Χαλάνδρι και τη Λούτσα...) 

 

κατέβηκαν στην Πάτρα κι ονόμασαν το μέρος, όπου εγκαταστάθηκαν, Ζαρουχλέικα.

Σλαβο-αλβανο-ρουμάνικα κ.λπ. όμως τοπωνύμια, δεν συνάδουν με τις φαντασιώσεις τής Ρωμιοσύνης περί ευγενούς καταγωγής από τους αρχαίους έλληνες κι έτσι έχουν ριφθεί στο... «πυρ το εξώτερον». 

 

(Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: «Εσλαυώθη πάσα η χώρα...»,

 

 Τί απέγιναν τόσοι σλάβοι; κ.ά.). 

 

  

Η βίαιη και αυθαίρετη επιχείρηση εξελληνισμού τους, που ξεκίνησε πριν από ένα σχεδόν αιώνα, συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.

Σχετικά πρόσφατα, για παράδειγμα, η Ρωμιοσύνη μετονόμασε τα Λιόσια (Λιώσα -κι όχι Λιόσια- από τον αλβανό κτήτορα τού χωριού) σε... Ίλιον επιχειρώντας να ξορκίσει το ενοχλητικό αλβανικό της παρελθόν, ενώ από το Κορωπί, το οποίο είχε ονομασθεί έτσι από το όνομα κάποιου αλβανού φύλαρχου, τού Κορωπή, προκειμένου να τεκμηριώσει τη δήθεν συνέχεια στο χώρο και στο χρόνο, ονόμασε μιά ευρεία περιοχή στα Μεσόγεια ως δήμο Κρωπίας, ισχυριζόμενη, ότι το όνομα προερχόταν από την αρχαία πόλη Κρωπιά, που δήθεν βρισκόταν σε εκείνη τη θέση, η οποία όμως, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, ήταν κοντά στο Αιγάλεω κ.λπ. κ.λπ.. 

 

(Διαβάστε σχετικά στο Γ΄μέρος τού άρθρου: Από τον Σπάτα και τον Τατόη, στο Χαλάνδρι και τη Λούτσα...).

Από τότε, που ξεκινήσαμε την έρευνα -η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα- για την καταγωγή των σημερινών κατοίκων τού ελλαδικού χώρου 

 

(δείτε στο Θεματολόγιο την Ενότητα: Η πραγματική καταγωγή μας), 

 

έχουμε δεχθεί πολλές επιθέσεις από ελληναράδες όλων των αποχρώσεων. 

 

 Δεδομένου όμως, ότι τα ιστορικά, πολιτιστικά κ.λπ. στοιχεία είναι συντριπτικά και συνηγορούν στην άποψη περί τής μή ελληνικής καταγωγής όλων των επήλυδων, που εδώ και αιώνες έχουν επανειλημμένα κατακλύσει τον ελλαδικό χώρο (σλάβοι, αρβανίτες, τούρκοι, βλάχοι, βορειοαφρικανοί, αρμένιοι κ.λπ.), το τελευταίο επιχείρημα των ρωμιών «απογόνων» είναι η ελληνική γλώσσα, ένα μόρφωμα τής οποίας μιλούν σήμερα.

 

 

Η Ρωμισύνη εξαφάνισε τα... ενοχλητικά και μή συνάδοντα με τις περί ευγενούς καταγωγής φαντασιώσεις της, Ζαρουχλέικα.

Οι διαφόρων φυλών μετανάστες στην Αμερική π.χ., έμαθαν αγγλικά. Αυτό δεν σημαίνει, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν φυλετική σχέση με τους άγγλους ούτε αυτοί ούτε οι προηγούμενοι, από τους οποίους τα έμαθαν. 

 

Όπως έχουμε εξηγήσει και σε άλλα άρθρα μας 

 

(π.χ. βλ. Zorba the Christian), 

 

οι λαοί τού -πολυεθνικού- Βυζαντίου

 

είχαν εκβυζαντινισθεί κι όχι εξελληνισθεί,

 

  

όπως λανθασμένα υποστηρίζεται. Τους επιβλήθηκε η γλώσσα τής αυτοκρατορίας (τα ελληνικά, τα «αγγλικά» τής εποχής, δηλαδή) και η ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία. 

 

Η γλώσσα, που μιλάει κάποιος δεν έχει απαραίτητα σχέση με τη φυλετική του καταγωγή κι ένας αλβανορουμάνικης καταγωγής σημερινός κάτοικος τού ελλαδικού χώρου, που μέχρι πρό τινος -ή κι ακόμα- εξ άλλου μιλούσε αρβανίτικα, ενώ σήμερα μιλάει ελληνικά, δεν μπορεί να ισχυρίζεται, ότι είναι απόγονος τού... Σωκράτη, έστω κι αν αυταπατάται μετονομάζοντας τα Ζαρουχλέικα σε Γλαύκο.

 

 

https://www.freeinquiry.gr/ 

 

 

theologos vasiliadis